Wszystkie wiadomości

        • Propozycje zabaw dla 4 latków
          • Propozycje zabaw dla 4 latków

          • DBAMJY  O  PRZYRODĘ –  OSZCZĘDZAJMY  WODĘ

             

            Co zagraża przyrodzie? – swobodne wypowiedzi dzieci. Dzieci oglądają zdjęcia przedstawiające różne środowiska przyrodnicze: las, jezioro, park, ogród. R. zwraca ich uwagę na piękno przyrody. Swobodnie wypowiadają się na  temat zwierząt i roślin żyjących w tych środowiskach. Wspólnie zastanawiają się, co może zagrażać przyrodzie.

             

            Zabawa ruchowa Przeprawa przez wodę.

            Układamy na dywanie ( wodzie) klocki piankowe lub inne rzeczy  , które dzieci posiadają  w domu, w odległości jednego kroku od dziecka. Umawiamy się z dziećmi , że są to kamienie. Dziecko na znak R.  przechodzi po kamieniach tak, aby nie wpaść do wody – nie stanąć na dywanie.

             

            Słuchanie opowiadania Barbary Szelągowskiej Oszczędzajmy wodę, dbajmy o przyrodę! Książka (s. 64–65)  https://www.youtube.com/watch?v=H7GQTtHlBu0

            Ada, podobnie jak pozostałe dzieci, codziennie po śniadaniu myła zęby. Starała się robić to bardzo dokładnie. Tego dnia jak zwykle wyjęła z kubeczka pastę i szczoteczkę, odkręciła kran i zaczęła szorować ząbki. Ciepła woda płynęła wartkim strumieniem do odpływu, a kubeczek z dinozaurem stał bezczynnie obok.

             – Ado, prosiłam cię już kilka razy, żebyś nalewała wody do kubeczka, a kran zakręcała podczas mycia zębów – powiedziała pani.

            – Każdy z nas powinien oszczędzać wodę. Po to właśnie mamy kubeczki.

            – Znowu zapomniałam – westchnęła dziewczynka. – Ale ja przecież nie leję dużo wody. Tylko troszeczkę. Naprawdę.

            – Tak tylko ci się wydaje. Najlepiej będzie, jeśli zrobimy pewien eksperyment. Może to cię przekona do oszczędzania wody. Maciusiu, nalej wody do kubeczka i zacznij myć zęby. W tym czasie pani wstawiła miskę do sąsiedniej umywalki.

            – A teraz twoja kolej, Ado. Zacznij myć zęby – powiedziała pani i w tym samym momencie odkręciła kran.

            – Skończyłam! – zawołała po pewnym czasie Ada. Pani natychmiast zakręciła kran i zaniosła miskę z wodą do sali. Wszystkim dzieciom rozdała jednorazowe kubeczki.

            – A teraz kolejno nabierajcie wodę z miski do swoich kubeczków.

            – Jeden kubeczek, drugi, trzeci… Ada patrzyła z niedowierzaniem.

            – Jak to możliwe? To ja zużywam aż tyle wody? – zastanawiała się dziewczynka.

            – Niestety tak. Codziennie myjesz ząbki i codziennie marnujesz tyle wody, ile zużywa cała nasza grupa.

             – To ja już na pewno się poprawię. Obiecuję.

            – Bardzo się cieszę, że tak mówisz. Musicie wiedzieć, że na świecie są kraje, w których brakuje wody. Są takie miejsca, gdzie trzeba kopać specjalne bardzo głębokie studnie, żeby się do niej dostać. Woda, którą pijemy, to woda słodka. Wcale nie jest jej tak dużo.

            – Proszę pani, ale przecież w morzu jest mnóstwo wody – zawołała Kasia.

            – Owszem, Kasiu, ale ta woda nie nadaje się do picia, bo jest słona. Zarówno ludzie, zwierzęta, jak i rośliny potrzebują słodkiej wody do życia. Dlatego jest taka cenna. Nie powinniśmy marnować jej bez potrzeby.

             – W takim razie w domu też zacznę oszczędzać wodę, i to nie tylko podczas mycia zębów – obiecała Ada, a inne dzieci przytaknęły.

            – W takim razie – powiedziała pani – proponuję, żebyśmy nauczyli się na pamięć krótkiej rymowanki.

            Posłuchajcie: Oszczędzajmy wodę, dbajmy o przyrodę! Wszystkie dzieci już po chwili zapamiętały słowa rymowanki. Obiecały również, że nie będą marnować wody.

             

            • Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce .

            R. zadaje pytania:

            − W jaki sposób Ada myła zęby?

            − Dlaczego należy oszczędzać wodę?

             

            Zabawa ruchowa z wykorzystaniem rymowanki

            – Podskocz, klaśnij i przykucnij. Dziecko – wykonuje podskok, klaszcze i przykuca. Następnie wstaje i mówi rymowankę: Oszczędzajmy wodę, dbajmy o przyrodę!  

             

            Rozmowa na temat sposobów oszczędzania wody.

            R.. kontynuuje rozmowę na temat wody i sposobów jej oszczędzania.

            Dzieci, podają sposoby oszczędzania wody.

            Przykłady:

            − branie prysznica zamiast kąpieli w wannie,

             − dokładne zakręcanie kranu przed wyjściem z łazienki, 

            − gromadzenie wody deszczowej i podlewanie nią roślin w ogrodzie.

             

            Karta pracy, cz. 2, nr 37  - Żabki

             Dzieci:

            − oglądają obrazki,

            − opowiadają, co robi Ada z mamą,

            − mówią, jak należy dbać o rośliny,

            − w każdej doniczce rysują jeden kwiatek,

            − liczą, ile w sumie jest kwiatków we wszystkich doniczkach .

             

            Praca plastyczna

            Materiały:

            • biała kartka
            • klej magic
            • folia aluminiowa
            • niebieski worek na śmieci
            • niebieska plastelina
            • czarny pisak

            Na białej kartce rysujemy czarnym pisakiem kran, krople wody i kałuże. Kran wyklejamy kulkami z folii aluminiowej. Krople wyklejamy niebieską plasteliną. Kałuże wyklejamy kawałkami niebieskiego worka na śmieci.

            Dorota Potoczna

            W trosce o zasoby wody na świecie - program edukacyjny   

        • Propozycje zajęć na poniedziałek- starszaki
          • Propozycje zajęć na poniedziałek- starszaki

          • Strażnicy przyrody

             

            Słuchanie piosenki Ochroń Ziemię (sł. i muz. Krystyna Gowik).

            https://www.youtube.com/watch?v=3oEy3cS29W8

             

            1. Mieszkamy na wielkiej kuli.  

                      Ta kula to nasza Ziemia.  

                      Dorośli ciągle na tej Ziemi chcą wszystko zmieniać.  

                      Wycinają drzewa, śmiecą na leśnej łące, 

                      czarny dym z kominów leci i zasłania słońce.

             

            Ref.: Ochroń Ziemię, bądź jej przyjacielem.           

                     Ty i ja – jest tu dzieci wiele. 

                     Im więcej nas, tym dla Ziemi lepszy czas. (2x)

             

                   2. Gdy wszystkie na świecie dzieci 

                      zadbają o piękno Ziemi, 

                      to wszystko skończy się szczęśliwie, nic się nie zmieni.  

                      W ogromnym kosmosie Ziemia się nie zgubi, 

                       gdy ją każdy mały człowiek   nauczy się lubić.

             

            Rozmowa na temat tekstu piosenki.

            - Określanie nastroju piosenki.

            - Co to znaczy, że mieszkamy na wielkiej kuli?

            - Czym jest Ziemia? Dlaczego musimy o nią zadbać?

            - Czy wszyscy dorośli są przyjaciółmi Ziemi?

            - Co oznaczają słowa piosenki: „W ogromnym kosmosie Ziemia się nie zgubi, gdy ją mały człowiek zacznie lubić?”

             

            Zabawa dramowa – My, drzewa.

            Dzieci są drzewami. Rodzic opowiada, co działo się z lasem, drzewami, a dzieci wcielają się w role drzew i uzewnętrzniają stany emocjonalne  w zależności od kolejnych zdarzeń opisywanych przez rodzica.

            Rodzic opowiada:

            Dawno temu lasy były czyste, pełne ptaków i innych zwierząt. Drzewa były szczęśliwe, wesoło się uśmiechały, słuchając śpiewu ptaków siedzących na ich gałęziach. Mijały lata, powoli zachodziły zmiany – wycinki, bezmyślne niszczenie drzew. Zaczęło to złościć drzewa. A gdy na dodatek pojawiły się śmieci, które ludzie wywozili do lasu – drzewa wystraszyły się, co się z nimi stanie. Czy zginą w tych górach śmieci? Czy uschną? Dzisiaj smutno patrzą na to,  co się dzieje. Może dzieci im pomogą?

             

            Ćwiczenia poranne

            - Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Rzucamy szyszkami.

            Dzieci na niby spacerują po lesie, co pewien czas podnoszą szyszkę i rzucają nią z dużym zamachem jak najdalej.

             - Zabawa ruchowa z elementem czworakowania – Przedzieramy się przez leśne zarośla.

            Dzieci poruszają się na czworakach między wyobrażonymi zaroślami, co pewien czas prostują się i maszerują do przodu.

            - Zabawa ruchowa rozwijająca wyczucie ciała i przestrzeni – Toczymy zwalony pień.

             Dziecko jest przewróconym przez burzę pniem drzewa – leży na podłodze, a rodzic delikatnie turla pień w różnych kierunkach, z zachowaniem zasad bezpieczeństwa. Po chwili następuje zmiana ról i dziecko próbuje turlać rodzica.

            - Ćwiczenia ramion i tułowia – Piłujemy drzewo.

