POŻEGNANIA NADSZEDŁ CZAS
Proponujemy, aby dzieci posłuchały piosenek o pożegnaniu przedszkola - linki poniżej
Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Pocieszajki dla maluchów. Książka (s. 86–89) dla dziecka.
Ada była bardzo dumna z tego, że po wakacjach pójdzie do szkoły. Będzie miała kolorowy plecak, a w nim książki, zeszyty i piórnik z przyborami. Bardzo chciała się nauczyć samodzielnie czytać, bo obiecała Olkowi, że w przyszłości to ona przeczyta mu bajkę na dobranoc, a nie odwrotnie. Na zakończenie ostatniego roku w przedszkolu zaproszono wszystkich rodziców, a młodsze grupy zadbały o niespodzianki: zaśpiewały pożegnalne piosenki i wręczyły starszakom samodzielnie przygotowane sadzonki drzewek szczęścia w małych doniczkach. Grupa Ady odwdzięczyła się przedstawieniem teatralnym dla maluchów o misiu, który trafił do przedszkola i niczego nie potrafił robić samodzielnie: nie umiał sam jeść, ubierać się, wiązać sznurowadeł i budować domku z drewnianych klocków. Nie wiedział nawet, że przed jedzeniem trzeba myć łapki, ani nie znał słów: „proszę, dziękuję, przepraszam”. Ten miś musiał się wszystkiego nauczyć w przedszkolu, a dzieci mu w tym pomagały. Był to teatrzyk kukiełkowy, w którym Ada przedstawiała postać dziewczynki o imieniu Basia. Tomek trzymał kukiełkę niedźwiadka, a Basia uczyła misia, jak należy myć łapki:
– O! Popatrz, misiu, tu jest łazienka, wodą się zmywa farbę na rękach, a ty masz łapki całe w powidłach, więc musisz użyć wody i mydła! Piotrek, Janek i Paweł poruszali kukiełkami zielonych żabek i śpiewali piosenkę:
Kum, kum, kum! Rech, rech, rech! Było przedszkolaków trzech. Hopsa, w lewo! Hopsa, w prawo! Skaczą zwinnie. Brawo! Brawo! Ucz się, misiu, z nimi ćwicz, skacz i do dziesięciu licz!
Tu następowała wyliczanka do dziesięciu: jeden, dwa, trzy, cztery, pięć i tak dalej… Potem na scenie pojawiły się symbole pór roku: słońce, bałwanek, kasztany i skowronek. Dzieci z młodszych grup doskonale wiedziały, które symbolizują wiosnę, lato, jesień i zimę. Na zakończenie przedstawienia wszystkie starszaki ukłoniły się pięknie i wyrecytowały:
– Nie płaczcie, kochani, gdy nas tu nie będzie, nasz wesoły uśmiech zostawimy wszędzie, a gdy po wakacjach znajdziemy się w szkole, będziemy wspominać kochane przedszkole!
