Święto rodziców.
Portret mojej rodziny.
Oglądanie zdjęć i albumów rodzinnych. Dzieci pokazują zdjęcia swojej rodziny, omawiają miejsca i sytuacje, w których zostały one zrobione. Podają imiona swoich bliskich. Mówią, kto wchodzi w skład ich najbliższej rodziny.
Zabawa konstrukcyjna Budujemy domy dla naszych rodzin. Klocki różnej wielkości i rodzaju. Dzieci budują domy dla swojej rodziny, nazywają pomieszczenia w domach, liczą pokoje.
Ćwiczenia logopedyczne usprawniające narządy mowy – język, wargi, żuchwę. Lusterko dla dziecka. Demonstruje prawidłowe wykonanie ćwiczeń, powtarzając je kilkakrotnie.
Powitanie – dzieci dotykają czubkiem języka każdego zęba osobno. Unoszą język raz za górnymi, raz za dolnymi zębami.
Pyszny obiad – dzieci oblizują językiem wargę górną i dolną, jak po zjedzeniu pysznego, rodzinnego obiadu.
Spacer – przy szeroko otwartej jamie ustnej, język idzie na spacer w stronę nosa i w stronę brody.
Rodzinna zabawa – dzieci naśladują dmuchanie baloników: wciągają powietrze nosem i wypuszczają ustami.
Karuzela – dzieci naśladują ruch językiem w koło, od wewnętrznej strony jamy ustnej. Język porusza się raz w jedną, raz w drugą stronę, zataczając duże koła.
Całusy – dzieci wypychają wargi do przodu i naśladują wysyłanie pocałunków mamie i tacie.
Drzwi – dzieci pokazują, jak zamykają się i otwierają drzwi do domu – rozwierając i zwierając wargi wyciągnięte do przodu.
Zabawa ruchowa Rodziny zwierząt. Obrazki zwierząt (np. psa, kota, żaby) – po jednym dla każdego dziecka. Rodzic pokazuje i rozdaje obrazki ze zwierzętami, a dzieci mówią ich nazwy i trzymają obrazki w dłoniach. Zadanie dzieci polega na wydawaniu właściwych odgłosów zwierząt i w ten sposób łączeniu się w rodziny zwierząt. Następnie N. sprawdza, czy w każdej rodzinie są właściwe zwierzęta i zaprasza po kolei każdą rodzinę na środek, aby dzieci pokazały, w jaki sposób poruszają się te zwierzęta. Na końcu następuje zamiana obrazków ze zwierzętami.
Zabawa ruchowa z rymowanką B. Szelągowskiej Podaj mi rączkę. Dzieci głośno powtarzają rymowankę, dobierają się w pary, za każdym powtórzeniem zmieniają partnera. Dwie rączki mam – rączki tobie dam. Zatańczymy w koło, będzie nam wesoło.
Zabawa ruchowa Podaj piłkę. Piłki gumowe. Dzieci siedzą na dywanie, naprzeciwko siebie. Każde dziecko ma szeroko rozsunięte, proste w kolanach nogi. Dzieci kolejno turlają piłkę po podłodze do rodzeństwa bądź rodzica siedzącego po przeciwnej stronie.
Zabawa ruchowa Spacer z rodziną. Dzieci stoją w pokoju i pokazują ruchem historyjkę opowiadaną przez Rodzica:
Dzieci: Jest piękna pogoda, idziemy całą rodziną do parku. maszerują w miejscu, Na ścieżce błyszczy kałuża, po wiosennym deszczu, przeskakują z nogi na nogę, przy alei stoi parkowa ławeczka. wykonują przysiad, Idąc dalej, spotykamy skaczącą po drzewach wiewiórkę. podskakują tak jak wiewiórka, Przysiadamy na kolejnej ławce wykonują przysiad, i nie możemy się zdecydować, czy odpocząć, czy iść dalej. wykonują kolejne przysiady, Idziemy jednak dalej. maszerują w miejscu, Wśród gałęzi drzew śpiewa ptak. rozglądają się z ręką przy czole, Wracamy do domu i odpoczywamy. dzieci siadają lub kładą się na dywanie.
Zabawa muzyczno-ruchowa Taniec z gazetami. Nagranie piosenki (np. Mama i tato), odtwarzacz CD, gazety (najlepiej szare dużego formatu). Dobieramy się w pary. Kiedy Rodzic włącza nagranie piosenki, wówczas grupy muszą w dowolny sposób zatańczyć na rozłożonych gazetach, nie schodząc poza nie. Kiedy nagranie jest zatrzymywane, dzieci przybierają jak najbardziej dziwne pozy, nie wykraczając poza linię gazet.
Rozwiązanie zagadki B. Szelągowskiej Rodzina. Rodzic mówi zagadkę i prosi dzieci o podanie rozwiązania. Razem mieszkamy: ja, mama, tata. Mam młodszą siostrę, starszego brata… Każdy pamięta o urodzinach, bo taka właśnie jest ma... (rodzina)
Słuchanie opowiadania E. Stadmüller Dzień rodziców. Książka (s. 70–71) dla każdego dziecka. Dzieci siadają na dywanie. Rodzic rozdaje książki i zaprasza do wysłuchania opowiadania. Czytając opowiadanie, prezentuje ilustracje do niego.
