Termin uzupełniający przyjęć do przedszkola na rok szkolny 2020/2021 .
Dokumenty można składać od 27 kwietnia 2020r. do 8 maja 2020r. drogą
elektroniczną/dyrektor.przedszkole@tychowo.pl/ lub złożenie w placówce, druki do pobrania na stronie przedszkola .
dyr. G. Kuczmera
MOJA MIEJSCOWOŚĆ
(Czy poznajecie ten kościół? Jaka to miejscowość?)
Słuchanie wiersza Bożeny Formy Droga do przedszkola. Przypomnienie swojego adresu zamieszkania.
Codziennie wczesnym rankiem,
zawsze drogą tą samą,
do przedszkola maszeruję,
razem z moją mamą.
Mijam skrzyżowanie,
sklepy, park i szkołę,
potem kilka domów
i widzę przedszkole.
Chociaż jestem mały,
to swój adres znam.
Do domu potrafię,
drogę wskazać sam.
Wykonanie koperty z adresem.
Dla dziecka: rysunek rozłożonej koperty, klej, nożyczki.
Dziecko wycina rysunek rozłożonej koperty; zagina go wzdłuż przerywanych linii i skleja w odpowiednich miejscach. Zapisanie przez rodzica na kopercie adresu zamieszkania podanego przez dziecko.
Karta pracy, cz. 4, s. 25.
Rysowanie po liniach od obrazków dzieci do zdjęć miejscowości, w których mieszkają. Rysowanie po śladzie drogi babci i dziadka do domu.
Zabawa orientacyjno-porządkowa Do przodu, do tyłu.
Dziecko jest piłeczką skacze obunóż do przodu, a kiedy rodzic zawoła do tyłu; poruszają się – skacze do tyłu.
Karta pracy, cz. 4, s. 26.
Określanie, co przedstawiają zdjęcia. Odszukanie w naklejkach zdjęć podobnych krajobrazów i naklejenie ich obok odpowiednich zdjęć. Rysowanie takiego samego rysunku po prawej stronie, jaki jest po lewej stronie. Określanie, co znajduje się w rogach rysunków.
Ozdabianie wydrukowanej nazwy swojej miejscowości.
Dla dziecka: wydrukowana lub napisana przez rodzica (większa) nazwa miejscowości, kredki, mazaki, pieczątki, wycinanki, itp.
Dzieci ozdabiają nazwę według własnego pomysłu.
Wykonaną pracę wysyłamy do nauczycieli. Ciekawe jesteśmy waszych pomysłów.
Ćwiczenia gimnastyczne
Dla dziecka plastikowa butelka.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Posłuszne kręgle.
Dziecko porusza się swobodnie po pokoju, trzymając butelkę w ręce. Na mocne uderzenie w bębenek (określony sygnał rodzica )zatrzymują się i manipulują butelką: podają ją sobie z jednej ręki do drugiej, z przodu, za plecami, pod kolanami; podrzucają i łapią.
• Ćwiczenie mięśni brzucha Jak najdalej w przód.
Dziecko w siadzie prostym, butelkę trzyma w obu rękach. Wykonując skłon tułowia w przód, sięga rękami jak najdalej w kierunku stóp (kolana proste).
• Skręty Na prawo, na lewo.
Dziecko w siadzie skrzyżnym, trzyma butelkę na głowie, przytrzymując ją rękami, łokcie ma na zewnątrz. Wykonuje skręty tułowia w prawo i w lewo; co pewien czas wykonuje kilka rzutów i chwytów butelką.
• Skrętoskłony Witamy stopy.
Dziecko w siadzie rozkrocznym, butelkę trzyma oburącz w górze; wykonuje skrętoskłon do lewej stopy – przywitanie jej (podczas ćwiczenia dziecko stara się nie zginać kolan, kręgle trzyma obiema rękami).
• Ćwiczenie mięśni grzbietu Oglądamy butelkę.
Dziecko leży na brzuchu, trzyma butelkę w obu rękach przed twarzą. Unosi głowę, prostuje ręce; ogląda butelkę, wytrzymuje przez chwilę. Potem powrót do leżenia – odpoczynek.
• Ćwiczenie mięśni brzucha Spotkanie.
Dziecko leży na plecach, trzyma butelkę w obu rękach wyciągniętych za głową. Jednocześnie wznosi obie ręce i nogi – dąży do spotkania nóg z butelką; potem powraca do pozycji wyjściowej.
• Ćwiczenie mięśni grzbietu i brzucha Z nóg do rąk.
Dziecko leży na plecach, butelkę trzyma pomiędzy stopami. Przekazuje butelkę do rąk za głową i powraca do siadu. Ponownie wkłada butelkę pomiędzy stopy i od nowa wykonuje ćwiczenie.
• Bieg Postaw butelkę.
Dziecko biega z butelką w różnych kierunkach przy wybranej muzyce. Podczas przerwy w grze stawia butelkę na podłodze tak, aby się nie przewróciła.
• Ćwiczenia przeciw płaskostopiu Sprytne stopy.
Dziecko w siadzie prostym podpartym, butelkę ma pomiędzy stopami (pionowo). Krąży obunóż w prawo i w lewo.
− Wałkuje butelkę raz jedną, raz drugą stopą.
− W siadzie podpartym – chwyta stopami butelkę i podnosi ją do góry.
Życzę miłej zabawy, zachęcam też rodziców.
Słuchanie fragmentu wiersza Apolinarego Nosalskiego O dwunastu braciach – maj.
Gałązka bzu.
Wreszcie się zjawia
maj wystrojony
i bzu przynosi
pełne brzemiona.
Przez całe ranki,
całe wieczory
gra na fujarce
z wierzbowej kory.
rodzic pyta:
− Jak nazywa się nowy miesiąc?
− Jaki miesiąc był przed nim? Jaki będzie po nim?
− Gałązki, jakiego krzewu przynosi nam maj?
− Co dzieje się w przyrodzie w maju?
Wymienianie przez dzieci nazw wszystkich miesięcy roku – od stycznia do grudnia. Określanie, którym z kolei miesiącem jest maj.
Karta pracy, cz. 4, s. 27.
Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie. Rysowanie po śladach spirali – dużych i małych.
Zabawa Dokończ zdania.
Rodzic mówi początek zdania, a dziecko je kończy. Miejscowość, w której mieszkam, to… Mieszkam… przy ulicy… Lubię swoją miejscowość, bo… Moje przedszkole znajduje się w… przy ulicy…
Karta pracy, cz. 4, s. 28.
Czytanie całościowe zdania To mapa Polski. Czytanie z rodzicem napisów odszukanych w naklejkach: Wisła, stolica, Bałtyk, Tatry. Naklejanie ich w odpowiednich miejscach na mapie. Rodzic pyta: − Co to jest Bałtyk? − Gdzie się znajduje? − Jak nazywa się stolica Polski? Oglądanie godła. Kolorowanie rysunku godła według wzoru. Kolorowanie flag, żeby wyglądały jak flaga Polski.
Nauka kroku poloneza. Oglądanie różnych polonezów.
Nasze domy.
"Moja mała ojczyzna" - Joanna Białobrzeska
Jest na mapie mała kropka,
ja tu mieszkam, tu mnie spotkasz.
Jakie ciekawie i wesoło
w moim świecie naokoło.
Na podwórku trzy kałuże,
położyły się przy murze,
trzepak bardzo dziś kaprysi -
duży dywan na nim wisi.
Słońce z cieniem gra tu w berka,
pan kominiarz z dachu zerka,
teraz chyba każdy przyzna,
że jest piękna ma Ojczyzna!
Po wysłuchaniu wiersza „Moja mała ojczyzna”- krótka rozmowa na temat wiersza.
Odgadnięcie przez dzieci tematu zajęć po wysłuchaniu fragmentu wiersza A. Rumińskiej „Mój dom”:
…mamy swoje domy, małe albo duże,
A przed domami ogródek i podwórze.
Bawimy się na podwórku wesoło i miło,
żeby potem w domku pięknie nam się śniło.
Domy i domki – ćwiczenia matematyczne.
rodzic przypina na tablicy ilustracje przedstawiające sylwety domów – małych i dużych. Otaczanie pętlami małych domów i dużych domów
Kolorowanki
Rodzic pyta:
- Czym różnią się domy na tablicy?
- W jakich domach wy mieszkacie?
- Co to są domy jednorodzinne?
- Co to są domy wielorodzinne?
- Co to są bloki?
- Jak bez liczenia możemy określić, gdzie jest więcej domów?
- Kto policzy ile jest małych domów i ile jest dużych domów?
Ćwiczenia analizy i syntezy wzrokowej „Pocięty obrazek”.
Wykonanie z Rodzicami domków z pudełek różnej wielkości oraz dostępnych materiałów.
- Co by było, gdyby nie było domów?
- Co by było, gdyby w miastach nie było ulic?
- Co by było, gdyby domy unosiły się jak balony?
- Co by było, gdyby w rzekach zamiast wody płynął sok pomarańczowy?
Coś dla tych najmniejszych
Rodzic prezentuje wiersz B. Szelągowskiej i pyta dziecko: Czym różnią się domy na wsi i w mieście? Powtarza wiersz, a dziecko – fragment tekstu: Da, do, du, da, do, da, w pięknym domu mieszkam ja!
Ile bloków stoi w mieście!
Jedne duże inne małe.
Ten jest żółty, tamten szary,
A te obok- całkiem białe.
Mkną ulica samochody,
Wszędzie pełno zakamarków.
By odpocząć od hałasu,
Zawsze można iść do parku.
Da, do, du, da, do, da
W pięknym domu mieszkam ja!
Na wsi domów jest niewiele,
Spokój zwykle tam panuje.
Za dnia słychać spiew skowronka,
Nocą sowa pohukuje.
Czasem piesek przerwie ciszę,
Kiedy biega po ogrodzie,
Kogut pieje, krowa muczy
Kaczka kwacze gdzieś na wodzie.
Da, do, du, da, do, da,
W pięknym domu mieszkam ja!
Czy to miasto, czy tez wioska,
Wielkie bloki, małe domy,
Najważniejsze, by prócz domu
Mieć rodzinę i znajomych!
Da, do, du,da,do,da,
W pięknym domu mieszkam ja!
Małgorzata Łopińska-Kubiczek , Aleksandra Ciesielska
ZABAWA RUCHOWA PRZY MUZYCE.
https://www.youtube.com/watch?v=32ui5rhtq1I
POZNAWANIE WYTWORÓW SZTUKI LUDOWEJ SWOJEGO REGIONU.
Albumy ze sztuką ludową, przewodniki, mapy, książki, pamiątki, wytwory sztuki ludowej,
strój regionalny (lub zdjęcie stroju).
R. wspólnie z dziećmi przegląda albumy ze sztuką ludową, przewodniki, mapy, książki.
Omawia wygląd stroju regionalnego (lub pokazuje zdjęcie stroju): wskazuje poszczególne elementy stroju, zwraca uwagę dzieci na kolorystykę, wzory i rodzaj tkaniny. Zachęca dzieci do swobodnych wypowiedzi.