            Dziecko i rodzic podają sobie ręce i naprzemiennie przeciągają je do przodu i do tyłu, z równoczesnym pochylaniem i odchylaniem tułowia – naśladują piłowanie drzewa.

             

            Litera „H,h”

            Alfabet dla dzieci po polsku - LITERA H - UBU nauka literek - bajka dla dzieci

            https://www.youtube.com/watch?v=1_3R9SYCpEM

            https://www.youtube.com/watch?v=vtymVPdwi6U

            Karty pracy. Nowe przygody Olka i Ady. Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia, s. 72

            - Opisywanie, co przedstawia obrazek.                                                                                      

            - Określanie pierwszych głosek w słowie hamak i nazwach rysunków.                          

            - Rysowanie po śladach rysunków.                                                                                             

            - Kolorowanie wybranych rysunków.                                                                                         

            - Zaznaczanie liter „h, H” w wyrazach.

             

            Oglądanie zdjęć wybranych drzew – liściastych i iglastych.

            Zdjęcia wybranych drzew,  można wykorzystać ilustracje w książkach lub skorzystać z Internetu.

            Dzieci oglądają zdjęcia drzew, nazywają je, porównują wygląd.

            • zabawa „Skojarzenia - Co to jest las?”

             Rodzic z dzieckiem może narysować drzewo i podpisać LAS TO …   I wokół tego  hasła zapisywać skojarzenia dziecka ze słowem las .

            • Poznawanie (przypomnienie) ogólnej budowy drzewa.

            Można przygotować  poszczególne kartonowe elementy drzewa: korzenie, pień, gałęzie, koronę z liśćmi. Dzieci nazywają części drzewa. Układają je na stole we właściwej kolejności. Określają, które części rośliny rosną pod ziemią, a które nad nią.

            Karty pracy, cz. 4, s. 12–13. . Kolorowanie rysunków zwierząt.

             

            Słuchanie wiersza Agaty Widzowskiej Strażnicy przyrody

            WIERSZ: "Strażnicy przyrody"

             Kuku, kuku!- echo niesie.

            Kuku, kuku!- echo niesie.

            To kukułkę słychać w lesie.

            - Kuku, czekam! Kuku, dzieci!     

            Czy sprzątniecie swoje śmieci?

            Płaczą sarny i jeżyki:

            - Ach! Zamienią las w śmietniki!

            Rudy lisek wyszedł z norki.

            - Dzieci to są mądre stworki.

            O! Zbierają już butelki, zakrętki, i papierki.

            Wiedzą, że ze szkiełka w lesie.

            Straszny pożar się rozniesie!

            Hyc! Wyskoczył zając Kicek.

            - Chcecie poznać tajemnicę?

            Każdy maluch las szanuje

            I porządku w nim pilnuje.

            Wie, że drzewo i roślina

            Oczyszczają dym z komina.

            - Prawda- szepnął wilczek młody.

            - Dzieci bronią swej przyrody.

            Nikt nie goni nas z patykiem

            I nie płoszy zwierząt krzykiem.

            Po mrowisku też nie skaczą.

            Przecież wtedy mrówki płaczą!

            Odezwała się sarenka:

            - Pamiętają o ziarenkach,

            W zimie dokarmiają ptaki.

            Lubią nas te przedszkolaki!

            Cieszmy się więc do rozpuku

            I śpiewajmy: Kuku, kuku!

            Analiza wiersza – rodzic zadaje pytania

            − Co robiły dzieci w lesie?

            − Co mówiły zwierzęta o dzieciach?

            − Jak wy zachowujecie się w lesie?

             

            Zabawa ruchowa rozwijająca reakcję na ustalone sygnały – Porządki.

            Małe obręcze, pojedyncze strony z gazet, bębenek.

            W pokoju w wyznaczonym miejscu znajduje się pojedyncza strona gazety. W rytmie dowolnego instrumentu  (można wykorzystać nagranie wesołej muzyki) dziecko swobodnie porusza się po dywanie. Podczas przerwy w muzyce dziecko podchodzi do leżącej gazety i zgniata ją, formując z niej kulę. Następnie manipuluje nią zgodnie z poleceniami: tocz kulę wokół siebie, podrzucaj kulę, przekładaj kulę z lewej ręki do prawej.

             Po zakończeniu zadań dźwięk instrumentu zaprasza do ponownego marszu i dalej dziecko porusza się aż do momentu przerwy w muzyce i ponownie wykonuje polecenia rodzica.

            Rozmowa na temat: Kogo możemy nazwać przyjacielem przyrody?

            Dzieci podają propozycje, a rodzic może zapisać je na zielonym kartonie. Na koniec – na znak, że dziecko zgadza się z tym, co jest napisane – odbijają na kartonie swoją dłoń namoczoną w farbie. Przykładowe propozycje dziecka:

            Przyjaciel przyrody: nie zrywa kwiatów; nie łamie gałązek drzew; nie śmieci; dokarmia ptaki (zwierzęta); oszczędza wodę, elektryczność; segreguje śmieci; lubi zwierzęta…

            Opowieść ruchowa W lesie (według Małgorzaty Markowskiej).

            Dzieci wykonują to, o czym opowiada rodzic.

            Wyruszamy na wycieczkę do lasu (dzieci maszerują dookoła koła). Idziemy po ścieżce.

            Ścieżka robi się coraz węższa. Idziemy noga za  nogą. Las staje się gęsty – trzeba się schylać, przechodzić pod gałęziami, rozchylać zarośla (wymyślają różne sposoby przedzierania się przez las). Co jakiś czas odpoczywamy. Zatrzymujemy  się, nasłuchujemy odgłosów lasu:

            śpiewu ptaków (wykonują skłony głowy w tył, na boki, skręty), stukania dzięcioła (w przysiadzie, uderzają palcami o ziemię). Idziemy dalej. Widzimy w oddali sarny na polanie (czworakują w różnych kierunkach). Wchodzimy na polanę pełną kwiatów. Biegamy radośnie, podskakujemy. Zmęczeni zabawą, kładziemy się na trawie. Zasypiamy. Las szumi: szu, szu, szu…

        • Zabawy na piątek dla starszaków
          • Zabawy na piątek dla starszaków

          • Domowego Przedszkola”  Co słychać na wsi?

            Zapraszamy dzieci na wycieczkę na wieś, do gospodarstwa rolnego. Przedszkolaki poznają różne zwierzęta gospodarskie i ich głosy. Dowiadują się także skąd się bierze mleko dzięki przygodzie Reksia i Pucka z opowiadania Jana Grabowskiego.

            Odwiedzają także fermy: kurzą, kaczą i gęsią.

            W programie także zabawy muzyczne Urszuli Smoczyńskiej, związane z tematem programu oraz zajęcia plastyczne w czasie, których dzieci robią makietę gospodarstwa. W programie także teatrzyki dziecięce.

            Poniżej link. 

            https://vod.tvp.pl/video/domowe-przedszkole,co-slychac-na-wsi,45831

             

            Kształty zwierząt dla dzieci  - Na wsi

            Czy Wiesz Jak nazywa się to zwierzę?

            https://youtu.be/B3GWjOfgEDs

             

            Na wsi – prezentacja

            Dziecko może skorzysta bez wsparcia osoby dorosłej.

            Przechodząc ze slajdu na slajd przedszkolak dowiaduję się na przykład co nieco o:

            • zwierzętach żyjących na wiejskim podwórku;
            • wiejskiej zabudowie;
            • maszynach, które znajdują się w gospodarstwie rolnym.

            Ma także okazje:

            • podjąć próbę rozpoznawania zwierząt po ich odgłosach;
            • dowiedzieć się o niektórych formach wykorzystywania zwierząt przez człowieka;
            • poznać małe ciekawostki dotyczące wiejskiego życia

            W linku poniżej.

            Ćwiczenia ruchowe- utrwalenie Ćwicz z Lulisią i Lulitulisiami - trening fitness dla dzieci część 1

             

            Zabawa metodą opowieści ruchowej – W ogrodzie.

            Dzieci wybrały się do ogrodu na zaproszenie ogrodnika Macieja (w roli ogrodnika rodzic.). Witają się z ogrodnikiem i rozpoczynają oglądanie ogrodu.

            Dzieci: Wąchają kwiatki -  wykonują przysiad, skłon głowy w przód i głęboki wdech nosem, a wydech – ustami,

            biegają po alejkach, naśladując motyle -  wyciągają ramiona w bok, rytmicznie podnoszą je i opuszczają. Ogrodnik Maciej prosi dzieci o pomoc przy sadzeniu.

            Dzieci: Sadzą rośliny -  wykonują siad klęczny, naśladują czynności: kopania, sadzenia, przysypywania roślin ziemią, myją ręce po pracy - stają w rozkroku, wykonują lekki skłon tułowia w przód, pocierają dłońmi o siebie

            podlewają posadzone rośliny -  poruszają się po wyznaczonym miejscu w pokoju i naśladują podlewanie.

             Ogrodnik chwali dzieci za dobrze wykonaną pracę i dziękuje za pomoc, podając dłoń dziecku.

             

            Zabawa Dzieci i ich mamy.

            Dziecko nazywa dorosłe zwierzęta, a rodzic pomaga  nazwać małe.  Np. owca – baran – jagnię, itd.

            zał. obrazki

            Zabawa matematyczna – Ile siana zebrał traktor?

            Zadaniem dziecka jest policzenie kropek w tabelce oraz wybranie pola z odpowiadającą im ilością kupek siana.

             

            Zabawa Gdzie schowały się gąski?( Mogą być obrazki lub figurki różnych zwierząt)

            Chowamy w pokoju obrazki lub figurki zwierząt a dziecko ich szuka. Po odnalezieniu określa, gdzie były schowane posługując się odpowiednimi przyimkami.