Odświętnie ubrani rodzice siedzieli cichutko na widowni, czekając na przedstawienie. Tymczasem za kulisami (czyli za szafą) trwały gorączkowe przygotowania do występu. – Proszę pani – alarmował słoń – odpadła mi trąba! – Przywiąże mi pani ogonek? – przymilała się małpka. – Oko mi się odkleja! – denerwowała się żabka. Gdy wszyscy wreszcie byli gotowi, odezwał się gong (czyli uderzenie w patelnię) i na scenę wyskoczyła mama kangurzyca (czyli Magda w brązowym dresie z doszytą na brzuchu wielką kieszenią). – Mama kangurzyca każdego zachwyca – recytował Bartek, wskazując na Magdę. – Ma na brzuchu kieszeń, w niej kangurka niesie – i Magda – hop – wyciągnęła z kieszeni małe, pluszowe kangurzątko. Zaraz za kangurzycą na scenie pojawiły się dwa słonie – duży (Oskar) i mały (Ada). – A mój tatuś ukochany z drzewa zrywa mi banany – chwaliła się Ada, wachlując się wielkimi szarymi uszami z tekturowych talerzyków. – Jedz córeczko moja miła, żebyś szybko mi przytyła – mówił Oskar, dyskretnie przytrzymując trąbę z rury do odkurzacza. Po słoniach występowały, małpki, żabki, kotki i niedźwiadki. Wszyscy czworonożni rodzice czule przemawiali do swych dzieci, a one chwaliły się swoimi rodzicami. Na koniec Olek, wystrojony w białą koszulę i granatową muchę, wyrecytował: Czy dziecko jest tycie, czy też waży tonę, czy ma długie uszy, czy krótki ogonek, czy ma futro gładkie, w prążki czy też w łaty, ma cieplutki kącik w sercu swego taty. Czy fruwa, czy pływa, czy też pełzać musi, to jest najpiękniejsze dla swojej mamusi. Więc dzisiaj wszyściutkie na świecie dzieciaki ślą swoim rodzicom słodziutkie buziaki. W tym momencie wszyscy razem wyskakiwali na scenę, żeby posłać całuska, ukłonić się, a następnie paść w objęcia widowni. Kolejnym punktem programu był słodki poczęstunek, po którym rozpoczął się konkurs tańca z rodzicami. Wygrała Dominika ze swym tatą, bo rzeczywiście byli najbardziej zgraną i zwariowaną parą. – Musimy poćwiczyć – przekonywał mamę Olek w drodze do domu. Za rok to my wygramy, a jak nie my, to na pewno Ada z tatą.
Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce. Rodzic zadaje pytania:
– Co się działo podczas spotkania rodziców w przedszkolu?
– Jakie postacie występowały w tym przedstawieniu?
– Jaką niespodziankę moglibyśmy przygotować na Święto Rodziny?
– Kto wchodzi w skład twojej rodziny?
– Co lubisz robić z mamą?
– Co lubisz robić z tatą?
Ramka na fotografię kociej rodziny Ramka na rodzinną fotografię Dla każdego dziecka: wyprawka plastyczna, karta nr 19 – grupa „Krasnoludki”, włóczka, bibuła, klej. Dzieci: − opowiadają, co widzą na fotografii, − dekorują ramkę fotografii za pomocą pasków z włóczki i kulek z bibuły
ROZWIĄZYWANIE ZAGADEK Rodzic odczytuje zagadki. Zadaniem dziecka jest odpowiedzieć, pokazując odpowiedni obrazek.
Ma długie nogi i dziób czerwony, niedawno z dalekiej strony.Z żabkami raczej niechętnie gada,taka to jego największa wada! (bocian)
Skaczą zielone po majowej łące,ogrzewa je ciepłe, wesołe słońce. (żaby)
Wolno sunie, hen przed siebie,nie poprosi o domek ani mnie, ani ciebie.Ma go ciągle na sobie,nie służy tylko ku ozdobie. (ślimak)
Gdy zaświeci słonkonad majową łąką,wesoło latająi kolorowe jak onekwiaty odwiedzają. (motyle)
Z łąki do bukietów trafiają,i piękny, czerwony kolor mają. (maki)
ZABAWA DYDAKTYCZNA Kto mieszka na łące?
Obrazki: motyl, żaba, bocian, biedronka, mrówka, pszczoła, ślimak – w dwóch wersjach (przecięte na pół i w całości).
R. prezentuje dzieciom obrazki w całości, a następnie miesza połówki obrazków. Zadaniem dzieci jest takie dopasowanie połówek obrazków, aby do siebie pasowały.
Małgorzata Łopińska-Kubiczek, Gryga Urszula, Aleksandra Ciesielska
ŚPIEWANIE PIOSENKI Mała biedroneczka
ZABAWA RUCHOWA PRZY MUZYCE.
Zabawa polega na naśladowaniu zachowań żabek z piosenki