Młodszym dzieciom bardzo podobało się przedstawienie, a po spektaklu wszyscy chcieli obejrzeć z bliska kukiełki. Ada stanęła pod oknem i przyglądała się swoim koleżankom i kolegom. Z jednej strony cieszyła się na myśl o szkole, z drugiej jednak czuła, że będzie tęsknić. – Trochę mi smutno – powiedziała do Kasi. – Mnie też – odpowiedziała dziewczynka. – Nauczyłam się tutaj pisać swoje imię: K A S I A – przeliterowała. – A ja się nauczyłam sama korzystać z łazienki, bo jak byłam mała, to nie umiałam spuszczać wody – dodała Ada. – Piotrek mi pokazał, jak bezpiecznie zjeżdżać ze zjeżdżalni i wspinać się po drabinkach. – Mnie też! – I umiemy już rozpoznawać kształty: kółka, trójkąty, prostokąty i kwa… kwa… – zająknęła się Kasia. – Kwadraty – dokończyła Ada. – Tak! Kwadraty! – I co jeszcze? – Pani pokazała nam, jak się kroi warzywa, tak żeby się nie skaleczyć. – I już umiemy same zrobić sałatkę z majonezem – odparła z dumą Ada. – A pamiętasz, jak lepiłyśmy pączki z piasku do naszej cukierni? Tomek ugryzł jednego i pani kazała mu szybko wypłukać buzię. – Cha, cha! Nigdy tego nie zapomnę. – I piekliśmy ciasto na Dzień Mamy, a wyszedł nam zakalec! – Pamiętam. Pani polała je rozpuszczoną czekoladą i powiedziała, że takie ciasto jada się we Francji. – Było bardzo dobre. Wszyscy prosili o dokładkę. Dziewczynki wymieniły jeszcze wiele wesołych wspomnień i obiecały sobie, że będą odwiedzać swoje przedszkole i ulubioną panią. Pożegnały się z innymi dziećmi, z kucharkami, panem „złotą rączką”, który potrafił naprawić każdą rzecz, a nawet z zabawkami. Przed wyjściem z przedszkola Ada położyła coś ukradkiem w swojej szafce w szatni. – Co tam zostawiłaś? – zdziwiła się mama. – Zostawiłam pudełko z pocieszajkami. – A co to są pocieszajki? – To są kolorowanki ze zwierzątkami. Powiedziałam pani, że jak jakiś maluch będzie płakał, to może mu dać taką kolorowankę i poprosić, żeby pomalował smutne zwierzątko. Ja też kiedyś płakałam za tobą w przedszkolu i wtedy pomalowałam krowę na żółto. Świeciła jak słońce i od razu mi było lepiej. – To wspaniały pomysł – mama spojrzała z podziwem na Adę i mocno ją przytuliła. – Pa, pa! Przedszkole! – powiedziała Ada. – Kiedyś cię odwiedzę.
Rozmowa na temat opowiadania.
− Co przygotowała grupa Ady na pożegnanie przedszkola?
− Co przygotowali młodsi koledzy?
− Co robiły Ada i Kasia?
− Kogo pożegnała Ada?
− Co to były pocieszajki Ady?
− Gdzie je zostawiła?
Co najbardziej podobało mi się w przedszkolu.
Zabawa Dokończ zdania.
Rodzic rozpoczyna zdania, a dzieci siedzące w kole kolejno je kończą. Np.:
W przedszkolu lubiłem/ lubiłam…
W przedszkolu nie lubiłem/nie lubiłam…
W przedszkolu czułem się/czułam się…
Wypowiadanie się dzieci na temat: Co najbardziej podobało mi się (wśród zdarzeń w ciągu roku lub wszystkich lat) Można pooglądać z dzieckiem zdjęcia, filmiki z przedszkola.
Proponujemy karty pracy
Karta pracy, cz. 4, s. 72. Odszukiwanie na obrazku piłek. Określanie ich położenia. Rysowanie po śladzie drogi piłki do bramki.
Karta pracy, cz. 4, s. 73. Kończenie rysowania szlaczków. Dzielenie nazw obrazków na sylaby (lub na głoski).
Karta pracy, cz. 4, s. 74. Oglądanie obrazków. Opowiadanie, co się na nich dzieje. Zastanawianie się i mówienie, co Ada robiła kiedyś, co robi teraz, a co będzie robić w przyszłości. Wymienianie kolorów kredek.
Karta pracy, cz. 4, s. 75. Czytanie tekstu wyrazowo-obrazkowego o wakacjach. Kończenie kolorowania kredek według wzoru (rytmu) z poprzedniej karty.
Karta pracy, cz. 4, s. 76 (dla każdego dziecka). Rysowanie tego, co podobało się w przedszkolu. Wskazywanie obrazków zgodnie z kolejnością pór roku.
Karta pracy, cz. 4, s. 77. Czytanie tekstu z rodzicem. lub samodzielnie. Rozmowa na temat tego, co dzieci poznały w przedszkolu. Rysowanie słoneczek po śladach. Kolorowanie rysunków.