             

            Rozmowa na temat wiosennych prac na wsi.

            Karta pracy, cz. 4, s. 10.

             

            Oglądanie strony gazety ze zdjęciami przedstawiającymi prace na wsi. Określanie, co to za prace. Rysowanie w każdym kolejnym polu o jedną łopatę więcej niż w poprzednim.

            Pole

            Na polach rozpoczęły się prace: orka, bronowanie kultywatorami gleby oraz jej wałowanie, a następnie siew i sadzenie roślin. − Dawniej nie było traktorów. Co wykorzystywano do prac polowych? − Co robią ludzie w ogródkach? Co jest im potrzebne do pracy?

            Sad

            W sadzie wiosną (w marcu) właściciele przycinają gałęzie drzew i krzewów, opryskują drzewa, bielą wapnem ich pnie. − Dlaczego są wykonywane takie prace?

            Zwierzęta wiejskie

            Rolnicy przez cały rok codziennie muszą dbać o zwierzęta. Np. krowy muszą być dojone kilka razy dziennie. − Czy praca rolnika jest łatwa?

             

            Zabawa bieżna – Koniki.

            Dziecko jest konikiem. Porusza się w rytmie ósemek (wyklaskujemy lub wystukujemy dziecku rytm). Podczas przerwy w grze zatrzymuje się i kopie: raz prawym, raz lewym kopytkiem, podczas biegu kląska językiem, podczas kopania rży: iiihahaha.

             

            Oglądanie obrazków narzędzi ogrodniczych. 

            Obrazki narzędzi ogrodniczych. Dziecko ogląda obrazki narzędzi ogrodniczych: grabi, wideł, łopaty, motyki, sekatora, konewki. Dzieli ich nazwy na sylaby i wybranych próbuje dzielić na głoski . (Nie dzielimy na głoski nazw: konewka, widły, grabie).

            Dziecko określa, do czego służą kolejne narzędzia.

            Karta pracy, cz. 4, s. 11.

            Rysowanie narzędzi ogrodniczych po śladach. Czytanie z rodzicem lub samodzielnie ich nazw. Łączenie rysunków z nazwami. Rysowanie w każdym kolejnym polu o jedne grabie mniej niż w poprzednim.

            Kolorowanie rysunku Praca w ogrodzie: wyprawka, karta M

            Jak prosto narysować kaczkę. - obrazek

        • Zabawy na piątek dla dzieci młodszych
          • Zabawy na piątek dla dzieci młodszych

          • ROZMOWY  NA  WIEJSKIM  PODWÓRKU

            Inscenizacja do wiersza Iwony Róży Salach "Bajka"

            Kukiełki, pacynki lub zdjęcia zwierząt: kota, kury, koguta, indyka, kozy, gęsi, kaczki, świni, krowy, barana, konia, szczenięcia. R. przedstawia dzieciom inscenizację wiersza, wykorzystując kukiełki, pacynki lub zdjęcia zwierząt.

             

             Zapraszam  na bajkę,  w której kot pali fajkę – pyku, pyku, pyk.

             Ja sama jej nie pamiętam,  więc bajkę powiedzą zwierzęta.

             – Ko, ko – kokoszka zaczęła i szybko odfrunęła.

             – Kukuryku! – zapiał kogutek  i jeszcze szybciej uciekł

            . – Gul, gul – indyki pisnęły.

             – Mee – potem kozy zaczęły.

             – Gę, gę – gąski zagęgały,  lecz bajki mówić nie chciały.

             – Kwa, kwa – kaczki krzyknęły.

             – Kwi, kwi – świnki kwiknęły.

             – Muuu – głośno ryknęła krowa.

            – Beee – baran jej zawtórował.

            – Miau, miau – kotki zapiszczały.

             – Ihaha – koniki głos dały.

             – Hau, hau, hau – krzyknęły szczeniaczki.

            Głosów był wybór taki! Zwierzęta ryczały, beczały, kwakały,  gdakały i piały, szczekały, gęgały, miauczały,  lecz bajki nie powiedziały.

            Rozmowa na temat wiersza. R. zadaje pytania:

            − Jakie zwierzęta wystąpiły w wierszu?

             − Jakimi głosami odzywały się zwierzęta? 

            − Dlaczego zwierzęta nie opowiedziały bajki?

            • Wspólne przedstawienie inscenizacji wiersza. Kukiełki, pacynki lub zdjęcia zwierząt: kota, kury, koguta, indyka, kozy, gęsi, kaczki, świni, krowy, barana, konia, szczeniaczka. R. czyta wiersz ponownie, a dzieci naśladują głos i zachowanie zwierzęcia.
            • Kolejną formą zabawy może być swobodne prowadzenie dialogów  przy użyciu wybranych kukiełek nt: Rozmowy wiejskich zwierząt.

             

            ZABAWA „NIESPODZIANKA DLA PIESKA”

            Potrzebne będą: rolka po papierze toaletowym, wełna/nitka, rolka po ręczniku papierowym. Dziecko otrzymuje rolkę po ręczniku papierowym, która przywiązana jest do jednego końca wełny. Do drugiego końca, przymocowana jest rolka po papierze toaletowym- kość dla psa. Zadaniem dziecka jest nawinąć wełnę na rolkę, obracając ją palcami dookoła własnej osi- pieski starają się w jak najszybszym tempie zdobyć smakołyk. Po ukończonym zadaniu może nastąpić zamiana ról. Można zabawę wzbogacić o pomiar czasu w jakim zawodnicy wykonali zadanie, tym samym wyłaniając zwycięzcę.


            ZABAWA RUCHOWA „KOTEK NA DRABINIE”

            Na podłodze należy ułożyć w rzędzie jedna za drugą kolorowe paski np. z bibuły (ułożenie poziome)-szczebelki drabiny. Zabawa polega na przeskakiwaniu obunóż ze szczebelka na szczebelek. Zabawę można modyfikować zmieniając sposób poruszania się np. skok na jednej nodze.

             

            Słuchanie opowiadania  Awantura na wiejskim podwórku St. Karaszewskiego  .

            Oto link  https://www.youtube.com/watch?v=UuCFX15Z1bI

             

            WIERSZ PALUSZKOWY "DWIE ŚWINKI"
            - Dwie małe, różowe świnki   (podnieś palce wskazujące)
            były bardzo głodne, jak to świnki.  (jak przy jedzeniu)
            Gdy gospodarz zawołał je zaraz popędziły.  (poruszaj palcami do przodu i tyłu)
            I z rozpędem do korytka z jedzeniem wskoczyły.   (skok rękoma)
            Dwie małe, różowe świnki   (podnieś w górę palce)
            Chciały się bawić jak to świnki.  (wyginaj palce)
            Tarzały się w błocie calutki dzień,   (przekładaj ręce jedną na drugą)
            a wieczorem poszły spać do chlewiska.  (połóż ręce pod głowę).

             

            Dzień dobry zwierzątka- zabawa fabularyzowana usprawniająca narządy mowy

            Bardzo wcześnie rano wszystkie zwierzęta jeszcze smacznie spały. Kogut i kury w kurniku na grzędzie (oblizywanie czubkiem języka górnych zębów po wewnętrznej stronie), krowa i koń w oborze (unoszenie języka za górne zęby i cofanie go do podniebienia miękkiego), a piesek w budzie (język w przedsionku jamy ustnej, oblizywanie górnych zębów).
            Pierwszy obudził się kogut, wyskoczył z kurnika (szerokie otwieranie buzi i wysuwanie języka nie dotykając o zęby), rozejrzał się po podwórku (kierowanie języka w kąciki ust, przy szeroko otwartych ustach), wyskoczył na płot (unoszenie języka nad górną wargę) i głośno zapiał - kukuryku!!
            Głośne pianie koguta obudziło kury, które zawołały - ko - ko - ko!! Na śniadanie kurki zjadły ziarenka (chwytanie ziarenek ryżu preparowanego wargami).
            Obudził się też piesek, zaszczekał - hau hau, hau!! Pobiegał w koło podwórka (usta szeroko otwarte, oblizywanie warg ruchem okrężnym). Zmęczył się bardzo tym bieganiem i dyszy (wysuwanie szerokiego języka do brody).
            Wyszedł także ze swej kryjówki kotek i zamiauczał - miau, miau!! Wypił mleczko z miseczki (wysuwanie języka nad dłońmi ułożonymi w kształcie miseczki).
            W chlewiku świnka zaczęła potrącać ryjkiem drzwi (wysuwanie warg do przodu jak przy samogłosce u).
            Krowa zaryczała - muu, muu!! A koń zaparskał, że też już nie śpi (parskanie, kląskanie).
            A ty co mówisz wszystkim rano, gdy się obudzisz? (dzień dobry).

            Rozwiązywanie zagadki tematycznej:

            Po kąpieli błotnej świnki do niego wchodzą i wcale się nie martwią, że w nim nabrudzą (chlewik)

             

            Każdy kojarzy ją z korytem.

            To zwierzę urocze, spokojne i skryte,

            różowe i czyste, a gdy spojrzysz na nie,

            powita cię zawsze uprzejmym chrumkaniem (świnka

             

            PRACA PLASTYCZNA

            Używając dowolnej techniki nadaj kolorów wybranemu zwierzątku. Farby, kredki, wydzieranka, mazaki, można wykorzystać różne faktury.