WYSŁUCHANIE WIERSZA IWONY RÓŻY SALACH „WYCIECZKA”
R. recytuje dzieciom wiersz. Przy drugim powtórzeniu, dzieci dopowiadają zwroty dźwiękonaśladowcze, np.: wrr,wrr,wrr; mniam,mniam,mniam
Pojedziemy na wycieczkę: wrr, wrr, wrr,
wezmę misia i bułeczkę: mniam, mniam, mniam.
Autem szybko wyruszamy: tur, tur, tur,
cały wielki świat zwiedzamy: tup, tup, tup.
Tak się kręci kierownica: brum, brum, brum,
a tak światem się zachwycam: ach, ach, ach.
Wycieraczki tak mrugają: i, i, i,
a tak w radiu jazz śpiewają: daba, daba, daba, dam.
A gdy wszystko już zwiedzimy,
to do domu powrócimy.
Posiedzimy chwilę w kątku
i zaczniemy od początku.
Pojedziemy na wycieczkę …
Karta pracy, cz. 3, nr 43.
Dzieci:
− oglądają zdjęcia,
− odczytują podpisy z rodzicem. (R.. czyta wyrazy, a dzieci mówią nazwy zdjęć),
− mówią, które z tych miejsc chciałyby odwiedzić,
− rysują budynki po śladach
ZABAWA „NA WYCIECZKĘ”
Potrzebne: nagrania z odgłosami (miasto, wieś, góry, morze, las).
Rodzic odtwarza jedno z dźwięków, po czym pyta czy wie dziecko dokąd dojechali, np.: dźwięk morza. Jeśli dziecko odgadnie, że jest to dźwięk morza, na mapie dużą czerwoną kropką z papieru, zaznacza gdzie jest morze. Zwracamy uwagę na cechy charakterystyczne dla danego miejsca np. latarnia morska. Opowiadamy różne ciekawostki dotyczące danego miejsca.
Podobnie postępujemy z kolejnymi miejscami: góry, las, wieś-agroturystyka, miasto-Toruń, Warszawa.
ZABAWA TWORZYWEM PRZYRODNICZYM – LUKROWANE PIERNICZKI.
R. rysuje patykiem na ziemi kształty pierniczków. Dzieci odgadują, co przedstawiają kształty,
a następnie ozdabiają pierniczki znalezionym tworzywem przyrodniczym, np.: małymi kamykami, suchymi trawkami. Na koniec lukrują pierniczki – posypią rysunki suchym piaskiem.
Uwaga: jeśli nie mamy możliwości wykonania tej zabawy na świeżym powietrzu, możemy przenieść ją na kartki. Na kartkach rysujemy pierniczki ozdabiamy je różnymi fakturami, dostępnymi w domu (guziki, ziarna grochu, kaszy, plastelina,itp. )
W naszej miejscowości , jest takie miejsce , które warto odwiedzać,
a jest to …....... Jeśli chcecie się dowiedzieć
proszę Rodzica o przeczytanie i pomoc w rozwiązaniu zagadki .
Oto zagadka książkowa!
Dziesięć liter ma to słowo,
a na końcu jest w nim „teka”.
Książka tam na Ciebie czeka,
coraz inna, coraz nowa. ( biblioteka)
Co to za miejsce ? Proszę obejrzyjcie program Biblioteka dla Malucha . Oto link :
https://www.youtube.com/watch?v=kdxj6s3scJY
Posłuchajcie również bajki W bibliotece -film
Czyta ją mama, czyta i tata
Często w obrazki jest bogata.
Dużo liter na każdej stronie,
Są historie o królu na tronie.
Są też wiersze rymowane,
Najlepiej, gdy przez babcię czytane. (książka)
Warto posłuchać jednej z nich Kicia Kocia w Bibliotece . Oto link do opowiadania: https://www.youtube.com/watch?v=-Jwsj0jappI
ZABAWA RELAKSUJĄCA - PAPIERNIA
Dziecko kładzie się na brzuchu, a rodzic/ rodzeństwo wykonuje na nim prosty masaż zgodnie z treścią wiersza. Po chwili może nastąpić zamiana.
Wczesnym rankiem idź do lasu,
( Dziecko palcami wskazującymi na przemian „spa¬ceruje” po plecach rodziców/ rodzeństwa).
drwal tam drzewa tnie.
( Krawędzią dłoni dziecko delikatnie kreśli linię w poprzek pleców) .
Potem wielką ciężarówką do papierni jadą pnie. ( Pięść jednej dłoni przesuwa wzdłuż pleców) .
Duży kawał drewna weź i długo nie czekaj, ( Dziecko chwyta rodzica za ramiona) .
na drobne kawałki porządnie go posiekaj.
( Krawędziami obu dłoni delikatnie stuka po plecach – od góry do dołu i od dołu do góry).
Dodaj barwnik, jaki chcesz, jeszcze klej i woda,
( Delikatnie dotyka szyi, a następnie jedne¬go i drugiego ucha ).
w wielkiej kadzi to wymieszaj i masa gotowa.
( Palcem wskazującym kreśli koła na plecach rodziców).
Teraz trudne jest zadanie, lecz się nie poddawaj, na podłużnych sitach tę masę rozkładaj.
( Palcami obydwu dłoni przesuwa po plecach od góry do dołu) .
Dużo cierpliwości teraz potrzebujesz, masa schnie, a ty ją dzielnie po trochu wałkujesz.
( Całą powierzchnią obu dłoni gładzi plecy od góry do dołu).
Kiedy papier już gotowy, zwiń go w wielkie bele, taki papier co dzień ma zastosowań wiele.
( Dziecko turla rodziców/ rodzeństwo po dywanie) .
Proponuje wykonanie karty pracy :
http://chomikuj.pl/grazia12/Bajki+-+karty+pracy/5,1348944198.JPG
Zachęcam Was do obejrzenia bajki „ Czerwony Kapturek ” https://www.youtube.com/watch?v=xZ62_lzvMO4
Udanej zabawy .
Linki do kolorowanek
Urszula Gryga , Dorota Potoczna
GIS wydał szczegółowe wytyczne przeciwepidemiczne dla przedszkoli, oddziałów przedszkolnych w szkole podstawowej i innych form wychowania przedszkolnego oraz instytucji opieki nad dziećmi w wieku do lat 3.
NAJPIĘKNIEJSZE MIEJSCE ŚWIATA
Herb naszej miejscowości – wydzieranka z papieru kolorowego.
Oglądanie herbu Tychowa.
Wyjaśnianie znaczenia herbu. Zwrócenie uwagi dziecka na to z jakich elementów składa się herb. Wyjaśnienie, co one oznaczają. Dziecko wodzi palcem po rysunku herbu w prawą i w lewą stronę.
Zabawa Który z kolei? Posługiwanie się liczebnikami porządkowymi.
Herby różnych miast, w tym herb miejscowości. Rodzic układa w szeregu herby różnych miast, pośród nich jest herb Tychowa. Zadaniem dziecka jest udzielenie odpowiedzi na pytanie: Który z kolei jest herb naszej miejscowości - Tychowa? Za każdym razem w inny sposób układamy szereg z herbów.
(herb Tychowa, Białogardu, Koszalina, Szczecina, Warszawy, Połczyna Zdroju)
Ćwiczenie spostrzegawczości Odszukaj symbole.
Herby różnych miast, w tym herb Tychowa. Zadaniem dziecka jest rozpoznanie i wskazanie herbu, z którego pochodzi symbol, element wymieniony przez rodzica. Np. Pokaż, na którym herbie lub na których herbach jest korona, kolor zielony, itp.
Wykonanie pracy plastycznej – karta pracy, cz. 4, s. 24.
Dla dziecka: papier kolorowy, klej, kredki.
Oglądanie herbów różnych miast. Rysowanie herbu Tychowa albo wymyślenie herbu miejscowości w której mieszka dziecko.
Samodzielne działanie dziecka: rysowanie wnętrza herbu, wydzieranie z papieru w odpowiednich kolorach małych kawałeczków, naklejanie ich na konturach herbu.
Zabawa ruchowa z elementem równowagi Góra – dół.
Dla dziecka rulon z gazety. Dzieci staje w wyznaczonej części ogrodu lub pokoju. Przed siebie wyciągają ręce trzymając za końce rulon z gazety. Na hasło: Dół – dziecko wykonuje przysiad i wytrzymuje tak, aż do hasła: Góra, kiedy wraca do pozycji wyjściowej. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy.
Zabawa rozwijająca świadomość własnego ciała oraz przekładanie wrażeń dotykowych na ruch – Zabawy plecami.
Nagranie dowolnej muzyki, dla dziecka: karta papieru, arkusz papieru pakowego, kredki.
https://www.youtube.com/watch?v=4cNbggnMMpo
Powitanie – dziecko siedzi z zamkniętymi oczami, pochylone do przodu.
Rodzic głaszcze je po plecach i budzi.
Budzimy nasze ciało – dziecko opukuje, masuje części ciała pokazywane przez rodzica i głośno je nazywa.
Polecenia – dziecko porusza się swobodnie po pokoju. Na komendę rodzica kładzie się: na plecach, na brzuchu, na boku; opiera się na łokciach.
Zabawy w parach – dziecko siada z rodzicem na podłodze. W rytm wolnej muzyki głaszcze, opukuje, masuje plecy rodzica. Po kilku chwilach następuje zmiana.
Odtwarzajmy rysunki – dziecko rysuje na plecach rodzica różne, proste formy, np.: linię prostą, koło, jakiś zygzak, trójkąt, spiralę, a rodzic próbuje odtworzyć te rysunki na papierze. Potem następuje zamiana ról.
Przenosimy dotyk na papier – siadamy jedno za drugim, wokół rozwiniętego papieru pakowego. Podczas odtwarzania nagrania spokojnej muzyki osoba, która siedzi z tyłu ilustruje obiema rękami na plecach partnera melodię przez: poklepywanie, pocieranie, opukiwanie w różnych kierunkach. Osoba siedząca z przodu przenosi te rytmiczne znaki jako swoje odczucie, rysując kredką na papierze. Po chwili następuje zmiana ról.
Wykonanie papierowych serwetek.
Obrazki, zdjęcia, oryginalne serwetki, dla dziecka: kartki z kolorowego papieru, nożyczki.
Pokaz sposobu składania papieru kolorowego i wycinania poszczególnych elementów.
Oglądanie powstałych serwetek, zwrócenie uwagi na symetryczność wzorów powstałą, dzięki odpowiedniemu złożeniu papieru.
Karta pracy, cz. 4, s. 24 (ciąg dalszy).
Rysowanie po śladzie drogi Ady i taty do domu.
Karta pracy, cz. 4, s. 23.