Zabawa rysunkowa Wakacje. Dla dziecka: kartka, kredki. Rysowanie w prawym górnym rogu kartki słoneczka, z jednoczesnym wypowiadaniem zdania: Wakacje muszą być słoneczne. Rysowanie w lewym dolnym rogu kartki kwiatka i wypowiadanie zdania: Wakacje muszą być pachnące. Rysowanie w lewym górnym rogu kartki lodów i wypowiadanie zdania: Wakacje muszą być słodkie. Rysowanie w ostatnim, pustym rogu kartki skrzyni i wypowiadanie zdania: Wakacje muszą być tajemnicze. Określanie, który to róg. Rysowanie na środku kartki siebie na wakacjach.
Recytowanie wiersza Agaty Widzowskiej przez rodzica - Pożegnanie przedszkola.
– Lato się śmieje, czas na wakacje!
Pa, pa, zabawki! Żegnaj, przedszkole!
Zawsze będziemy o was pamiętać,
stawiając krzywe literki w szkole.
Starszak potrafi:
budować wieże,
rozpoznać w książkach najdziksze zwierzę,
układać puzzle,
kroić warzywa,
wie, że się pokłuć można w pokrzywach.
Zna pory roku,
kierunki świata,
wie, że na miotle nie da się latać,
sam się ubiera,
buty sznuruje,
mówi: „przepraszam, proszę, dziękuję”.
Umie zadzwonić
na pogotowie,
wie, że się nie da chodzić na głowie,
zasady ruchu
zna doskonale
i po ulicy nie biega wcale.
Lubi teatrzyk,
śpiewa piosenki,
wie, czym się różni słoń od sarenki,
pieluch nie nosi
ani śliniaka.
To są zalety dziecka starszaka.
– Kwiatek dla pani. Cmok dla maluchów.
Trochę nam smutno… Pa, pa, przedszkole!
Lecz czy będziemy mogli tu wrócić,
gdy nam się znudzi w tej nowej szkole…?
Nauka wiersza Agaty Widzowskiej (z opowiadania Pocieszajki dla maluchów).
Nie płaczcie, kochani,
gdy nas tu nie będzie,
nasz wesoły uśmiech zostawimy wszędzie,
a gdy po wakacjach znajdziemy się w szkole,
będziemy wspominać kochane przedszkole!
Słuchanie piosenki Kończymy już przedszkole (sł. i muz. Danuta i Karol Jagiełło).
I. Kończymy już przedszkole, do szkoły czas,
zeszyty i tornistry wołają nas.
A my nie chcemy, nie chcemy jeszcze iść.
Ref.: Tak bardzo nam tu dobrze,
że nie chcemy wcale jeszcze iść. (2x)
II. Wakacje szybko miną, a potem już
zadzwoni pierwszy dzwonek, lekcje tuż-tuż.
A my nie chcemy, nie chcemy jeszcze iść.
Ref.: Tak bardzo...
III. Lecz co tu robić, w życiu zawsze tak jest,
że upływają lata, starszym się jest.
A my nie chcemy, nie chcemy starsi być.
Ref.: Tak bardzo...
Zabawy przy muzyce poważnej.
Raniutto Online odc. 9 - Uwertura Rossiniego
Film • Filharmonia im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie
https://www.facebook.com/FilharmoniaSZN/videos/261750664885659
Samolot - zabawka dla kolegi lub koleżanki z przedszkola
https://www.facebook.com/1604816323084735/videos/296126161790726
Morze Bałtyckie – zapraszamy do zabawy. Doskonalenie pamięci.
https://www.facebook.com/watch/?ref=saved&v=3248534481846593
Iwona Wiśniewska, Katarzyna Wiśniewska, Katarzyna Korolak
Kończymy już przedszkole
Przedszkola czas już minął
Do widzenia przedszkole
Kolego z przedszkola
Hej przedszkole ukochane
Zabawa ruchowo – taneczna: Spoko Loko - Tańce Połamańce