            Załącznik-obrazki do wyboru

          • PROPOZYCJE ZABAW DLA DZIECI OBJĘTYCH ZAJĘCIAMI KOREKCYJNO – KOMPENSACYJNYMI W PRZEDSZKOLU

            1. Zabawa na rozpoczęcie „Pokaż” rozwijająca orientację w schemacie ciała.

             

            Pokaż (imię dziecka), gdzie masz oko
            gdzie masz ucho a gdzie nos
            gdzie masz rękę gdzie masz nogę
            gdzie na głowie rośnie włos
            daj mi rękę tupnij nogą
            kiwnij głową tak i nie
            klaśnij w ręce
            hoop, do góry
            razem zabawimy się !!
            (gestami ilustrujemy kolejne fragmenty wiersza)

             

            2.  Zabawy z wierszem – ćwiczenie myślenia, uważnego słuchania i rozumienia tekstu, koncentracji uwagi, pamięci wzrokowej.

            „Balonik”  M. Golc

            Dzisiaj wszystkie baloniki

            Tańczą raźno w rytm muzyki.

            Ten czerwony – na niteczce –

            Podskakuje przy poleczce.

            A zielony – ten na sznurku –

            Podryguje przy mazurku.

            Żółty – na patyku zmierza –

            Będzie tańczył poloneza.

            Jest niebieski, jest i biały –

            Wszystkie w tańcu się spotkały.

              -  drukujemy  i wycinamy karty z balonikami (jeśli nie możemy wydrukować to pokazujemy dziecku na ekranie monitora) – dziecko słucha czytanego wierszyka i:

            - wskazuje kolejne baloniki;

            - zapamiętuje i mówi lub pokazuje, który balonik był pierwszy w wierszyku, drugi, itd.

            - pytamy, który był na sznureczku, który na nitce, na patyczku

            - liczymy na ostatniej karcie ile było wszystkich,

            - jakie miały kolory

            - jeśli mamy wycięte karty to dziecko układa je w kolejności jak czytamy wierszyk

            - baloniki ułożone na stole – dziecko zapamiętuje kolejność my je rozsypujemy, a dziecko ponownie układa bawimy się kilka razy za każdym razem układamy karty w innej kolejności.

            3. Zabawa z balonem. ( Jeśli mamy w domu balonik to bawimy się nim a jeśli nie to udajemy , że go mamy)

            - Zabawa ruchowa z dzieckiem - trzymamy się za rączki i  mówiąc wierszyk oddalamy się od siebie aż puścimy ręce i upadniemy wesoło na dywan:

            Baloniku nasz malutki – rośnij duży, okrąglutki                                                                                                Balon urósł, że aż strach – przebrał miarę no i bach.

            - ćwiczenia oddechowe – nabieramy powietrza nosem i wypuszczamy buzią – pompujemy balon. (Jeśli nie mamy balonika – bawimy się tak samo ale udajemy, że pompujemy balonik.

            -  ćwiczenie orientacji w schemacie ciała  – dotknij balonem – ucho, kolano, brzuch, itd.

            -  ćwiczenie sprawności manualnej i wyobraźni – ozdabianie naszego balonika mazakami.                         (ozdabiamy balon napompowany lub narysowany na kartce, balon do wydruku w załączniku). Dziecko może dorysować buźkę lub ozdobić, pokolorować go wg własnego pomysłu.    Miłej zabawy

                                                                     Katarzyna Wiśniewska

        • Propozycje dla dzieci starszych - czwartek
          • Propozycje dla dzieci starszych - czwartek

          • Na podwórku 

            Zapoznanie z wybranymi popularnymi przysłowiami, których bohaterami są zwierzęta; wyjaśnienie ich znaczenia

            Gdyby kózka nie skakał, toby nóżki nie złamała.

            Zapomniał wół, jak cielęciem był.

            Koń ma cztery nogi i tak się potyka.

            Pasuje jak wół do karety.

            Nie kupuj kota w worku.

            Rytmizowanie wybranego przysłowia; ilustrowanie go ruchem wg pomysłu dziecka.

             

            Karta pracy

            Cz.4 str. 9 – Oglądanie obrazka, odszukiwanie na nim śladów zwierząt. Łączenie obrazków zwierząt z ich śladami. Czytanie z rodzicem lub samodzielnie nazw zwierząt. Naklejanie zdjęc zwierząt w odpowiednich miejscach.

            Kolorowanka wodna – Kura i kurczęta ( z wyprawki plastycznej). Dziecko maluje obrazek wodą.                                                                                                                                                            

            Po co hodujemy zwierzęta – Ćwiczenia i zabawy. 

             

            Zabawa Co nam dają zwierzęta?

             Obrazki: kury, owcy, krowy, pszczół, gęsi, jajek, miodu, jogurtu, sera, wełny, pióra, poduszki. 

            Najpierw układamy na dywanie obrazki zwierząt z wiejskiego podwórka (kury, owcy, krowy, gęsi, pszczół). Dziecko nazywa przedstawione na nich zwierzęta i zastanawia się, co one dają człowiekowi. Następnie  pokazujemy drugą grupę obrazków (jajka, miód, mleko, jogurt, ser, wełna, pióra, poduszka). Dziecko nazywa produkty pochodzące od zwierząt i umieszczają obrazki pod zdjęciami odpowiednich zwierząt.

             

            Zabawa Smakujemy i dotykamy.

            Produkty pochodzące od zwierząt, apaszka.

            Pokazujemy dziecku produkty, które pochodzą od zwierząt, np.: jajka, ser, jogurt, miód, mleko, wełna (sweterek, szalik), pióra. Następnie zasłaniamy dziecku oczy i podajemy do spróbowania lub dotknięcia wybrany produkt. Dziecko podaje nazwy produktów,  a po odsłonięciu oczu nazywa zwierzęta, od których te produkty pochodzą, i wskazują  je na obrazkach (ćwiczenie poprzednie).

            Burza mózgów – Co można zrobić z tych produktów?  

            Podajemy nazwę produktu otrzymanego od zwierząt, a dziecko mówi, do zrobienia czego można go wykorzystać. Np.

             jajka – ciasto,  kanapki, sałatka…

             mleko – ser, budyń, jogurt…

            pióra – poduszka, pierzyna…

            wełna – szalik, sweter, czapka…

            Zabawa ruchowa – Gdzie kto mieszka?.

            Obrazki domów zwierząt: budy, ula, stajni, obory, obrazki zwierząt: koni, krów, pszczół, psów, tamburyn.

            Rozkładamy w różnych miejscach pokoju obrazki „domów” zwierząt. Pokazujemy dziecku obrazek np. krowy, a dziecko nazywa zwierzątko i naśladując krowę porusza się do obrazka stajni, itd.

            Jeśli nie mamy obrazków, to możemy też pobawić się bez nich.  Mówimy nazwę domów zwierząt, a dziecko, gdy usłyszy np. buda – woła piesek i porusza się oraz naśladuje odgłos psa; gdy powiemy stajnia- dziecko porusza się i naśladuje odgłos konika.

            Podział nazw zwierząt na sylaby lub na głoski. Zdjęcia/obrazki zwierząt z wiejskiego podwórka. Rodzic wskazuje obrazek zwierzątka. Dziecko nazywa przedstawione zwierzątko i dzieli jego nazwę na sylaby. Chętne dziecko może nazwać pierwszą głoskę. Przykładowe zdjęcia/ obrazki: kura, kogut, owca, baran, krowa, byk, kot, koza. ( można wykorzystać karty pracy)

            Zabawa Co to za zwierzę? Określanie przez rodzica cech danego zwierzęcia, bez podawania jego nazwy, dziecko odgaduje nazwę zwierzęcia. Np. To zwierzę ma białe pióra, długą szyję i woła: Gę, gę. (gęś) To zwierzę pilnuje podwórka i mieszka w budzie. (pies)  Następuje zamiana ról.

            Ćwiczenia ruchowe:

            Ogon pawia – Dzieci unoszą w górę wyprostowane ręce. Ich dłonie stykają się wewnętrzną stroną. Na klaśnięcie bardzo powoli opuszczają wyprostowane ręce- paw rozkłada ogon.

             Przestraszona kura-Dzieci stają na jednej nodze i machają ramionami- kura przestraszyła się szczekającego psa.

             W zagrodzie- Dzieci maszerują w wyklaskiwanym lub wystukiwanym  rytmie. Podczas przerwy zatrzymują się i klaszcząc, dzielą na sylaby nazwy prezentowanych kolejno zwierząt. (sylwety zwierząt umieszczono poniżej)

            Powyższe ćwiczenia powtarzamy kilkakrotnie.

             

            Zagadki o zwierzętach

            Cukrowe – są blisko pisanek.                                 

            Prawdziwe, rogate – wiodą stado

            latem na górską polanę.

            (baranki)

             

            Nad rzeczułką wartką,

            kto to drepce z dziatwą?

            Żółte nóżki ma.

            Gę, gę, gę, gę, ga! ...

            (gęś)

             

            Znasz takie stworzenie,

            Co nosi korale?

            Ty byś ich na szyję

            nie włożyła wcale. ...

            ( indyk)

             

            Żółte, puszyste piórka,

            okrągłe, grube brzuszki,

            oczka jak dwa paciorki

            i płaskie krzywe nóżki. ...

            (kaczątko)

             

            Nawet śpi w ostrogach

            Ten rycerz podwórka.

            Rankiem budzi ludzi ,

            w dzień czuwa przy kurkach. ...

            (kogut)

             

            Szybko biega, rży i parska.

            Na śniadanie - owsa garstka.

            Potem w stajni grzecznie stoi.

            Czeka, aż go ktoś napoi.

            Ty odważnie podejdź doń,

            bo to jest po prostu ...

            (koń)

             

            Tak cichutko chodzi,

            że go nikt nie słyszy, i dlatego bardzo

            boją się go myszy. ...

            (kot)

             

            Beczy i potrząsa bródką ,

            Chce się dostać do ogródka,

            Gdzie kapusta i sałatka.

            Och, nietrudna to zagadka! ...