Dziecko czyta z rodzicem (lub samodzielnie) nazwy miejscowości. Następnie rysuje znak + pod napisami miasto lub wioska, jeżeli dane zdjęcie przedstawia elementy miasta lub wsi. Dziecko
kolorują rysunki.
Zabawa Domino ruchowe.
Dziecko pokazuje dowolny ruch, np. klaśnięcie w dłonie. Rodzic, powtarza ruch i dodaje własny. W ten sposób bawimy się tak długo aż ktoś popełni błąd. Zabawę możemy powtarzać wymyślając różne ruchy i gesty.
Ćwiczenie intonacji wypowiedzi – powtarzanie za rodzicem zdania Moja miejscowość w formie oznajmującej, a potem pytającej.
Zachęcamy do wspólnych zabaw rytmicznych z Filharmonią im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie. Odcinek, uwielbianych przez najmłodszych warsztatów, poświęcony będzie Ludwigowi van Beethovenowi, który w tym roku obchodzi 250 urodziny.
Raniutto Online odc. 3 - Beethoven - wielki solenizant
Do odcinka „Beethoven – wielki solenizant” potrzebne będą:
- kartka papieru i kolorowe kredki;
- materiałowe chusteczki.
https://www.facebook.com/watch/?v=4275914172422370
Zabawa Jestem Polakiem – rozwijająca zdolność improwizacji muzycznych.
Nagranie piosenki Najpiękniejsze miejsce świata, bębenek.
W rytmie nagrania piosenki dziecko maszeruje w określonym kierunku. Mocne uderzenie w bębenek i przerwa w muzyce oznaczają zatrzymanie się. Rodzic zwraca się do dziecka śpiewając: Jestem Polakiem, ponieważ…. Dziecko kończy zdanie śpiewając.
Inna wersja zabawy:
Zdanie: Jestem Polakiem ponieważ…, można zastąpić innym zdaniem, np.: Mieszkam w…,
Bardzo lubię swoje miasto, ponieważ…
Zabawa Kolorowe obręcze – rozwijająca koordynację słuchowo-ruchową. Nagranie dowolnej muzyki, tamburyn lub grzechotka własnoręcznie wykonana, piłkę lub chustkę.
Dziecko maszeruje w rytm nagrania muzyki. Na sygnał dziecko zatrzymuje się . Wykonują ruchy:
− jedno uderzenie w tamburyn – unosi piłkę w górę, przechodzą do lekkiego rozkroku, pozostaje przez chwilę w bezruchu, powoli wraca do pozycji wyjściowej i odkłada piłkę na podłogę,
− dwa uderzenia w tamburyn – przechodzi do przysiadu. Rodzic wydobywa z instrumentu dźwięki o różnym natężeniu (cicho, coraz głośniej, głośno, coraz ciszej, cicho), dziecko powoli unosi piłkę nad głowę, wykonuje obrót wokół siebie, po czym powoli ją opuszcza z równoczesnymi obrotem, przechodzi do przysiadu, odkłada przybór,
− trzy uderzenia w tamburyn – unosi piłkę nad głowę, przechodzi do rozkroku, wykonuje skłon w lewą stronę, następnie w prawą stronę – skłony wykonuje w tempie wolnym i umiarkowanym.
Utrwalanie zwrotki i refrenu piosenki Najpiękniejsze miejsce świata
NA WSI I W MIEŚCIE
Proszę zaśpiewajcie piosenkę „ Tutaj mieszkam ”.
Wycinanie obrazków z gazet i czasopism. Dzieci przeglądają zgromadzone przez R. gazety i czasopisma. Zwracają uwagę na zdjęcia. Dowiadują się, co jest na nich przedstawione (np. instytucje użyteczności publicznej, miejsca i osoby). Swobodnie wypowiadają się na temat zdjęć. Następnie wycinają zdjęcia przedstawiające miasto i wieś. Grupują i wkładają do kopert.
Oglądanie zdjęć przedstawiających krajobraz wiejski i krajobraz miejski.
2 duże zdjęcia przedstawiające krajobraz wiejski i krajobraz miejski,
2 białe kartki z naciętymi oknami – dużymi i małymi, w kształcie figur geometrycznych.
R.. układa przed dziećmi zdjęcia przedstawiające krajobraz miejski i krajobraz wiejski.
Zakrywa zdjęcia białą kartką, w której wcześniej naciął różnej wielkości okienka w kształcie figur geometrycznych.
Dziecko wskazuje figurę, którą chciałoby, aby R. odsłonił. Z pomocą R. nazywa figurę i określa jej wielkość. Odgaduje, czy na obrazku przedstawione jest miasto, czy wieś. Po odsłonięciu wszystkich okienek R. zdejmuje kartki.
Rozwiązywanie zagadek słuchowych .
Proszę, aby Rodzic włączył nagranie pojazdów , dziecko ma za zadanie odgadnąć usłyszany dźwięk .
https://www.youtube.com/watch?v=Ahp8oBOvu2M
Posłuchajcie również dźwięków miasta : https://www.youtube.com/watch?v=AhWoSnbGbPE
Ekspresja słowna. Figurka krowy lub innego zwierzęcia , samochodzik.
Rodzic pokazuje figurkę , dzieci mówią, co kojarzy im się ze wsią , jeśli Rodzic pokaże samochód mówią, co kojarzy im się z miastem.
Zabawa dydaktyczna Co jest na wsi? Co jest w mieście?
Obrazki wycięte wcześniej . Koperta w której znajdują się obrazki przedstawiające elementy charakterystyczne dla wsi, np.: traktor, pole.....,
- a w drugiej dla miasta, np.: wieżowiec, zoo, tramwaj; kartoniki, klej, napisy: wioska, miasto.
Dzieci nazywają obrazki , dzieląc ich nazwy na sylaby , z wyklaskiwaniem : po – le ...
Zabawa oddechowa Piórka.
Kładziemy piórka na różnych przedmiotach w domu i zdmuchujemy je z nich: z kanapy, z fotela, z szafki, ze stołu. Możemy też wykorzystać części ciała: dłoń, ramię, własną stopę… albo części ciała Mamy lub Taty! Wiele śmiechu gwarantowane!
Karta pracy, cz. 2, nr 42.
Dzieci:
− kolorują ramki zdjęć przedstawiających to, co kojarzy się z wsią, na zielono, a ramki zdjęć przedstawiających to, co kojarzy się z miastem, na niebiesko,
− kończą rysować autobusy według wzoru,
− kolorują rysunki.
Wykonanie makiety . Wyprawka, karta A.
obrazki wykorzystywane wcześniej , kartka z bloku technicznego zielona i niebieska , klej, kredki, domy zbudowane z klocków.
Dzieci:
− wypychają z karty pracy stajnię, 2 konie, blok, traktor, auto, skrzyżowanie z sygnalizacją świetlną,
− ustawiają odpowiednio na planszy niebieskiej elementy związane z miastem, na planszy zielonej - związane ze wsią,
− doklejają na odpowiednich planszach obrazki wykorzystywane w zajęciach,
− kredkami dorysowują np. drogi, słońce, chmury, drzewa, − na koniec układają na makietach inne elementy, np.; domy zbudowane z klocków.
Posłuchajcie piosenki Bo na wsi
Zabawa ruchowa Idziemy, stoimy.
Dzieci biegają .Na zawołanie R.: Idziemy, zatrzymują się, po czym spacerują powoli po pokoju. Na zawołanie: Stoimy, zatrzymują się i stoją w bezruchu. Dziecko, które się poruszy, kuca i pozostaje w takiej pozycji do wydania przez R. kolejnego polecenia.
Zabawa ruchowa Raz dwa trzy https://www.youtube.com/watch?v=FBM-o-jqsLg
Masażyk relaksacyjny
Tu płynie rzeczka, (masujemy wzdłuż kręgosłupa)
Tędy przeszła pani na szpileczkach, (kroczymy palcami po plecach)
Tu stąpały słonie, (kroczymy po plecach płaskimi dłońmi)
I biegały konie, (stukamy po plecach piąstkami)
Wtem przemknęła szczypaweczka, (szybko kroczymy palcami po plecach)
Zaświeciły dwa słoneczka, (rysujemy na plecach dwa koła)
Spadł drobniutki deszczyk, (stukamy po plecach opuszkami palców)
Przeszedł dreszczyk (łaskoczemy po szyi).
ZABAWA RUCHOWA „PODSKOCZ, KLAŚNIJ”
Rodzic układa prosty rytm z kolorowych papierowych domów , np. rząd
Wysokich bloków i pokazuje je kolejno, a dzieci klaszczą na każdy blok. Układa rząd domków , pokazuje je kolejno, a dzieci podskakują na każdy wskazany domek. Układa
rytm: dom, blok, dom, blok, dom, blok i wskazuje na kolejne budynki, mówi: klaśnij, podskocz, klaśnij, podskocz…
Zabawa ruchowa „CHODZENIE”
Rodzic recytuje kolejne zwrotki wiersza, a dzieci ilustrują ruchem sposób poruszania
się bohaterów wiersza:
Sunie wąż, sunie.
Chodzić nie umie.
Bo choćby chciał, to nie ma nóg. – czołganie się na brzuchu
Za to stonoga
na swych stu nogach
w ziemi zbudować chce, ze sto dróg. – chodzenie na stopach i dłoniach
Na jednej nodze
sunie po drodze
ślimak z chałupką swoją na plecach. – podskoki na jednej nodze
Rak jak to rak
chodzić chce wspak.
I swoją modę wszystkim poleca. – chodzenie do tyłu
A ja powiem wam,
że dwie nogi mam!
Bo każdy ma tyle nóg
by bez kłopotu ruszać się mógł! – podskoki z nogi na nogę
(B. Szelągowska)
GDZIE TY MIESZKASZ?
Zabawa polega na opowiadaniu tego kto gdzie mieszka. Wykorzystując obrazek miasto/wieś. Zabawa polega na tym by opowiedzieć o tym gdzie się mieszka w mieście czy na wsi? Co charakterystycznego jest dla miasta/wsi. Rodzic może zacząć zabawę by posłużyć za przykład. Jednocześnie rodzic może zadawać pomagające naprowadzające pytania np.:
Miłej zabawy
Dorota Potoczna,Gryga Urszula
Ćwiczenia rąk - Rytmika u węża Patryka
Zabawa ruchowa Rowerek
Zachęcam do obejrzenia bajki „ Mysz z miasta i mysz ze wsi ”
Moje najbliższe otoczenie.
Burza mózgów: W mojej miejscowości. Rodzic prosi, aby dziecko/dzieci dokończyły zdanie: W mojej miejscowości... Jeśli jest to za trudne, można zdanie rozwinąć, np. W mojej miejscowości lubię/nie lubię...
Układanie puzzli przedstawiających dane miasto/daną wieś. Obrazek przedstawiający miasto/wieś, w którym/w której mieszkają dzieci (pocięty na 3–4 części oraz w całości na wzór). Dzieci, patrząc na wzór, próbują ułożyć widok miasta/wsi, w którym/w której mieszkają.