            ( koza)

             

            Mucząc woła gospodynię

            Bo to zwierze z tego słynie,

            Że gdy muczy to oznacza -

            Gospodynię czeka praca.

            Mleko wnet do wiadra leci,

            By je piły wszystkie dzieci,

            Żeby każdy z Was był zdrowy

            A to mleko dają ...

            (krowy)

             

            Po podwórku sobie chodzi

            i kurczęta żółte wodzi. ...

            ( kura)

             

            Żółciutkie kuleczki

            Za kura się toczą,

            Kryją się pod skrzydła,

            Kiedy wroga zoczą. ...

            (kurczęta)

             

            Dzięki niej na zimę

            masz czapkę i szalik.

            Gdy w góry pojedziesz,

            ujrzysz ją na hali. ...

            (owca)

             

            Za kości rzucone dziękuje ogonem. ...

            (pies)

             

            Mieszka w chlewiku

            tłuścioszka znana.

            Przez ludzi na słoninkę

            i mięso chowana. ...

            (świnia)

             

            Malowaniwe farbami

            Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy. Dla każdego dziecka: kartka, białe serwetki, klej, farby plakatowe, pędzel.

             • Przyklejanie na kartkach pogniecionych białych serwetek, wypełnianie nimi całej powierzchni kartki.

             • Malowanie farbami plakatowymi na tak przygotowanej fakturze zwierząt wybranych przez dzieci.

             • Malowanie tła farbą w jasnym kolorze.

             • Jeśli nie posiadacie państwo serwetek, wówczas można wykonać malowanie farbami na białej kartce.

             • Zachęcamy do wysyłania swoich prac wychowawcom – zostaną one przedstawione na stronie naszego przedszkola.

            Miłej zabawy

            Zwierzęta na wsi gdzie mieszkają, co jedzą, co nam dają, zadania 

            JAK NARYSOWAĆ KOTKA, PIESKA CZY LWA? KREDKA I OŁÓWEK - RYSUJ Z NAMI!

        • Propozycje dla dzieci młodszych -czwartek
          • Propozycje dla dzieci młodszych -czwartek

          • DOMY  ZWIERZĄT  WIEJSKICH

             

            Powitanie rymowanką z jednoczesnym wykonywaniem ruchów, o których jest      w niej mowa :

            Krok do przodu, krok do tyłu,

            teraz podskok w górę.

            Zrób kółeczko z dwóch paluszków ( łączą ze sobą palec wskazujący i kciuk)

            i wyjrzyj przez dziurę – odwraca się do osoby obok siebie i mówi : Cześć!

             

            Karta pracy, cz. 4, nr 36 do wykorzystania w grupie „ Żabki ”

            Dziecko :

            − łączy obrazki zwierząt z ich cieniami,

             − rysuje w ogonie każdego koguta tyle piór, ile wskazuje liczba kropek na karteczce.

             

            Zabawa naśladowczo- ruchowa „Wyścigi koni”

            CZYNNOŚCI WYKONYWANE PRZEZ DZIECI

            Rozpoczyna się wyścig, STOJĄ W MIEJSCU

            Konie stoją w boksach. PRZEBIERAJĄ NOGAMI, DREPCZĄ

            Start! Konie ruszyły. BIEGNĄ TRUCHTEM

            Przeskakują kałużę. PODSKAKUJĄ

            Nabierają pędu. SZYBKO PRZEBIERAJĄ NOGAMI

            Przebiegają po grząskim gruncie. BIEGNĄ, WYSOKO PODNOSZĄC KOLANA

            Dobiegają do mety. ZWALNIAJĄ BIEG Aż DO ZATRZYMANIA SIĘ

             

             

            Celem utrwalenia wiadomości możemy posłuchać  wiersza Iwony Fabiszewskiej Domy zwierząt.  R.  czyta dzieciom wiersz.

            W chlewiku mieszka świnka, korytko stoi tam,

            a w budzie siedzi piesek; nie lubi, gdy jest sam.

            W kurniku kury gdaczą, nocą na grzędach śpią,

            a konie stoją w stajniach i głośno czasem rżą.

            A krowy? Pewnie wiecie, obora to ich dom.

            Gdy wrócą już z pastwiska, tu muczą piosnkę swą.

             

            Rozmowa na temat wiersza.

            R . pyta:

            O jakich zwierzętach była mowa w wierszu?

            Jak nazywa się dom świnki (psa, konia, kury, krowy)?

            Jakie jeszcze inne zwierzęta oprócz kury mogą mieszkać w kurniku?

             

            Zabawa z gazetami  https://www.youtube.com/watch?v=-v3t0Ks0dQk

            Dziecko w  rękach trzyma gazetę. Liczy głośno do czterech, na cztery podnosi do góry rękę z gazetą. 

             

            Trzy kurki – zabawa ruchowa przy popularnej piosence, ilustrowanie ruchem treści utworu.

            https://www.youtube.com/watch?v=i2-YUurj8jY

            Wyszły w pole kurki trzy  - (dziecko maszeruje po sali i śpiewa)

            i gęsiego sobie szły.

            Pierwsza z przodu,  - ( dziecko macha ręką)

            w środku druga, - ( dziecko klaszcze w dłonie)

            trzecia z tyłu oczkiem mruga.- ( dziecko pokazuje na oczko)

            I tak w pole kurki trzy - (dziecko maszeruje)

            raz-dwa, raz-dwa, w pole szły. -(dziecko zatrzymuje się i tupie)

             

            Zabawa z rymami
            Rodzic mówi zdania. Dzieci wykonują czynność, o której jest mowa w zdaniu.


            Powiedz: prosię i podrap się po … nosie.
            Powiedz: koń i wyciągnij do mnie… dłoń.
            Powiedz: krowy i dotknij palcem … głowy.
            Powiedz: króliczki i nadmij … policzki.
            Powiedz: kaczuszka i dotknij łokciem …brzuszka.
            Powiedz: psy i klaśnij raz, dwa, …trzy.

             

            Rozwiązywanie karty pracy cz.2 nr13 –grupa 3latki

            Dzieci:

            - Oglądają zdjęcia zwierząt gospodarskich, nazywają je i naśladują głosy: krowy, koguta, barana i kozy.

            - Liczą małe świnki na obrazku, kolorują mamę i czwórkę jej dzieci.

             

            Propozycja plastyczna dla dzieci 4 letnich  Wyprawka, karta nr 23 Wiejski zwierzyniec,

            Potrzebne pomoce : klej, nożyczki, naklejki, pudełko.

            Dzieci: − wycinają z karty pracy wszystkie kształty zaznaczone konturami,

            − składają je i sklejają według instrukcji,

             − doklejają śwince uszy, a kurczęciu skrzydła i grzebień we właściwych miejscach, zgodnie z instrukcją. Umieszczenie sylwet zwierząt w odpowiednich miejscach zagrody. Prace wykonane przez dzieci, pudełko wyłożone krepiną, plastelina. Dzieci umieszczają sylwety zwierząt w odpowiednich miejscach zagrody.

             GDZIE JA MIESZKAM? Nazywamy domy zwierząt w gospodarstwie domowym na podstawie bajki

            Posłuchajcie piosenki „ Stary Donald Farmę miał ”

        • Propozycje dla dzieci młodszych - środa
          • Propozycje dla dzieci młodszych - środa

          • ZWIERZĘTA  WIEJSKIE  I  ICH  DZIECI

            Ćwiczenia oddechowe

            Potrzebna będzie słomka do napojów, taca . Dziecko wycina kawałki  papieru. Rozkłada na stole , a następnie przenosi je  za pomocą słomki w inne miejsce. Powtarza tą czynność kilka razy. 

             

            Zabawy konstrukcyjne – dzieci  budują dla wybranego  wiejskiego zwierzęcia dom z klocków i nadają mu nazwę.

             

            Rozwiązywanie zagadek (wg. Iwony Fabiszewskiej). 

            Na śniadanie owies je,

            czasem rżeniem wita cię. (koń)

             

             Ma ryjek różowy i małe kopytka.

             Wszystko ładnie zjada ze swego korytka. (świnia)

             

             Ptak domowy, jajka znosi i o ziarnka,

            gdacząc, prosi. (kura)

             

             Je trawę na łące, czasem łaty ma.

             A gdy rolnik ją wydoi, to mu mleko da. (krowa)

             

            Kiedy idzie polną ścieżką,

            kwacze głośno: kwa, kwa, kwa. (kaczka)

             

            - Odgłosy jaki wydają zwierzęta : https://www.youtube.com/watch?v=3oE8dF4HPAE 

             

            • Proponujemy do wykorzystania Karty pracy, cz. 2, nr 34–35 ( Żabki )

            Dzieci:

            − odszukują wśród naklejek zdjęcia młodych osobników zwierząt przedstawionych na obrazku,

            − naklejają je obok rodziców,

            − naśladują odgłosy zwierząt

             – młodych i dorosłych,

            − nazywają zwierzęta, które są na zdjęciach; otaczają pętlami zwierzęta, które są zwrócone w tę samą stronę.

             

            Zabawa ruchowa Kaczki na spacerze.

            Dzieci są kaczkami. Spacerują  w sposób charakterystyczny dla tych zwierząt (w przysiadzie, trzymając się rękami za kostki nóg). Na sygnał R. – klaśnięcie w dłonie

            – kaczki zatrzymują się i poruszają skrzydłami (dzieci wyciągają ręce, zgięte w łokciach, w bok i w szybkim tempie poruszają nimi w górę i w dół).

             

            Gimnastyka narządów mowy – „Obiad kotka”
            Dzieci wspólnie z osobą dorosłą wykonują określone czynności, np.:
            - jedzą – układają dłonie w kształcie miseczki, wysuwają język z buzi, wykonują ruchy naśladujące wylizywanie,
            - oblizują z zadowoleniem górną wargę, potem dolną, następnie górną i dolną jednocześnie w prawą stronę , potem w lewą,
            - po jedzeniu myją ząbki górne językiem, potem dolne,
            - okazują zadowolenie – mruczą, uśmiechając się ze zwartymi zębami i ustami rozciągniętymi na boki.

             

            Ćwiczenia słuchowe- Rodzic/opiekun wypowiada nazwy zwierząt sylabami, a dziecko podaje pełną nazwę (np. ku-ra KURA,  kro-wa KROWA)

             

            Oglądanie filmu edukacyjne  „Zwierzęta w gospodarstwie rolnym na wsi”

            https://www.youtube.com/watch?v=xrgowwp1V-U

            po obejrzeniu filmu zachęcamy do rozmowy nt. tego co dają nam  zwierzęta (np. krowa, daje mleko).

            Pytania do filmu:

            • Jakie zwierzęta możemy spotkać w gospodarstwie, na wsi?
            • Co dają nam zwierzęta?
            • Jaki dźwięk wydaje np. krowa?
            • Gdzie mieszkają zwierzęta np. krowa- mieszka w oborze

            Ćwiczenie słuchowe „Jakie to zwierzę? w oparciu o bajkę. Zwierzęta dla dzieci, to bajka i nauka zwierząt dla dzieci. Zwierzęta wiejskie z odgłosami, kolorowymi rysunkami i przyjemną muzyką, to chwila relaksu dla rodziców i ogromna dawka nauki dla dzieci. Dziecko pozna najważniejsze wiejskie zwierzęta, posłucha ich odgłosów a także nauczy

            https://www.youtube.com/watch?v=qQtJP40a1Iw

            Omówienie treści piosenki.

            • Jakie zwierzęta pojawiły się w piosence?
            • Jakie odgłosy wydaje krowa, koń, koza, owca, świnia, kaczka, kura, kogut?
            • Naśladowanie odgłosów wymienionych zwierząt w piosence.

            Praca plastyczna - KROWA

            Na arkuszu białego papieru rysujemy kontur krowy. Zadaniem dziecka jest dorysować oraz łaty-wykonując je poprzez odbicie dłoni/palca pomalowanego farbą (w zależności od rozmiaru krowy).

            Małgorzata Łopińska Kubiczek, Dorota Potoczna, Urszula Gryga, Aleksandra Ciesielska

             

            Dorosłe zwierzęta i młode zwierzęta – do wykorzystania bajka :  Szukam mamy – gdzie jest moja mama 

            PIOSENKA „KOCHANA KRÓWKO”

            Poranna gimnastyka

        • Propozycje dla starszaków - środa
          • Propozycje dla starszaków - środa

          • Tyle stóp, tyle kroków

            -  zajęcia w załączniku

            DŁUGI_KROTKI_CW._MIERZENIE_DLUGOSCI_(2).doc

            Słuchanie wiersza „Podwórkowa awantura”:

            Kura gdacze, kaczka kwacze - goni kurę mokrą raczej.

            Gęś też syczy, kogut pieje. Gwałtu! Rety! Co się dzieje?

            Ryczy krowa, świnia kwiczy, – a indyk się rozindyczył.

            Kot mysz goni, głośno miauczy.

            – Dość awantur! Już wystarczy!

            Tak pies Burek głośno szczeka... – i już słychać go z daleka

            Koza meczy: bo ta koza groźna była. mee, mee, mee... C

            zego psisko mądrzy się? Dla ochłody - wiadro wody poleją na głowy, brody!

            Wyszły z mody awantury!

            A sio gęsi, a sio, kury!

            Powiedziała, co wiedziała, białą brodą pokiwała, pochyliła nisko rogi,

            Cisza! Spokój!

            Zejść mi z drogi!

            Awantura się skończyła, bo ta koza groźna była.

            Rozmowa n/t treści wiersza:

            - jakie zwierzęta brały udział w podwórkowej awanturze?

            - kto próbował je uspokoić i w jaki sposób to zrobił?

            - jakie głosy wydawały zwierzęta?

            W wiejskiej zagrodzie - zabawa ruchowe

            - Nastał ranek, z kurnika wychodzi domowe ptactwo - marsz po pokoju,

            naśladowanie głosów ptactwa domowego:

            • kury - ko, ko, ko

            • indyki - gul, gul, gul

            • kogut - kukuryku

            - Zatrzymują się, machają skrzydłami - wykonywanie ruchów rękami.

            - Rozglądają się czy gospodarz niesie dla nich ziarno - wykonanie skrętów szyi w prawą i lewą stronę.

            - Kogut wskoczył na płot - wykonywanie podskoków obunóż.

            - Gospodarz sypie ziarno - skłony w przód.

            - Gospodarz idzie do obory. Wyprowadza konie, krowy na pastwisko - przemieszczają się na czworakach.

            - Zwierzęta żeby dojść na pastwisko przechodzą przez mostek - przejście na czworakach po szerokiej ławeczce. - Zwierzęta się najadły. Odpoczywają ciekawie się rozglądając - przejście do leżenia przodem, podparcie dłońmi o podłogę, unoszenie głowy jak najwyżej, spoglądanie raz w jedną, raz w drugą stronę.

            - Zapadają w drzemkę, leżą na jednym boku, po chwili odwracają się na drugi bok - przechodzą z leżenia na prawym boku do leżenia na lewym boku.

            - Zbliża się wieczór, zwierzęta wracają do obory - chód na czworakach, przejście przez "mostek" (jak wyżej).

            Na zakończenie ćwiczenie rozluźniające - stanie w lekkim rozkroku, swobodny zwis tułowia i rąk.

             

            Karta pracy: 

            cz. 4 str.7 – Która tasiemka jest dłuższa? Kolorowanie tasiemek. Kończenie rysowania kurcząt wg wzoru. Kolorowanie wg polecenia.

            Cz. 4 str. 8 – Kolorowanie tak samo puzzli ze zdjęciami dorosłych zwierząt i ich dzieci. Nazywanie mam i ich dzieci. Całościowe czytanie nazw zwierząt przedstawionych na zdjęciach. Naklejanie ich zdjęć w odpowiednich miejscach. ( Naklejki znajdują się w środku książki).

             

            Literki. Polski alfabet - literki z ź ż 

            https://www.youtube.com/watch?v=w7pbjAxNRjQ

            Karty pracy. Nowe przygody Olka i Ady. Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia.

            Str. 68 – określanie co przedstawia obrazek. Podawanie pierwszej głoski z jego nazwy. Rysowanie po śladach rysunków. Podawanie głosek, jakimi rozpoczynają się: słowo żubr i nazwy rysunków. Zaznaczanie litery ż,Ż w wyrazach.

             

            Zabawa bieżna „Jaskółki”

            Układamy na dywanie kółko np. ze sznurka czy wstążki – to gniazdko. Dziecko – jaskółeczka wchodzi do środka – do gniazdka. Na sygnał – słonko świeci jaskółka wylatuje z gniazdka i fruwa – biega po pokoju na paluszkach machając skrzydełkami. Na sygnał – burza – jaskółka wraca do gniazda. Zabawę powtarzamy kilka razy.

            Katarzyna Korolak, Iwona Wiśniewska, Katarzyna Wiśniewska

            Gimnastyka

            Ruch to zdrowie! - ćwiczenia gimnastyczne

            NAJPIERW SKŁON – Wygibasy z naszej klasy - piosenka dla dzieci, dziecięce hity!

            Literki. Polski alfabet - literki z ź ż

          • Propozycje zabaw i ćwiczeń dla dzieci objętych zajęciami rewalidacyjnymi w przedszkolu

          • 1. Zabawa na rozpoczęcie

            Zabawy w naśladowanie czynności (dziecko powtarza po rodzicu, udajemy, że wykonujemy jakąś czynność klaszczemy, podskakujemy, tupiemy, robimy obroty, drapiemy się np. po głowie, klepiemy po brzuchu) nie tylko jest dla dziecka interesująca, ale pozwala mu rozwijać umiejętność naśladownictwa.

             

            2. Zabawa paluszkowa „Idzie rak”  z ćw. orientacji w schemacie ciała
            Idzie rak,
            Nieborak – idziemy palcami po różnych częściach ciała dziecka
            Czasem naprzód – idziemy palcami do przodu i do tyłu, delikatnie szczypiemy dziecko
            Czasem – wspak
            Jak uszczypnie
            Będzie znak

             

            Pytamy dziecko gdzie uszczypnął rak a dziecko nazywa część ciała lub powtarza po nas. Za każdym razem kończymy zabawę na innej części ciała.

             

            3. Ćwiczenia słuchowe

             

                   Stymulując funkcje słuchowe przyczyniamy się do rozwoju mowy dziecka. 

             

            • Uderzanie o siebie klockami, łyżeczkami, garnuszkami; uderzanie łyżeczką o pustą szklankę, o szklankę z wodą, klaskanie, darcie papieru, gniecenie papieru, przelewanie wody( z wysokości, z niska), drapanie po szkle, papierze, stole.

                        ·    Szukanie ukrytego w pokoju zegarka, radia, dzwoniącego budzika.

            • Rozróżnianie i naśladowanie głosów zwierząt: kota, psa, krowy, kury, koguta, kaczki, gęsi itp.

             

            https://www.youtube.com/watch?v=tj2ccM-9kF0

             

            -  Dziecko ogląda zwierzęta, słucha ich odgłosów, naśladuje je i nazywa jakie to zwierzę.