Zabawa matematyczna Co najpierw? Co później? Rodzic prosi, aby dzieci spojrzały na to, co robi. Może to być np. podejście do kącika lalek i wożenie lalki wózkiem, otworzenie książki i udawanie, że się ją czyta. Zadaniem dzieci jest określenie, co było wcześniej, a co później. Rodzic może opisywać swoje działania.
Słuchanie wiersza L. J. Kerna Nasze podwórko.
Nasze podwórko to miejsce,
które najlepiej znamy.
Wszyscy,
bez żadnych wyjątków,
takie podwórko mamy!
Nasze podwórko to teren
najbardziej nam bliski na ziemi.
W zimie śnieg na podwórku leży,
a w lecie się trawa zieleni.
Gdy słońce świeci na niebie,
wesołe jest nasze podwórko,
smutnieje zaś, gdy się zjawi
pan deszcz
z ponurą córką chmurką.
Czasami z naszego podwórka,
na którym się co dzień bawimy,
widać wieże kopalni
lub wielkiej huty kominy.
I czy to będzie w Gliwicach,
w Toruniu,
w Łomży,
czy w Krośnie,
gdy spojrzysz na nasze podwórko,
to stwierdzisz, że ono rośnie!
Bo naszym podwórkiem nie jest
to tylko, co jest blisko,
ale i traktor w polu,
i stadion,
i lotnisko,
i jakiś stary zamek,
i lasy na pagórkach,
i Wisła, która płynie
środkiem Naszego Podwórka.
Rozmowa na podstawie wysłuchanego utworu
. − Co to jest nasze podwórko?
− Czy naszym podwórkiem można nazwać plac zabaw w przedszkolu albo teren wokół przedszkola?
− Jak myślicie, kiedy podwórko się cieszy, a kiedy smuci?
− Co widać z naszego podwórka w przedszkolu, a co z wasz
Zabawa językowa Symbole mojej miejscowości (lub gminy). Obrazek z herbem miejscowości lub gminy, gdzie mieści się przedszkole i/lub inne symbole (np.: flaga, maskotka miasta). N. prezentuje obrazek z herbem i pyta dzieci, czy wiedzą, co on przedstawia. Następnie prosi, aby to opisały i powiedziały, dlaczego to znajduje się w herbie. Jest to dobry czas, aby przedstawić miejscowe legendy, przekazy ludowe itp
Zabawa językowa Co widzisz wokół siebie? Rodzic prosi, aby dzieci usiadły w różnych miejscach sali, rozejrzały się wokół siebie i powiedziały, co widzą. Zadanie można utrudnić, jeśli powiemy np. Co widzisz, kiedy spojrzysz w górę, w dół itp.?
Zabawa ruchowa Podaj do mnie. Piłka. Rodzic prosi, aby dziecko/dzieci stanęły naprzeciwko siebie. Następnie podają sobie piłkę w wybrany sposób, np. kopiąc lekko nogą lub rzucając.
Quiz dydaktyczny Moja miejscowość/mój region. Dzieci potwierdzają prawdziwość zdań/informacji przez głośne wypowiedzenie słowa Tak, a nieprawdę poprzez głośne wypowiedzenie słowa Nie. Rodzic modyfikuje zdania zgodnie z zamieszkiwanym przez dzieci regionem/zamieszkiwaną miejscowością.
Np. Zamieszczone informacje dotyczą Warszawy. Jednym z teatrów w naszym mieście jest Teatr Narodowy. Rzeka, która przepływa przez nasze miasto, to Warta. Osoba, która rządzi naszym miastem, to prezydent. Symbolem naszego miasta jest Syrenka.
Rytzmizowanie tekstu: Moja okolica mnie zachwyca!
Dzieci powtarzają za rodzicem tekst : „Moja okolica mnie zachwyca”, następnie wyklaskują w prostym rytmie, wytupują, uderzają dłońmi w kolana i o podłogę.
Wzory grafomotoryczne z liniami: prostymi, ukośnymi i falistymi. Wzory grafomotoryczne z liniami: prostymi, ukośnymi i falistymi, ołówki. Dzieci wykonują pracę starannie i dokładnie.
Małgorzata Łopińska - Kubiczek, Aleksandra Ciesielska
Żłobek, przedszkole gminne i oddziały przedszkolne w Gminie Tychowo
nie zostaną otwarte 6 maja 2020 r.
UZASADNIENIE:
Placówki, o których mowa powyżej są szczególną formą opieki nad najmłodszymi dziećmi w systemie wychowania i oświaty. Utrzymanie wśród tak małych dzieci narzuconych przez GIS i MZ reżimów sanitarnych w postaci ograniczenia kontaktu bezpośredniego z dziećmi jest niemożliwe. Zorganizowanie w warunkach trwającej epidemii odpowiedniej, bezpiecznej formy wydawania i spożywania posiłków, a także właściwej formy zabawy, spacerów i leżakowania oraz dowozu dzieci do i z placówek jest prawie niemożliwe.
Bardzo ważnym aspektem koniecznym do właściwej działalności tego typu placówek, jest zabezpieczenie zwiększonej ilości kadry pedagogicznej oraz pracowników obsługi. Zapewnienie warunków pracy zgodnych z kodeksem pracy i sprzętu ochronny osobistej nie gwarantuje w czasie epidemii właściwej działalności placówek. Sugerowana zasada zmniejszenia liczebności dzieci do 10 osób w grupie oraz utrzymanie zasady jednego opiekuna na grupę, spowoduje w krótkim czasie zwiększone zapotrzebowanie na kadrę. Może to doprowadzić do paraliżu placówek i konieczność ponownego ich zamknięcia.
Niezależnie od powyższej decyzji od 30 kwietnia 2020 r. dyrektorzy placówek oświatowych prowadzą przygotowania techniczne, sanitarne, kadrowe oraz lokalowe ukierunkowane na uruchomienie żłobka, przedszkola i oddziałów przedszkolnych
w Gminie Tychowo.
O terminie otwarcia placówek zostaniecie Państwo poinformowani z trzydniowym wyprzedzeniem.
Burmistrz Tychowa
Robert Falana
1. Zabawa relaksacyjna przy muzyce.
Siadamy z dzieckiem na dywanie. Dziecko opiera się o nas, my je obejmujemy, przytulamy i włączamy cicho muzykę. Wsłuchujemy się w dźwięki i odgłosy. W trakcie słuchania możemy się np. lekko kołysać, głaskać dziecko.
https://www.youtube.com/watch?v=kXazHHn8QYw
Po wyciszeniu przystępujemy do kolejnych zabaw.
2. Ćwiczenie sprawności manualnej - Niespodzianka
Potrzebne będą pudełka, pojemniki różnej wielkości z zakrętkami (np. po kremach, po cacao, itp.) oraz drobne zabawki np. z Kinder jajek.
Zabawa polega na tym, że dziecko odkręca i otwiera pojemniki, w których ukryta jest jakaś niespodzianka. Następnie samo chowa zabawki do pudełek i zakręca czy zamyka pojemniki.
3. Usprawnianie samoobsługi – Już potrafię
Dajemy dziecku jakieś ubrania z zamkiem błyskawicznym(najlepiej kurtki, bluzy) i na guziki (koszula, sweterek)
- Dziecko rozpina i zapina zamek błyskawiczny np. od swojej kurtki czy innego ubrania.
- Dziecko rozpina i zapina guziki.
4. Ćwiczenie koordynacji wzrokowo ruchowej oraz motoryki małej –Zakrętkowe wyścigi i inne zabawy.
Potrzebne będą kolorowe zakrętki do butelek różnej wielkości.
Pokazujemy dziecku jak przemieszczać zakrętki po stole, pstrykając w nie palcem wskazującym i kciukiem. Można też popychać je samym palcem wskazującym lub jedną stroną kciuka. Wszystkie metody są dozwolone.
- Ustawiamy kapsle np. na podłodze czy na brzegu stołu i pstrykając popychamy je na koniec, który dotrze pierwszy.
- Ustawiamy przed dzieckiem dwa przedmioty np. dwa kubki, w niewielkiej odległości od siebie będą służyć za bramkę. Zabawa polega na strzeleniu przez dziecko gola - pstrykając zakrętką. Stopniowo zmniejszamy odległość między „słupkami” bramki, żeby utrudnić dziecku zadanie.
- Układamy zakrętki w linii. Niech dziecko spróbuje pstryknąć palcami w każdą zakrętkę i w ten sposób zmienić ich położenie.
- Dziecko segreguje zakrętki wg koloru.
- Dziecko segreguje zakrętki wg wielkości ( na małe i duże)
- Za każdym razem liczy ile jest w danym kolorze, ile jest małych czy dużych.
5. Dotykowy szlak - rozwijanie zmysłu dotyku.
Potrzebne przedmioty - wszystko co mamy w domu na czym można stanąć i dostarczyć zmysłowi dotyku przyjemnych doznań, np.:
Przygotowanie do zabawy:
Co może robić dziecko:
Dotykanie różnych faktur stopami, dłońmi i całym ciałem wpływa na rozwój świadomości dotykowej. Ocenianie odległości między jednym przedmiotem a drugim wpływa na poprawę uwagi, umiejętności wzrokowo motorycznych oraz wzrokowo-przestrzennych, a „podróżowanie” z jednego podłoża na drugie angażuje równowagę, ruch, propriocepcję, kinestezję i planowanie motoryczne.
6. Na zakończenie przypominamy zabawę naśladowczą z piosenką z ostatnich zajęć:
Dziecko ogląda film z piosenką i naśladuje ruchy skrzata – pokazuje to co skrzat.
Miłej zabawy
Katarzyna Wiśniewska
Piosenka - Poćwicz tak, jak ja!:
Miejsca, które znam.
Karta pracy, cz. 4, s. 21.
Dziecko rysuje po śladach. Określa, który rysunek kojarzy się z bliskim otoczeniem.
Rozmowa na temat miejsc w swojej miejscowości, które należy odwiedzić.
Pocięte zdjęcia/widokówki przedstawiające charakterystyczne punkty w miejscowości dziecka – w Tychowie. (jeśli nie mamy widokówek możemy je wydrukować i pociąć lub wykorzystać zdjęcia przedstawiające Tychowo zamieszczone wczoraj). Układanie pociętych zdjęć/widokówek przedstawiających charakterystyczne punkty w miejscowości, określanie, co przedstawiają. Dziecko opowiada o innych miejscach, które zna, odwiedza z rodzicami. Dziecko wypowiadają się na temat swojego miejsca zamieszkania.
− Z czego znany jest nasz region?
− Co jest najbardziej charakterystyczne w naszej miejscowości?
− Co się wam najbardziej podoba?
− Czego chcielibyście się dowiedzieć o swoim regionie?
Utrwalanie refrenu piosenki Najpiękniejsze miejsce świata (słowa zamieszczone wczoraj)
Nauka pierwszej zwrotki piosenki. Dzieci powtarza za rodzicem kolejne fragmenty utworu, naprzemiennie: głośno, cicho. Utrwalanie refrenu poprzez jego śpiewanie coraz głośniej, następnie coraz ciszej. Słuchanie kolejnych zwrotek. Rozmowa na temat zawartych w nich treści.
Zabawy z kostkami (ćwiczenia w dodawaniu i odejmowaniu)
Potrzebujemy: dwie kostki, którym zaklejamy sześć kropek, puste pole będzie liczone jako zero.
Jeśli nie mamy dwóch kostek możemy je wydrukować i skleić lub przygotować karty z odpowiednią liczbą oczek i postępować jak wyżej losując karty.
Dodawanie z użyciem kostek
Dziecko rzuca kolejno dwiema kostkami. Po wyrzuceniu liczy oczka na jednej kostce i na drugiej. Mówi np. 4 i 3 następnie liczy ile to jest razem przeliczając oczka na obydwu kostkach. Mówi 4 i 3 to razem 7 lub 4 dodać 3 to 7.
Odejmowanie z użyciem kostek
Potrzebujemy: dwie kostki, na jednej mamy oczka bez zmian a na drugiej naklejamy karteczki tak, aby było sześć, siedem, osiem, dziewięć i dziesięć.
Dziecko kolejno rzuca kostkami. Najpierw tą z większą liczbą oczek, a potem tą drugą. Liczy oczka wyrzucone na pierwszej, a potem – na drugiej kostce. Od liczby kropek z pierwszej kostki odejmuje liczbę kropek z drugiej kostki. Mówi np. 10 odjąć 6 to 4. Możemy pomagać dziecku zakrywając odpowiednią liczbę oczek.
Zabawa ruchowa Z domu do domu.
Dziecko stoi w szarfie czyli kółku ułożonym ze wstążki – domku rozłożonym na podłodze. Kiedy usłyszy hasło: Z domu! wybiega z domku i biega po pokoju. Hasło: Do domu! jest sygnałem do jak najszybszego powrotu do swojego domku – szarfy.
Ćwiczenia gimnastyczne
Dla dziecka plastikowa butelka.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa Posłuszne kręgle.
Dziecko porusza się swobodnie po pokoju, trzymając butelkę w ręce. Na mocne uderzenie w bębenek (określony sygnał rodzica )zatrzymują się i manipulują butelką: podają ją sobie z jednej ręki do drugiej, z przodu, za plecami, pod kolanami; podrzucają i łapią.
• Ćwiczenie mięśni brzucha Jak najdalej w przód.
Dziecko w siadzie prostym, butelkę trzyma w obu rękach. Wykonując skłon tułowia w przód, sięga rękami jak najdalej w kierunku stóp (kolana proste).
• Skręty Na prawo, na lewo.
Dziecko w siadzie skrzyżnym, trzyma butelkę na głowie, przytrzymując ją rękami, łokcie ma na zewnątrz. Wykonuje skręty tułowia w prawo i w lewo; co pewien czas wykonuje kilka rzutów i chwytów kręglami.
• Skrętoskłony Witamy stopy.
Dziecko w siadzie rozkrocznym, butelkę trzyma oburącz w górze; wykonuje skrętoskłon do lewej stopy – przywitanie jej (podczas ćwiczenia dziecko stara się nie zginać kolan, kręgle trzyma obiema rękami).
• Ćwiczenie mięśni grzbietu Oglądamy butelkę.
Dziecko leży na brzuchu, trzyma butelkę w obu rękach przed twarzą. Unosi głowę, prostuje ręce; ogląda butelkę, wytrzymuje przez chwilę. Potem powrót do leżenia – odpoczynek.
• Ćwiczenie mięśni brzucha Spotkanie.
Dziecko leży na plecach, trzyma butelkę w obu rękach wyciągniętych za głową. Jednocześnie wznosi obie ręce i nogi – dąży do spotkania nóg z butelką; potem powraca do pozycji wyjściowej.
• Ćwiczenie mięśni grzbietu i brzucha Z nóg do rąk.
Dziecko leży na plecach, butelkę trzyma pomiędzy stopami. Przekazuje butelkę do rąk za głową i powraca do siadu. Ponownie wkłada butelkę pomiędzy stopy i od nowa wykonuje ćwiczenie.
• Bieg Postaw butelkę.
Dziecko biega z butelką w różnych kierunkach przy wybranej muzyce. Podczas przerwy w grze stawia butelkę na podłodze tak, aby się nie przewróciła.
• Ćwiczenia przeciw płaskostopiu Sprytne stopy.
Dziecko w siadzie prostym podpartym, butelkę ma pomiędzy stopami (pionowo). Krąży obunóż w prawo i w lewo.
− Wałkuje butelkę raz jedną, raz drugą stopą.
− W siadzie podpartym – chwyta stopami butelkę i podnosi ją do góry.
Życzę miłej zabawy, zachęcam też rodziców.
Słuchanie legendy charakterystycznej dla danej miejscowości.
"Wielki głaz z Tychowa i Borzysławia
W Tychowie,na południowy-wschód od Białogardu, jest ogromny kamień, którego większa część jest głęboko w ziemi. Pomimo tego jest on i tak na dziewięć stóp wysoki. Na górze jest płaski i pochylony pod kątem w kierunku północno- zachodnim. Jest tak duży, że trzeba zrobić pięćdziesiąt cztery kroki jeśli chcesz przejść wokół niego. Woźnice twierdzą, że można na nim zawrócić wozem zaprzężonym w cztery konie. Kolejny duży kamień był dawniej we wsi Borzysław nieopodal Tychowa. Mówi się ,że dwa kamienie diabeł rzucił z daleka. A było to tak:
Żyli w Tychowie mężczyźni,którzy chcieli zawrzeć pakt z diabłem. Spotkali się z nim. Diabeł obiecał im dużo pieniędzy i towarów. Aby go podpisać muszą się z nim spotkać niedaleko Sadkowa w odległości 3/4 od Tychowa na jednym z dużych kamieni leżących w polu. Gdy przyszła wyznaczona noc mężczyzn ogarnął strach i obawa,że jest to wielki grzech,który popełniają przeciwko Bogu. Poprosili pastora do siebie i zwierzyli mu się ze swojej niedoli i poprosili go,aby zamiast nich spotkał się z diabłem i powiedział,że nie podpiszą cyrografu. Pastor był pobożnym i mądrym człowiek i mocno przejął się sprawą. Przeżegnał się i zmówił modlitwę do Boga...,powiedział,że może pomóc i udał w się drogę do kamienia wyznaczonego na spotkanie. Mężczyźni mieli czekać na niego w Tychowie. Duchowny miał na początku plan,aby przeciwstawić się złu i wygnać diabła z okolicy. Gdy został sam to ogarnął go strach i zdał sobie sprawę,że najlepiej byłoby się schować bo diabeł zna wiele sztuczek i jest sprytniejszy od niego. Jednak nie zrobił tego. Zatrzymał diabła. Czas mijał i w Sadkowie zaczął piać kogut. Diabeł spojrzał ze złością na pastora i oskarżył mężczyzn,że chcieli oszukać. Na to duchowny,że zrozumieli swój błąd i nie chcą z diabłem paktować. Diabeł rozejrzał się z dzikością dookoła,wściekły chwycił kamień na którym stał i rzucił nim w powietrze,aby trafić mężczyzn w Tychowie. Złość i furia spowodowały,że rzucił nim tak niezdarnie,że kamień rozpadł się na dwie części. Jedna część wbiła się w ziemię obok Borzysławia ,kilometr od Sadkowa,a większy kawałek spadł ćwierć mili dalej,w Tychowie
Część kamienia,która wylądowała obok Borzysławia, została połupana i zużyta przez rolnika na budowę stodoły. Dużą dziurę po kamieniu z Sadkowa można zobaczyć za starym cmentarzem niemieckim. Niemcy nazywali ją "Fundelkuhle".
− Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat legendy – wyjaśnia niezrozumiałe pojęcia i zwroty.
− Dziecko wypowiada się na temat treści utworu.
− Dziecko samodzielnie opowiada legendę.
Dziecko słuchają nagrań zespołów ludowych charakterystycznych dla danego regionu.
Zespół "Dobrowianki i Radość
N. zwraca uwagę na ich tematykę, występującą tam gwarę, instrumenty ludowe. Następnie dzieci pod kierunkiem rodzica uczą się wybranej przyśpiewki.
Karta pracy, cz. 4, s. 22.
Kolorowanie ramki zdjęcia przypominającego miejscowość dziecka. Kolorowanie rysunku.
ZUMBA KIDS - Electronic Song - Minions
.jpg)
Najpiękniejszy dom.
Zabawa orientacyjno-porządkowa "Duży dom-mały dom"
Dziecko porusza się na palcach w różnych kierunkach w tempie podanym przez rodzica.
Na hasło: mały dom-dz. kuca i układa ręce nad głową w kształcie daszku.
Na hasło: duży dom- dz. staje na palcach i macha rękami uniesionymi w górze.
Zabawę można powtórzyć kilka razy
Zabawa popularna Maszerują̨ dzieci drogą.
Dziecko:
Maszerują̨ dzieci drogą,
maszerują̨ w miejscu,
raz, dwa, trzy!
wyklaskują̨ rytmicznie,
Lewą nogą, prawą nogą,
wystawiają̨ do boku lewą nogę̨ i prawą nogę̨,
raz, dwa, trzy!
wyklaskują̨ rytmicznie
A nad drogą słonko świeci
wznoszą̨ obie ręce wysoko w górę̨,
i uśmiecha się do dzieci,
obracają się wokół własnej osi,
raz, dwa, raz, dwa, trzy!
wyklaskują rytmicznie.
Ćwiczenia oddechowe Idziemy do przedszkola.
Słomka dla dziecka, piłeczka pingpongowa.
Dziecko ma za zadanie przeprowadzić́ piłeczkę̨ wyznaczoną trasą na dywanie (drogą do przedszkola) za pomocą̨ słomki. Rodzic przypomina o prawidłowym torze oddechowym. Dziecko wciąga powietrze nosem, a wypuszcza ustami przez słomkę̨, kierując piłeczką.
Zestaw ćwiczeń́ ruchowych
Chusteczki szyfonowe, nagranie Nad pięknym modrym Dunajem. https://www.youtube.com/watch?v=Oip1FwYLSwk
Dzieci dłońmi ściskają̨ mocno chusteczki, a następnie wyrzucają̨ je w górę̨ jak najwyżej i łapią̨.
Dzieci stoją w rozkroku, plecy mają proste – łopatki ściągnięte. Trzymając chusteczkę w prawej dłoni, zataczają wyprostowaną ręką duże koło. Następnie przekładają chusteczkę do lewej dłoni i powtarzają ćwiczenie.