            Farma - bajki dla dzieci - odgłosy zwierząt

                       https://www.youtube.com/watch?v=xlcQL4NfaHc&t=65s

            4. Ćwiczenia oddechowe - poprawiają wydolność oddechową, sprzyjają wydłużaniu fazy wydechowej, co powoduje poprawę jakości mowy. Ćwiczenia prowadzone są najczęściej w formie zabawowej, przy wykorzystaniu różnych środków, np. piórek, piłeczek, wody mydlanej, chrupek, wiatraczków itp. Są także wplatane w opowieści i zabawy ruchowe. 

             

                       ·  Wdech nosem ( usta zamknięte) i wydech ustami.

                       ·  Dmuchanie na płomień świecy.

                       ·  Dmuchanie na piłeczkę pingpongową, wyścigi piłeczek.

                       ·  Dmuchanie na kulkę z waty, na wiatraczek.

             

                       5. Doskonalenie sprawności manualnej i grafomotorycznej

                        - chodzenie stopa za stopą po linii- sznurek lub skakanka rozłożona w pokoju

                        - rzucanie i chwytanie piłki

                         - nawlekanie różnych elementów na sznurek np. makaron rurki

             

             

                      6. Usprawnianie funkcji wzrokowej i koordynacji wzrokowo-ruchowej:

                       - dobieranie par jednakowych obrazków (domino, dobieranki, loteryjki)  - np. załącznik do wydruku.

                       - dobieranie par jednakowych figur geometrycznych ( wycinamy po dwie takie same  figury z kolorowego papieru

                       - odtwarzanie z pamięci układu elementów (wykorzystujemy figury z poprzedniego  ćwiczenia) – układamy np. koło, kwadrat, prostokąt, trójkąt a dziecko układa- odtwarza  pod spodem taki sam układ, w ten sam sposób wg wzoru (dziecko widzi ułożone przez nas figury).

             

                                                                                                     Milej zabawy

                                                                                                     Katarzyna Wiśniewska

        • Propozycje dla dzieci starszych - wtorek
          • Propozycje dla dzieci starszych - wtorek

          • WIOSNA NA WSI

            " Uparty Kogut"

            Rodzic czyta dziecku opowiadanie M. Strękowskiej – Zaremby „Uparty kogut”

            • Przed rozpoczęciem czytania należy wyjaśnić słowo uparty

            Książka str. 62 -65 – dziecko ogląda ilustracje.

            Rodzina Ady i Olka wybrała się do cioci na wieś. Wszyscy byli zachwyceni celem podróży. Tylko mama wydawała się trochę zakłopotana i lekko zaniepokojona.

            - Nie pamiętam, kiedy ostatnio byłam na wsi. Chyba bardzo dawno temu. Czy będą tam wszystkie wiejskie zwierzęta? – wypytywała tatę.

            - Oczywiście, jak to w gospodarstwie . Będą krowy i cielęta. Świnie i prosięta. A zamiast koni i źrebiąt – dwa traktory. Traktorów chyba się nie obawiasz? – spytał żartem tata. Mama tylko się uśmiechnęła.

            – Oczywiście. Nawet rogaty baran mnie nie wystraszy. Jestem super mamą.

            - Będą też kury, gęsi, kaczki, indyczki. Zgroza – ciągnął tata żartobliwym tonem. Samochód wjechał na podwórko. Ada i Olek pierwsi przywitali się z ciocią i wujkiem i natychmiast zaczęli się rozglądać za zwierzętami. - Lola ma szczeniaki! Mogę się z nimi pobawić? Spytał Olek. I już był przy kudłatej kundelce i czwórce jej szczeniąt. Ada nie mogła do niego dołączyć, ponieważ ma uczulenie na sierść. Wybrała się więc na spacer po podwórku.

            - Ko, ko, gę, gę, kwa, kwa- witały ja kury i kurczęta, gęsi i gąsięta, kaczki i kaczęta. Ada z powaga odpowiadała im „ dzień dobry”, „ witam państwa”, „przybijemy piątkę?”.

            - Ojej jaka piękna kózka ! – Ada usłyszała zachwycony głos mamy.

            - To koźlątko. Ma zaledwie kilka dni – powiedział wujek.

            - Prześliczny maluszek – stwierdziła z podziwem mama. Koźlątko nie poświęciło mamie uwagi, za to kury podniosły wielki krzyk na jej widok. Obgdakały ją z każdej strony… i sobie poszły. Został jedynie kogut. Wbił wzrok w barwną sukienkę mamy w duże czerwone koła i patrzył jak zauroczony.

            - Lubi czerwony kolor- stwierdziła z zadowoleniem mama. - Hm, obawiam się, że wręcz przeciwnie – powiedział tata.

            - Kogut nastroszył pióra i nieprzyjaźnie zatrzepotał skrzydłami.

            - Nie przepada za czerwonym. Kiedyś skoczył mi na głowę, bo byłam w czerwonym kapeluszu- powiedziała ciocia. – Ale to zdarzyło się tylko raz dodała uspokajająco. Po chwili wszyscy z wyjątkiem mamy zapomnieli o kogucie. Uparte ptaszysko nie odstępowało jej na krok.

            - Idź sobie – odpędzała go, jednak kolor czerwony na sukience przyciągał uparciucha jak magnez.

            - Nie bój się, mamo – Ada dodała mamie otuchy - Dam sobie radę. – Mama bohatersko przeszła między kaczkami, kurami , minęła nawet gąsiora, ale gdy spojrzała za siebie, ponownie ogarnął ją niepokój. Kogut wciąż był tuż, tuż i wojowniczo stroszył pióra.

            - Bywa uparty jak oślątko – westchnęła ciocia. – wracaj do kurnika, uparciuchu.

            - No właśnie!- powiedziała stanowczo mama. Obie mama i ciocia, weszły do domu. Niezadowolony kogut grzebnął pazurem i wrócił do kurnika. Tymczasem tata z wujkiem założyli na głowy kapelusze z siatką na twarz i poszli zajrzeć do uli w sadzie. Ada unikała pszczół od czasu, gdy minionego lata została użądlona w stopę. Wolała przechadzać się pośród żółtych kaczuszek, które nie żądlą i są mięciutkie. Nawet nie zauważyła upływu czasu. Zbliżała się pora dojenia krów, więc ciocia poszła przygotować dojarki. Olek wciąż bawił się ze szczeniętami, a tata i wujek zapomnieli o wszystkim, tak bardzo zajęli się sprawdzaniem pszczelich uli. Znudzona mama postanowiła do nich dołączyć. Jednak żeby dotrzeć do furtki prowadzącej do sadu, musiałaby przejść obok kurnika. Co będzie, jeśli kogut ją zobaczy? Wolała tego uniknąć. Postanowiła przechytrzyć nieprzyjaznego ptaka i przedostać się do sadu przez płot. Jakież było zdziwienie Ady, gdy zobaczyła mamę wspinającą się na ogrodzenie. Pokonanie płotu, kiedy ma się na sobie odświętną sukienkę nie jest łatwe, jednak mamie się to udało. Co prawda w rajstopach poleciało oczko, a sukienkę lekko rozdarła, ale kto by się tym przejmował.

            - Oczko ci uciekło, łap je – zażartował tata na widok żony.

            - To nic takiego. Wykiwałam koguta- powiedziała szeptem, zadowolona z siebie mama. Chwile później Ada zobaczyła koguta, który bez trudu przefrunął nad płotem i wylądował w sadzie.

            Rozmowa na temat opowiadania.

            - Czy mama Olka i Ady była wcześniej na wsi?

            - Z kim bawił się Olek? - Co robiła Ada?

            - Jaki ptak zainteresował się mamą? Dlaczego?

            - Czym zajęli się tata z wujkiem?

            - Jak mama przechytrzyła koguta? Czy jej się to naprawdę udało?

             Zabawa ruchowa rozwijająca szybką reakcję na sygnał połączona  z ćwiczeniami artykulacyjnymi.

             

                Zadaniem dziecka jest naśladowanie zwierząt, których nazwy powie rodzic.

            Jeśli powiemy – kurki – to dziecko porusza się  jak kurka i naśladuje głos: ko, ko, ko; gąski – gę, gę, gę; indyki – gul, gul, gul; itd.

             

            Zabawa Jakie jest zwierzę?

             

            Pytamy : jaki, (jaka) jest … - podając nazwę zwierzęcia a dziecko wymyśla określenia np.:

            - Jaka jest kura?  (mała, głośna…)

            - Jaki jest kogut? (szybki, głośny…)

            - Jaka jest kaczka? (spokojna, powolna…)

            - Jaka jest krowa? (duża , łagodna, spokojna…), itd.

             

            Układanie zdań nt. zwierząt z wiejskiego podwórka.

             

            Np. Po podwórku kroczy kaczka, a za nią żółte kaczuszki.

                

            Zabawa bieżna "Jastrząb i pisklęta"

             

              Wyznaczamy dla dziecka miejsce w pokoju, gdzie będzie kurnik do którego będą uciekać pisklęta (czyli dziecko), gdy zawołamy jastrząb.

               Dziecko porusza się po pokoju udając pisklę (pi, pi, pi), a gdy zawołamy jastrząb musi jak najszybciej usiąść w wyznaczonym miejscu czyli w kurniku. Możemy udawać jastrzębia i próbować złapać dziecko.

             

            Karty pracy na dziś: ( Nowa książeczka – Karty pracy 4)

             

            - cz. 4, str. 3 – Rysowanie szlaczków;

            - cz. 4, str. 4 i 5 – nazywanie zwierząt i odszukiwanie na dużym obrazku;

            - cz. 4, str. 6 – Naśladowanie głosów zwierząt i otaczanie zielona pętlą zwierząt, które mają dwie nogi a czerwona , które mają cztery nogi.