ZABAWA MATEMATYCZNA LICZENIE SCHODÓW/PIĘTER
Dzieci, zgodnie z instrukcją rodzica, układają klocki schodkowo lub wieżę, wskazują palcem kolejne klocki i je liczą:
pierwszy stopień/ pierwsze piętro, drugi(e), trzeci(e), czwarty(e), (lub w zakresie swoich możliwości).
Możemy zabawę przenieść na prawdziwe schody, jeżeli są w domu.
Dziecko licząc schody/piętra, używa liczebników porządkowych: pierwsze, drugie, trzecie, czwarte, piąte.
ROZMOWA Z DZIEĆMI NA TEMAT: DO CZEGO SĄ POTRZEBNE KLUCZE?
Dzieci oglądają różne klucze i zastanawiają się, do czego są potrzebne, np.: do otwierania i zamykania drzwi mieszkania, domu lub garażu, do kłódki, do samochodu, do zapięcia rowerowego, walizki itp.
ZABAWA RÓŻNE ZAMKNIĘCIA.
Przedmioty z różnymi zamkami, kłódkami, skoblami, zasuwkami, haczykami oraz
z rzepami, suwakami, guzikami, sznurowadłami; przedmioty, które mają zamknięcia, np.: skrzyneczki, kuferki, zapięcia rowerowe, kłódki itp.
Dzieci ćwiczą otwieranie i zamykanie, manipulują, dopasowują klucze, zamykają i otwierają zamki.
ĆWICZENIA ORTOFONICZNE NA PODSTAWIE WIERSZA B. SZELĄGOWSKIEJ MOJA MIEJSCOWOŚĆ.
Rodzic prezentuje wiersz i pyta dzieci:
Czym różnią się domy na wsi i w mieście?
Powtarza wiersz, a dzieci –fragment tekstu: Da, do, du, da, do, da, w pięknym domu mieszkam ja!
Ile bloków stoi w mieście!
Jedne duże, inne małe.
Ten jest żółty, tamten szary,
a te obok – całkiem białe.
Mkną ulicą samochody;
wszędzie pełno zakamarków.
By odpocząć od hałasu,
zawsze można iść do parku.
Da, do, du, da, do, da,
w pięknym domu mieszkam ja!
Na wsi domów jest niewiele;
spokój zwykle tam panuje.
Za dnia słychać śpiew skowronka,
nocą sowa pohukuje.
Czasem piesek przerwie ciszę,
kiedy biega po ogrodzie.
Kogut pieje, krowa muczy,
kaczka kwacze gdzieś na wodzie.
Da, do, du, da, do, da,
w pięknym domu mieszkam ja!
Czy to miasto, czy też wioska,
wielkie bloki, małe domy,
najważniejsze, by prócz domu
mieć rodzinę i znajomych!
Da, do, du, da, do, da,
w pięknym domu mieszkam ja!
Ćwiczenia językowe „Lubię mój dom, bo…- spróbujcie dokończyc zdanie, raz rodzic raz dziecko.
PRACA PLASTYCZNA
karta nr 26, kredki, bibuła.
Dzieci:
− kończą rysować dom po śladzie,
− naklejają obrazki okien i drzwi,
− kolorują lub wyklejają bibułą wybrane części
domu.
Małgorzata Łopińska - Kubiczek, Urszula Gryga, Aleksandra Ciesielska
Zabawa przy muzyce „a ram sam sam”
BUDYNKI W MOJEJ MIEJSCOWOŚCI
Zabawa paluszkowa- „ Myszka”.
Mała myszka norkę sprzątała
Wyrzuciła złamany stołeczek
Wyrzuciła pęknięty kubeczek
Wyrzuciła zniszczony stoliczek
I czapkę bo była za mała
Szast prast i już posprzątała.
Oglądanie książek w kąciku . Wyszukujemy spośród nich takie, w których możemy obejrzeć budynki. Swobodne rozmowy na temat różnorodności domów. Rodzic zwraca uwagę dzieci na różnorodność zabudowy. Wymienia rodzaje domów, np.: domy drewniane, domy murowane jednorodzinne, bloki, wieżowce.
Rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej. Wycinanie figur geometrycznych.
Nożyczki, kontury małych i dużych: kwadratów, prostokątów, trójkątów (narysowane na kolorowych kartonach). Dzieci wycinają figury geometryczne.
Zabawa ruchowa- "Gdzie mieszkam"
W rytmie dowolnej muzyki dzieci poruszają się po pokoju . Na hasło "mieszkam u góry", dzieci zatrzymują się i unoszą prawą rękę w górę. Ponownie poruszają się w takt muzyki. Na hasło "mieszkam na dole", przechodzą do przysiadu.
Ćwiczenia artykulacyjne: „Co słychać w domu?”.
Zabawa twórcza Dom
Papierowe figury geometryczne : duży prostokąt, mały prostokąt, 2 małe kwadraty, duży trójkąt.
R. pyta dzieci, jakie budynki znajdują się w ich okolicy.
Następnie Rodzic prosi , aby nazwały , opisały i przeliczyły figury ( wymienione wcześniej) , a następnie zastanowiły się, jak je ułożyć, aby utworzyły dom.
Dzieci wspólnie z R. układają na dużym prostokącie : 1 mały prostokąt (drzwi), 2 małe kwadraty (okna); trójkąt (dach) układają na dużym prostokącie.
Dom niski i dom wysoki.
Będą nam potrzebne : 2 pudełka różniące się wysokością, z naklejonymi w miejscach drzwi i okien małymi i dużymi figurami geometrycznymi (prostokątami i kwadratami).
R. ustawia przed dziećmi 2 pudełka – domy. Wskazuje dom niski i dom wysoki.
Pyta dzieci, który dom jest według nich charakterystyczny dla wsi, a który dla miasta, jakie budynki znajdują się w ich miejscowości zamieszkania: niskie czy wysokie. Następnie dzieci opisują wygląd budynków. Wskazują, który budynek ma małe okna, a który – duże. Przeliczają okna i drzwi w każdym domu, posługując się liczebnikami głównymi w zakresie 5 i więcej.
Układanie figur według instrukcji.
Proszę dzieci o wybudowanie niskiego domu:
Wybudujcie niski dom, który ma dwoje drzwi i trzy okna.
Dzieci układają karton w pozycji poziomej i na nim odpowiednio 2 małe prostokąty i 3 małe kwadraty. Rodzic sprawdza wykonanie zadania, po czym dzieci zdejmują figury z kartonu.
Proszę dzieci o wybudowanie wysokiego domu:
Wybudujcie wysoki dom, który ma jedne duże drzwi oraz dwa duże okna.
Dzieci układają kartkę w pozycji pionowej i na niej odpowiednio 1 duży prostokąt i 2 duże kwadraty. Rodzic sprawdza wykonanie zadania, po czym dzieci zdejmują figury z kartonu.
A teraz proszę, abyście ułożyli figury według własnego pomysłu.
Dzieci samodzielnie budują dom według własnego pomysłu – układają na kartonie małe figury i duże figury. Po wykonaniu zadania przyklejają figury na kartonie.
Teraz Wy spróbujcie opisać Wasze wspaniałe budowle. Powiedzcie, jakie domy zbudowałyście i jakich figur do tego użyłyście.
Zabawa ruchowa z elementem skoku – Przeskocz przeszkodę.
Kilka poduszek . Rodzic . rozkłada na podłodze kilka poduszek , tworząc tor przeszkód. Dzieci przeskakują obunóż przez przeszkody.
Słuchanie piosenki „ Tutaj mieszkam” - podejmujemy próby śpiewania tej piosenki
I. Wszędzie wokół piękna zieleń, drzewa , kwiaty cieszą mnie.
Tam wysoko ptaszek śpiewa, ja tu zawsze mieszkać chcę.
Ref. Wszystko tutaj jest mi bliskie . Wszystko tutaj dobrze znam .
Tutaj mam przyjaciół wielu i nie jestem nigdy sam.
II. Patrzę w prawo, widzę sklepy patrzę w lewo widzę most.
Tam na rogu jest apteka , a plac zabaw jest na wprost .
Ref. Wszystko tutaj …....
Zabawa rozwijająca koordynację słuchowo-ruchową.
Dzieci maszerują przy piosence. Na przerwę w muzyce :
- obracają się wokół siebie,
- uderzenia w rytmie ósemek np. o blat - biegają na palcach,
- zdecydowany dźwięk – klaśnięcie - wykonują przysiad,
- trzy klaśnięcia - podnoszą ręce w górę,
- dwa mocne uderzenia - opuszczają ręce wzdłuż tułowia, pozostają przez chwilę w pozycji na baczność.
Tańcząca woda – ćwiczenie oddechowe.
Dla dziecka: kubek z wodą i słomka. Dzieci nabierają powietrze nosem i powoli dmuchają w słomkę. Obserwują, w jaki sposób powietrze wydostaje się z wody. Zabawę powtarzamy, zmieniając sposób dmuchania na krótki, przerywany.
Jestem zadowolony – ćwiczenie artykulacyjne.
Dzieci maszerują w dowolnych kierunkach, w rytmie piosenki . Podczas przerwy w muzyce Rodzic zwraca się do nich:
− Uśmiechajcie się, pokazując zęby, bardzo szeroko.
− Uśmiechajcie się jedną stroną buzi, następnie drugą stroną.
− Uśmiechajcie się raz jedną stroną, raz drugą stroną, na zakończenie pokażcie szeroki uśmiech.
Dorota Potoczna
Domek – rysowane wierszyki
Ćwiczenia na wzmocnienie rąk
Zachęcam do obejrzenia bajek Bingo i Bongo – Dom
Bajka Budowa domu
W związku z trudną sytuacją, która nas wszystkich dotknęła, panie z obsługi Gminnego przedszkola "Dębowa Chatka" przygotowały piękne emotikony, które ozdobiły ogrodzenie naszego przedszkola.
Akcja ma na celu dodać nam wszystkim otuchy, wywołać uśmiech na twarzach oraz dać nadzieję, że epidemia koronawirusa wkrótce się zakończy, a nasze życie wróci do normalności. Dziękujemy za trud włożony w ich pracę.
MOJA MIEJSCOWOŚĆ, MÓJ REGION
Małe miasteczko
Oglądanie obrazków, widokówek, zdjęć (zamieszczone poniżej), folderów przedstawiających miejscowość, w której mieszkają dzieci. Zdjęcia, obrazki, albumy itp., przedstawiające miejscowość, w której dzieci mieszkają. Dzieci rozpoznają miejsca. Następnie pod kierunkiem Rodzica prowadzą swobodne rozmowy na temat miejsc, w których mieszkają, adresów zamieszkania i adresu przedszkola. Dzieci dzielą nazwy miejscowości na sylaby, różnicując pierwsze i ostatnie głoski. Wypowiadają nazwy miejscowości z różnym natężeniem głosu, intonacją i w różnym tempie. Dzieci układają zdania z nazwą miejscowości, w której mieszkają. Śpiewają je na wymyślone przez siebie melodie.
http://tychowo.pl/cms/18945/atrakcje_turystyczne
Zabawa Dwie ręce, dziesięć palców (według Krzysztofa Sąsiadka).