             

            Dzielenie na sylaby nazw zwierząt i próby wyodrębniania głosek

            ku – ra,         k-u-r-a

            kro-wa,         k-r-o-w-a

            itd.

             

              Zapraszamy DO OBEJRZENIA ZWIERZĄT I WYSŁUCHANIA ICH ODGLOSÓW ORAZ CIEKAWOSTEK O NICH

             https://www.youtube.com/watch?v=tj2ccM-9kF0

             

            https://www.youtube.com/watch?v=xlcQL4NfaHc

            https://www.youtube.com/watch?v=efqoaJvBjWU

            https://www.youtube.com/watch?v=5cT69xkHVh8

             

             

             

             

            ZABAWA Z PIOSENKĄ „Dziadek fajną farmę miał”

        • Propozycje dla dzieci młodszych - wtorek
          • Propozycje dla dzieci młodszych - wtorek

          • W WIEJSKIEJ  ZAGRODZIE

            - Posłuchajcie zagadki :  W oborze spokojnie stoi,

                                                  kiedy gospodyni ją doi.

                                                 Może być czarna, biała, bordowa.

                                                 Każdy już wie, że to jest... (krowa) 

            • Zabawa Koniki na wybiegu. Dzieci są konikami. Biegają po łące zgodnie z rytmem podanym przez R. :  idą stępa (powoli, wysoko unosząc nogi), biegną kłusem (biegną na palcach, ale jeszcze nie bardzo szybko), galopem (biegają szybko, na całych stopach, w jednym kierunku). Podczas poruszania się kląskają językiem naśladują uderzenia końskich kopyt
            • Posłuchajmy opowiadania  Ewy Stadtmüller  Wiejskie ustronie .  Oto link : https://www.youtube.com/watch?v=v2gOp3rYd5s   

            Książka (s. 62–63) -   Słuchając opowiadania, dziecko  ogląda ilustracje do niego.

            – Nie uwierzycie, co się nam przytrafiło! – opowiadał przy kolacji dziadzio. – Postanowiliśmy

            z babcią zabrać was na parę dni na wieś, więc zacząłem szukać gospodarstwa agroturystycznego

            położonego w jakiejś ładnej i spokojnej okolicy. Znalazłem. Miejsce dobrze mi znane. Patrzę

            na nazwisko gospodarza – coś takiego! Mój kolega z dzieciństwa też nazywał się Maciszek, ale

            na imię miał Staś, a nie Janusz. Dzwonię. I cóż się okazuje…? – ten Janusz to rodzony syn Stasia.

            Ale było radości! Staś zaprosił nas do siebie razem z wnukami.

            – Pojedziemy na wieś? – ucieszyła się Ada.

            – Oczywiście – jeśli rodzice się zgodzą – zaznaczyła babcia.

            Na szczęście mama z tatą nie mieli nic przeciwko temu. Olkowi zdawało się nawet, że tata

            puścił oko do mamy, zupełnie jakby chciał powiedzieć: „Nareszcie będziemy mieli trochę czasu

            tylko dla siebie”.

            Gospodarstwo agroturystyczne, pod wdzięczną nazwą „Ustronie”, okazało się miejscem

            wymarzonym na odpoczynek. Pan Staś nie ukrywał wzruszenia.

            – Wasz dziadek przyjeżdżał tu z rodzicami na wakacje – opowiadał Olkowi i Adzie. – Chodziliśmy

            razem na grzyby i jagody, paśliśmy krowy…

            – Ma pan krowy? – zainteresował się natychmiast Olek.

            – A mam – uśmiechnął się kolega dziadka. – Ta starsza to Jagoda, a ta młodsza – Malina.

            – A kaczuszki? – chciała wiedzieć Ada.

            – Kaczuszki też są.

            Całe popołudnie dzieci spędziły na zwiedzaniu stajni, obory i kurnika. Adzie najbardziej

            podobało się karmienie kur i kaczek, a Olkowi – królików. Oboje z zachwytem przyglądali się,

            jak pan Staś czyści konia.

            – Co prawda do pracy w polu używam traktora – opowiadał pan Staś – ale kiedy do Janusza

            przyjadą goście, to każdy dzieciak marzy, żeby wsiąść na prawdziwego rumaka.

            Olkowi natychmiast zaświeciły się oczy.

            – A czy ja… też mógłbym się przejechać? – zapytał z nadzieją w głosie.

            – Na koniu czy na traktorze? – chciał wiedzieć pan Staś.

            – Jak znam mego wnuka, to na jednym i drugim – zaśmiał się dziadzio.

            Trzy dni przeleciały jak z bicza strzelił. W tym czasie dzieci zdążyły zaprzyjaźnić się z Burym,

            który okazał się nadzwyczaj spokojnym koniem. Z Olkiem i Adą na grzbiecie spacerował po

            całym gospodarstwie, a w tym czasie prowadzący go za uzdę pan Stanisław opowiadał, jak mu

            się gospodarzy. Okazało się, że ma duże pole, na którym uprawia rzepak.

            – Musicie przyjechać w maju – zapraszał. – Zobaczycie, jak pięknie kwitnie.

            – Jak ty sobie, Stasiu, z tym wszystkim radzisz? – nie krył uznania dziadzio.

            – Wstaję o piątej, oporządzam zwierzęta, a potem po kolei robi się, co trzeba – odparł zadowolony

            gospodarz.

            – Wiesz, dziadziu, chyba będę rolnikiem – zwierzył się Olek, gdy trzeba było pożegnać wiejskie

            „Ustronie” i ruszać do miasta.

            – Byłbyś gotów na tak ciężką pracę? – zdziwił się dziadzio.

            – Jasne – kiwnął głową Olek.

            – A na wstawanie o piątej rano?

            – Nad tym musiałbym jeszcze popracować… – przyznał się największy śpioch w rodzinie.

             

            • Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.

            − Co zobaczyły dzieci w gospodarstwie syna pana Stasia?

            − Co robili Olek i Ada podczas wizyty w gospodarstwie?

            − Jakie obowiązki ma do wykonania rolnik?

             

            Zabawa  Przestraszone kurczęta

            Dzieci są kurczętami. Poruszają się przy dźwiękach grzechotki.   Na przerwę w grze stają na jednej nodze i machają ramionami (skrzydłami) – kurczęta przestraszyły się szczekającego pieska i starają się go odpędzić.

             

            - Propozycja karty do wykorzystania  ( Żabki ) :

            • Karta pracy, cz. 2, nr 33.

            Dzieci:

            − nazywają zwierzęta i dzielą ich nazwy rytmicznie (na sylaby),

            − kolorują rysunki dwóch wybranych zwierząt,

            − rysują po śladzie drogę konia do stajni.

             

            Zabawa  Dumny kogut

            Dzieci są kogutami. Stoją w rozsypce. Na sygnał R.: klaśnięcie, koguty poruszają się dostojnym  krokiem (powoli, idąc noga za nogą), z podniesioną głową, w różnych kierunkach. Na drugi sygnał: dwa klaśnięcia, przystają, wspinają się na palce i wołają: Kukuryku!

             

            Mieszkańcy wiejskiego podwórka 

            Będą nam potrzebne : białe kartki z bloku, kordonek lub wełna , szablony zwierząt wiejskich, klej , kredki .

            Przygotowujemy potrzebne pomoce plastyczne oraz szablony zwierząt można wydrukować ( załączniki) .

            Dziecko wykleja jego kontury kolorowym kordonkiem lub wełną.  Zachęcamy do dorysowania brakujących elementów wiejskiego krajobrazu, np.: słońca, chmur, domu, płotka, trawy, drzew.

            „Kto mieszka w oborze?” – zabawa dydaktyczna, łączenie w pary zwierząt i ich „domów”.

            Rodzic pokazuje dzieciom sylwety zwierząt i prosi, by dzieci naśladowały odgłosy, jakie wydają prezentowane zwierzęta, np.: kura – ko, ko; krowa - muu, muu. Dzieci przedstawiają odgłosy zwierząt. Rodzic pokazuje obrazki  "domów” zwierząt i prosi o dopasowanie zwierząt do ich domostw i nazwanie ich, np. kura – kurnik.

             Rozwiązywanie karty pracy cz.2 nr 12 (Krasnoludki)

            Dzieci:

            - nazywają zwierzęta na podstawie ogonów,

            - kolorują rysunki zwierząt,

            - naśladują ich odgłosy,

            - nazywają zwierzęta przedstawione na zdjęciu.

            Piosenka do wysłuchania : Czy wiecie jakie zwierzęta mieszkają na farmie cioci Teci? Poznajcie odgłosy zwierząt, które ciocia Tecia codziennie odwiedza.

        • Wesołych Świąt
          • Wesołych Świąt

          • Zdrowych, Pogodnych Świąt Wielkanocnych,

            pełnych wiary, nadziei i miłości.

            Radosnego, wiosennego nastroju, serdecznych spotkań

            w gronie najbliższych

            oraz wesołego “Alleluja”

            życzy wszystkim wychowankom i rodzicom

            Dyrekcja oraz pracownicy Gminnego Przedszkola "Dębowa Chatka"

            w Tychowie

             

    • Kontakty

      • Gminne Przedszkole Dębowa Chatka
      • g.kuczmera@przedszkoletychowo.pl, Kuczmera Genowefa
      • Dyrektor 94 31 15 045
        Główny Księgowy 94 31 69 636
        Fax 94 31 69 636

        Przedszkole e-doręczenia:
        AE:PL-38736-85205-WSIFD-17

        Żłobek e-doręczenia:
        AE:PL-52997-90789-HIDVR-17

        ePUAP-PRZEDSZKOLETYCHOWO/domyslna
      • ul Mickiewicza 1
        78-220 Tychowo
        Poland
      • Bujanowska Anna
    • Logowanie