Ja dziesięć palców mam, Dziecko pokazuje obie dłonie z rozłożonymi palcami,
na pianinie gram. naśladują grę na pianinie
Ja dwie ręce mam, pokazują dłonie
na bębenku gram. uderzają na przemian dłońmi o uda
Ja dziesięć palców mam pokazują obie dłonie z rozłożonymi palcami,
i na trąbce gram. naśladują granie na trąbce,
Ja dwie ręce mam pokazują dłonie,
i zaklaszczę wam. klaszczą.
Słuchanie piosenki Najpiękniejsze miejsce świata.
1.Są na całym świecie tysiące miasteczek
i są też wioseczki jak z bajeczki.
Tutaj bloki różne, biurowce, wieżowce,
tam domki, łąki, pola, rzeczki.
Ref.
A ja mieszkam właśnie tu, tutaj tulę się do snu,
tutaj swoje mam radości i troski.
Każde drzewo tutaj znam, każdą drogę tu i tam.
To jest mój kawałek Polski.
Najpiękniejsze miejsce świata, w prawo, w lewo, w tył i w przód.
Taki to mój mały cud!
2.
Słychać tu tramwaje i gwar na chodnikach.
Gdzieś indziej, jak gdaczą sobie kurki.
W jednym miejscu śmiechy, a w drugim muzyka,
a w trzecim cicho płyną chmurki.
Ref.:
3.
Ktoś pokochał morze lub dom nad jeziorem.
Ktoś góry, gdzie czystej wody zdroje.
Ktoś pokochał ciszę i gwiazdy wieczorem
Ja także kocham miejsce swoje.
Rozmowa na temat piosenki.
Rodzic pyta:
− O jakim miejscu jest piosenka?
− Jakie ono jest?
Określanie nastroju i budowy piosenki.
Określanie charakteru melodii i metrum piosenki. Zaznaczenie klaśnięciem pierwszej miary taktu.
Nauka refrenu na zasadzie echa
Ćwiczenia poranne
- Ćwiczenia dużych grup mięśniowych Pobudka.
Dziecko leży na dywanie – śpi. Na klaśnięcie powoli wstaje, prostuje się, przeciąga, przeciera oczy, maszeruje po pokoju, aby rozprostować mięśnie; ale chce mu się jeszcze spać i na sygnał – dwa klaśnięcia – ponownie zasypia.
- Ćwiczenia z elementem czworakowania Rozrzucone klocki.
Dziecko chodzi na czworakach pomiędzy rozłożonymi na dywanie klockami. Co pewien czas prostuje się i rozgląda, jak dużo klocków rozłożonych jest na dywanie.
- Ćwiczenia z elementem celowania Zbieramy klocki.
Dziecko spacerują po pokoju, zbiera i wrzuca klocki do wyznaczonego pojemnika (celuje).
Słuchanie wiersza Małgorzaty Strękowskiej- Zaremby Małe miasteczko.
- Zabawa z rymowanką – Miejscowość swoją znamy, miejscowość swą kochamy. Dziecko wypowiadaj rymowankę cicho, głośno, rytmizuje ją prostym, wymyślonym przez nie ruchem (np.: klaskanie, tupanie, podskoki), śpiewa na własną melodię.
- Słuchanie wiersza Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby Małe miasteczko.
W małym miasteczku nie ma wieżowców,
schodów ruchomych ni zoo,
lecz drzew tu więcej, kwiatów i ptaków,
które śpiewają wesoło.
Dokoła rynku stoi rząd domów
w siedmiu kolorach tęczy;
ruch jest nieduży, spokojnie, miło,
czasami pszczoła zabrzęczy.
Czyste powietrze pachnie zielenią
na niebie świeci słoneczko,
wszędzie jest blisko, ludzie się znają,
dbają o swoje miasteczko.
Rozmowa na temat wiersza.
Zabawa ruchowa Spacer krętą uliczką.
Apaszka do zawiązania oczu. Rodzic zawiązuje dziecku oczy, i podaje określenia kierunku w jakim dziecko ma się poruszać, np.: prosto, w prawo, w lewo, itd. Uważamy, aby zabawa przebiegała bezpiecznie.
WIEŚ
Zachęcanie rodzica i dziecka do wspólnego spaceru po swojej miejscowości, osiedlu.
Zadaniem dziecka na spacerze jest:
− oglądanie i porównywanie budynków mieszkalnych,
− zwracanie uwagi na budownictwo jedno- i wielorodzinne,
− zachęcanie do obserwacji zmian jakie zaszły w najbliższej okolicy,
− poznawanie nazw mijanych ulic,
− przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i przepisów ruchu drogowego.
Zabawy na świeżym powietrzu
Zabawa ruchowa – Pomniki.
Dziecko w parze z rodzicem : jedno jest projektantem, a drugie – materiałem, z którego powstanie pomnik. Dziecko maszeruje w różnych kierunkach w bezpiecznym miejscu na powietrzu. Wącha czyste powietrze, które pachnie zielenią, na niebie świeci słoneczko (patrzy w górę), wszędzie jest blisko, ludzie się znają, dbają o swoje miasteczko.
Na hasło rodzica, projektant tworzy wymyślony przez siebie pomnik, ustawiając partnera w odpowiedniej pozycji. Przy powtórzeniu zabawy następuje
zmiana ról.
Karta pracy, cz. 4, s. 20.
Dziecko rysuje szlaczki po śladach, a potem – samodzielnie.
Następnie nakleja w ramce widokówki, zdjęcia albo rysuje ważne miejsca ze swojej miejscowości. Rysuje po śladzie, bez odrywania kredki od kartki.
Ćwiczenia twórcze Nowe ulice.
Dziecko wymyśla nazwy ulic pochodzące od owoców (np. Cytrynowa, Bananowa) lub słodyczy (np. Czekoladowa, Herbatnikowa).
Zabawa Rodzinna zabawa
W rytmie nagrania piosenki, (można wykorzystać dzisiejszą piosenkę ) dziecko swobodnie maszeruje w określonym kierunku. Podczas przerwy w muzyce rodzic unosi wybrany przez siebie piktogram. Dziecko wykonuje odpowiednie, wcześniej ustalone dla niego ruchy.
Dziecko:
piktogram z jednym serduszkiem - miarowo klaszcze,
piktogram z dwoma serduszkami - naprzemiennie: klaszczą, tupią,
piktogram z trzema serduszkami - naprzemiennie: klaszczą, tupią i
wykonują obrót wokół siebie,
piktogram z czterema serduszkami - naprzemiennie: klaszczą, tupią, wykonują
obrót wokół siebie, kłaniają się.
Miłej zabawy
CZAS NA ROZRYWKĘ
Taniec dla dzieci Gumi miś
POZNAJEMY GÓRY
Ćwiczenie analizy i syntezy wzrokowej – Widok na góry. Zdjęcia/pocztówki przedstawiające górskie krajobrazy. Dzieci oglądają zdjęcia przedstawiające górskie krajobrazy. Wypowiadają się na ich temat i wymieniają charakterystyczne elementy krajobrazu górskiego. R. uzupełnia ich wypowiedzi. Następnie rozkłada przed dziećmi widokówki przedstawiające krajobraz górski (pocięte na 2 lub 4 części). Dzieci składają je w całość.
Zabawa ruchowa Wycieczka. Zdjęcie miejscowości, w której mieszkają dzieci. R . umieszcza w wybranym miejscu pokoju zdjęcie miejscowości, w której mieszkają dzieci. Na polecenie R. dzieci wybierają się na wycieczkę – spacerują w różnych kierunkach sali. Klaśnięcie jest sygnałem do powrotu do swojej miejscowości, do swojego domu. Możemy wykorzystać Marszową piosenkę wówczas robimy pauzę dz. wraca do domu. https://www.youtube.com/watch?v=3_oZrVBfnhA
Proszę o przeczytanie opowiadania Ewy Stadtmüller Jak dobrze nam zdobywać góry. Książka
(s. 66–67) https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/oia-aplus-ks/mobile/index.html#p=69 .
Link do opowiadania : https://www.youtube.com/watch?v=bf_5jDWUsrs&feature=youtu.be
R. rozdaje książki i zaprasza do wysłuchania opowiadania. Czytając opowiadanie, prezentuje ilustracje do niego.
Rodzice uwielbiali górskie wyprawy. Kilka razy w roku pakowali plecaki i wyruszali na szlak.
– Jeszcze trochę podrośniecie i wybierzemy się w góry wszyscy razem – obiecywał dzieciom tata.
– Ale kiedy to będzie? – niecierpliwił się Olek.
– Może już niedługo… – uśmiechnęła się mama.
– Maj jest w tym roku taki piękny… To chyba tatę przekonało, bo już następnego dnia zaczął planować pierwszy rodzinny rajd.
– Chcecie zobaczyć, dokąd pójdziemy? – zapytał, rozkładając mapę.
– Najpierw szlak poprowadzi nas wąwozem, potem kawałek przez las i wyjdziemy na grań.
– Na co? – nie zrozumiała Ada.
– Grań to inaczej grzbiet górski – wyjaśniła mama.
– Zobaczycie, jak pięknie wyglądają wiosną górskie łąki zwane przez górali halami.
– Tylko pamiętaj: żadnego marudzenia – upominał siostrę Olek. Trzeba przyznać, że Ada bardzo się starała. Szła dzielnie i nie narzekała, chociaż po dwóch godzinach marszu poczuła się trochę zmęczona.
– A daleko jeszcze do tych halek? – zapytała.
– Do hal? – roześmiała się mama.
– Bliżej niż myślisz. Rzeczywiście, gdy tylko wyszli z lasu, Ada aż krzyknęła z zachwytu.
– Są!!! Są hale!! Są baranki i pan barankarz w kapeluszu!!!
– Pan barankarz nazywa się baca – uśmiechnął się tato – a pomaga mu dwóch młodych juhasów. Zobacz, są jeszcze tacy pasterze, co biegają na czterech łapach i szczekaniem zaganiają owieczki do stada. Ten większy ma na imię Bacuś, a ten mniejszy – Gronik. Była jeszcze Dolina…
– Dolina ma szczeniaki i musi się nimi zajmować – uśmiechnął się baca i zaprosił całe towarzystwo do bacówki, czyli drewnianej, okopconej jałowcowym dymem, chatki, gdzie nad paleniskiem wędziły się żółte góralskie serki zrobione z owczego mleka.
– Weźmiemy sobie takiego świeżutkiego oscypka na kolację – obiecał tata. Baca zapakował serek, po czym postawił na stole cztery drewniane kubki, do których nalał czegoś, co wyglądało jak kefir. – To żętyca. Zostaje po zrobieniu oscypków – wyjaśniła mama.
– Jest bardzo zdrowa. W smaku trochę przypomina maślankę. – Żętyca… – powtórzył Olek, żeby lepiej zapamiętać. – A wiecie, jak się nazywa to, czym się podpieram? – zapytał baca, mrużąc jedno oko. – Laska? – próbowała zgadnąć Ada. – Raczej… siekierka – poprawił ją Olek.
– Nie jest to siekiera i nie jest to laga. To, czym się podpieram, to moja ciupaga – zrymowało się bacy, który, bardzo z siebie zadowolony, podkręcił wąsa i po chwili zastanowienia dokończył.
– To, co góral ma na nogach, kierpcami się zowie. Nie ma spodni ino portki, kapelusz na głowie. Cuchą się owinie, kiedy wiatr na hali, a gdy słonko zajdzie, to watrę rozpali. To dopiero była łamigłówka. Na szczęście mama z tatą znali się na góralskiej mowie i wyjaśnili, że kierpce to skórzane góralskie buty, cucha to wełniane góralskie okrycie, coś w rodzaju krótkiej peleryny, a watra – ognisko. – Mamuś, a dlaczego górale mówią… inaczej niż my? – zapytał Olek późnym popołudniem, gdy dotarli już do schroniska.
– Mówią po swojemu, czyli gwarą – wyjaśniła mama. – Ludzie mieszkający w różnych regionach Polski różnią się od siebie: językiem, strojem, zwyczajami… – Sami się o tym przekonacie, kiedy odwiedzimy Śląsk albo Kaszuby – włączył się do rozmowy tato.
– A kiedy odwiedzimy? – zapytał Olek, który zdążył już nabrać ochoty na kolejną rodzinną wyprawę.
Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce. Mapa Polski, widokówki lub zdjęcia przedstawiające widok na pasma górskie. R. zadaje pytania:
− Co ciekawego zobaczyli Olek i Ada podczas pobytu w górach?
− Dlaczego baca mówił językiem niezrozumiałym dla Olka i Ady?
Wskazuje na mapie Polski główne pasma górskie.
Zabawa ruchowa Baca i owieczki. Kapelusz góralski, dzwoneczek. R. pokazuje dzieciom kapelusz góralski i mówi, że to kapelusz noszony przez mężczyzn, którzy mieszkają w górach. R. zakłada kapelusz i zostaje bacą i staje z boku pokoju . Dzieci to owieczki, które spacerują swobodnie po sali – pasą się. Na słowa bacy: Hop, hop, owieczki, i dźwięk dzwoneczka dzieci idą za góralem – góral prowadzi je do zagrody (w wyznaczone miejsce).
Zabawa rytmiczna Dźwięki niskie i wysokie w podskokach https://www.youtube.com/watch?v=4YFmTNqTfsU
Pamiątki z gór. Układanie elementów. Ciupaga, oscypek ,kapelusz góralski z piórkiem, pluszowa owieczka ( mogą to być obrazki) . R. pokazuje dzieciom charakterystyczne dla regionów górskich elementy, np.: ciupagę, oscypek, kapelusz góralski z piórkiem, pluszową owieczkę. Dzieci nazywają te elementy i co o nich wiedzą. Następnie R. układa je przed dziećmi. Dziecko zamyka oczy, a R. w tym czasie zmienia ułożenie elementów. Zadaniem dziecka, jest wskazanie i nazwanie, co się zmieniło, a następnie ułożenie elementów tak, jak były na początku.
Ćwiczenia usprawniające język:
Masaż relaksacyjny Wycieczka
Idzie pani: tup, tup, tup (stukamy plecy malucha opuszkami palców),
dziadek z laską: stuk, stuk, stuk (stukamy w plecy zgiętym palcem),
skacze dziecko: hop, hop, hop (opieramy dłoń na przemian to na przegubie i na palcach)
żaba robi długi skok (dotykamy stóp, pleców i głowy dziecka).
Wieje wietrzyk: fiu, fiu, fiu (dmuchamy w jedno i w drugie ucho dziecka),
kropi deszczyk: puk, puk, puk (stukamy w plecy dziecka wszystkimi palcami),
deszcz ze śniegiem: chlup, chlup, chlup (klepiemy plecki dziecka dłońmi złożonymi w miseczki),
a grad w szyby łup, łup, łup (stukamy dłońmi zwiniętymi w pięści).
Świeci słonko (palcem wykonujemy na plecach koliste ruchy),
wieje wietrzyk (dmuchamy we włosy dziecka),
pada deszczyk (znowu stukamy opuszkami palców).
Czujesz dreszczyk? (leciutko szczypiemy w kark)
Proponuje wykonanie makiety gór z papieru
Należy zgnieść arkusz papieru, następnie przypiąć go zszywaczem do podstawy
z bristolu. Góry formujemy w odpowiedni kształt i malujemy farbami plakatowymi w kolorze szarym, czarnym i białym. Do gotowej pracy można dołożyć owieczki lub obrazki góralskich chat i górali. Przypinanie i formowanie gór to czynności, w których może pomóc Rodzic lub starsze rodzeństwo .
Materiały :
- OBRAZ
ZABAWA RUCHOWA- SKACZĄCE PIŁKI
Na podłodze rozkładamy szarfy lub naklejamy papierowe krążki w odstępach ok. 20cm, układamy trasę do pokonania. Zabawa polega na przeskakiwaniu z pola na pole zgodnie z poleceniem np. nisko jak malutka piłeczka, wysoko- jak duża piłka.
Zabawa z rymowanką „HOPSASA”
Dzieci wykonują polecenia wynikające z treści rymowanki, a na koniec klaszczą:
Hopsasa, hopsasa
podskakują nóżki
hopsasa, hopsasa
stańmy na paluszki.
Hopsasa, hopsasa
zakręćmy się wkoło
hopsasa, hopsasa
ale nam wesoło.
(B. Szelągowska)
ZABAWA ODDECHOWA „CHUSTECZKA”
Dziecko trzyma w rękach chusteczkę higieniczną. Rodzic prosi, by dziecko:
– położyło chusteczkę przed sobą na stoliku, nabrało w policzki powietrza i mocno na nią dmuchało
– położyło chusteczkę na dłoni i ją zdmuchnęło
– wzięło chusteczkę za dwa rogi i podmuchało pod chusteczkę, tak aby drugi koniec się unosił
– przyłożyło złożoną chusteczkę do nosa, nabrało powietrza ustami, a wydmuchnęło powietrze nosem w chusteczkę.
– dzieci wyrzucają chusteczki do kosza.
Kolorowanki - zdjęcia
Wyszukaj różnice – karta pracy do wydrukowania
Miłej zabawy. Dorota Potoczna , Urszula Gryga
Zabawa Taneczna
Słuchanie piosenki „ Jak dobrze nam zdobywać góry”
Jak narysować owieczkę
Domy i domki.
Zabawa plastyczna Dorysuj brakujące elementy. Rysunek domu: prostokątny kształt domu, trójkątny dach, po bokach dwa okna z brakującymi elementami. Dzieci kończą rysować zgodnie z poleceniami N. − Pomiędzy oknami dorysujcie drzwi. − Na dachu dorysujcie komin. − Obok domu dorysujcie drzewa. − Nad domem – słońce. Pokoloruj obrazek
Np.- zdjęcie
Rodzic rozdaje dzieciom po jednej figurze geometrycznej. Wzory geometryczne Osiedle domków Dom Klocki geometryczne, duży arkusz szarego papieru, flamastry. Dzieci: − obrysowują figury geometryczne, tworząc domy. Dla każdego dziecka: wyprawka plastyczna, karta D, klej, kartka A4. Dzieci: − wypychają poszczególne elementy, − zaginają wzdłuż linii, aby można było postawić elementy, − mogą przykleić do kartki poszczególne elementy.
Zabawa dydaktyczna „Numerowanie domów”. Rysunek domów przy ulicy, kropki. Zadaniem dzieci jest liczenie domów, a następnie numerowanie ich za pomocą kropek (w zakresie ich umiejętności).
Np.:- zdjęcie
Zestaw ćwiczeń ruchowych - Zabawy na świeżym powietrzu • Zabawa ruchowa ćwicząca wszystkie partie mięśni – Zróbcie tak jak ja. Rodzic umieszcza w kilku kopertach polecenia do wykonania (opis prostych ćwiczeń gimnastycznych lub ich graficzne symbole), tj.: przysiad, skłon, podskok, pajacyk, obrót. Dziecko/dzieci kolejno losują koperty, a Rodzic przekazuje każdemu, co ma zrobić, lub pokazuje rysunek. Dziecko wykonuje ćwiczenie, wraz z Rodzicem
Zabawa Odczaruje mnie grzeczne słowo. Woreczki gimnastyczne dla dziecka. Dziecko/dzieci spacerują z woreczkami na głowach. Komu woreczek upadnie, ten jest zaczarowany – staje nieruchomo. Rodzic, pełniący rolę wróżki, może każdego odczarować – podaje woreczek, mówiąc słowo proszę, a odczarowane dziecko odpowiada: dziękuję i ponownie włącza się do zabawy.
Zabawa dydaktyczna Od najmniejszego do największego. Trzy sylwety papierowych domów (różnej wielkości). N. rozkłada sylwety domów różniących się wielkością i prosi, by dzieci wskazały: najmniejszy dom, największy dom.- zdjęcie
Zabawa dydaktyczna Duży, średni, mały. Dla każdego dziecka: zestaw trzech papierowych domków różnej wielkości, kartka, klej. Dzieci układają domki rosnąco (od najmniejszego do największego), a następnie malejąco (od największego do najmniejszego) i przyklejają je na kartce. Głośno nazywają domki: duży, średni, mały. - zdjęcie
Zabawa dorysuj brakujące elementy
Rodzic rysuje dom: Prostokątny kształt domu, trójkątny dach, po bokach dwa okna. Dzieci kończą rysować dom zgodnie z poleceniami rodzica:
- Pomiędzy oknami dorysujcie drzwi.
- Na dachu dostosujcie komin.
- Przed domem narysujcie chodnik.
- Obok domu narysujcie garaż.
- Nad domem –słońce.
- Za domem- las.
Małgorzata Łopińska-Kubiczek, Aleksandra Ciesielka
Osłuchanie ze słowami i melodią piosenki Grzeczne słówka Presto Piosenki Maluszka
Zapraszamy do galegii zdjęć.
Wszystkiego najlepszego z okazji Dnia Strażaka. Niech Święty Florian ma Was w swojej opiece.
Przypomnijmy dzieciom o obchodzonym dziś Dniu Strażaka, a przy okazji utrwalimy numery alarmowe.- bajka
Oraz kilka zdjęć o pracy Strażaka.
Piosenka STRAŻACY BOHATERZY
Numery alarmowe
Zabawa w podskokach
Powered by aSc EduPage
