ŁĄKA W MAJU
BARWA OCHRONNA
OBEJRZYJCIE FILM Wędrówki Skrzata Borówki - Łąka
POSŁUCHAJCIE PIOSENKI Wiosna na łące
I. Dziś na łąkę przyszła Wiosna w kwiecistej sukience, budzi maki i stokrotki, jaskry i kaczeńce.
Ref.: Ptaki trele wyśpiewują,
świeci ciepłe słońce,
w rosie kąpią się biedronki.
Wiosna już na łące!
II. Świerszcz zielone stroi skrzypce, da dziś pierwszy koncert. Tańczą pszczoły i motyle, żabki i chrabąszcze.
Ref.: Ptaki…
III. Tak się wszyscy cieszą wiosną, tańczą i śpiewają, nawet krecik wyszedł z norki, z myszką pląsa żwawo.
Ref.: Ptaki…
Rozmowa na temat tekstu piosenki.
− Kto przybył na łąkę?
− Co zaczęło się dziać na łące, kiedy przyszła wiosna?
− Co to znaczy, że świerszcz stroi skrzypce?
− Wymień mieszkańców łąki, o których jest mowa w piosence.
Rozmowę na temat treści piosenki można połączyć z oglądaniem obrazków/zdjęć przedstawiających jej mieszkańców oraz występujące na niej
Zabawa rytmiczno-artykulacyjna z wykorzystaniem wiersza Teresy Fiutowskiej Żabie łapki. Dziecko staje naprzeciwko siebie z rodzicem i powtarza tekst, ilustrując go ruchem.
Dwie zielone małe żabki, tak nad stawem grają w łapki:
jedną łapką podnoszą prawą rękę ugiętą w łokciu
klap, klap, klap. uderzają o prawą dłoń partnera
Drugą łapką podnoszą lewą rękę ugiętą w łokciu
klap, klap, klap. uderzają o lewą dłoń partnera
Potem dwiema podnoszą obie ręce ugięte w łokciach
klap, klap, klap. uderzają w obie dłonie partnera
Ty, bocianie przykucają i grożą bocianowi, poruszając
nas nie łap! wskazującym palcem. rośliny.
Ćwiczenia poranne
Zabawa orientacyjno-porządkowa Owady na łące.
Dziecko poruszaj się w różnych kierunkach na palcach, naśladując głosem ciche brzęczenie. Na głośny dźwięk przykuca – owady odpoczywają na kwiatach. Na dwa dźwięki ponownie poruszają się po pokoju.
Ćwiczenie dużych grup mięśniowych Bukiety kwiatów. Dziecko spaceruje po łące, co pewien czas schyla się i zrywa kwiatek. Na hasło: Bukiety kwiatów zatrzymuje się i podnosi do góry raz prawą, raz lewą rękę. Prezentuje swój bukiet.
Zabawa ruchowa z elementem równowagi Bocian chodzi po wysokiej trawie. Dziecko chodzi po pokoju, wysoko unosząc kolana. Po kilku krokach zatrzymuje się, staje na jednej nodze, drugą ma opartą o kolano nogi, na której stoi. Porusza złączonymi przed sobą rękami wyobrażającymi dziób bociana i powtarza słowa: Kle, kle, kle, żabki mi się chce.
Zabawa ruchowa z elementem skoków Ostrożne żabki.
Dziecko -żabka porusza się, skacząc w przysiadzie. Hasło: Nie ma bociana jest sygnałem, że niebezpieczeństwa nie ma, żabka może skakać dalej.
Zabawa bieżna Próbujemy złapać motyla.
Dziecko biega w różnych kierunkach. Na hasło Hop! wyskakuje w górę z klaśnięciem nad głową.
Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby Zabawa w chowanego. Dla dziecka książka (s. 74–77)
Przedstawienie bohaterów opowiadania: żaby, biedronki, konika polnego, motyla cytrynka. Podział nazw bohaterów opowiadania na sylaby oraz próba podzielenia na głoski, np. m-o-t-y-l; ż-a-b-a;
Za lasem płynie strumyk, za strumykiem rozpościera się łąka, na łące rosną zielona trawa i stokrotki o biało-żółtych kwiatach. I jeszcze wiele innych kolorowych kwiatów i zielonych roślin. Pewnego dnia biedronka, żabka, konik polny i motyl cytrynek bawili się na łące w chowanego. – Jeden, dwa, trzy... – mała biedroneczka odliczyła do dziesięciu i rozejrzała się dookoła. – Zaraz was znajdę – zawołała, pewna siebie. Po chwili wykrzyknęła radośnie: – Widzę cię, żabko! Siedzisz pod liściem mlecza! Biedronka sfrunęła na liść i zajrzała pod spód. Coś takiego! Żabki tam nie było. Wszędzie tylko zielone źdźbła trawy i liście roślin łąkowych tak samo zielone jak żabka. „To nie ten liść” – pomyślała i przeniosła się na sąsiedni, a potem na kolejny. O! Coś zielonego mignęło jej przed oczami! Biedronka rozpostarła małe skrzydełka. – Mam cię, koniku polny! Siedzisz między koniczynkami! Widzę cię! Zaraz będziesz zaklepany – ucieszyła się z odkrycia. – I hop! – biedroneczka usiadła na listku koniczyny. „Znowu nic?” – nie mogła się nadziwić, że pośród zieleni nie ma nawet śladu konika polnego. – Zdawało mi się – westchnęła, jednak już po chwili uśmiechnęła się szeroko. „Cytrynka na pewno znajdę. Jest większy od konika polnego i ruchliwszy od żabki” – pomyślała. Wzbiła się w górę, żeby objąć wzrokiem całą łąkę. Żółty kolor przyciągnął jej uwagę. – Jest! Widzę cię, motylku! Już po chwili siedziała na płatku stokrotki. Jednak to był tylko kwiat, a dookoła – tysiące podobnych. Czy któryś z nich był motylem cytrynkiem? Z pewnością nie. – Żabka, konik polny i motylek poszli sobie, a mnie zostawili – powiedziała rozczarowana biedronka. Zrobiło się jej bardzo przykro, że przyjaciele tak z nią postąpili. – Mylisz się, biedroneczko – odezwał się mądry ślimak. – Twoi przyjaciele wciąż są na łące. Trudno znaleźć zieloną żabkę i zielonego konika polnego pośród zielonej trawy. Niełatwo też wypatrzyć żółtego motyla, gdy łąka żółci się od kwiatów. Tak jednak powinno być. Barwa chroni twoich przyjaciół przed niebezpieczeństwem. Ci, którzy na nich polują, mają wielki kłopot z odróżnieniem motyla od kwiatka albo konika polnego czy żabki od zielonych liści. – To prawda – z zieleni wyskoczyli roześmiani przyjaciele biedronki: żabka i konik polny. – Najprawdziwsza prawda – potwierdził motylek cytrynek i wyfrunął z kępy żółtych jaskrów. – Nie przejmuj się, biedroneczko, że nas nie znalazłaś. Teraz ja będę szukał. Ukryj się dobrze. Żabka i konik polny też. Biedronka ucieszyła się z takiej zamiany. Ale gdzie znaleźć kryjówkę? Dookoła tyle zieleni. Czerwona biedronka w czarne kropki będzie widoczna z daleka. Szczęśliwie brzegiem rzeki szła uśmiechnięta od ucha do ucha Ada. Usiadła na skraju łąki, żeby odpocząć. Miała na sobie czerwone spodenki w czarne kropeczki. Biedroneczka aż wstrzymała oddech z zachwytu. – Lecę – powiedziała sobie. Skrzydełka, choć małe, poniosły ją na skraj łąki. Usiadła leciutko na pięknych spodniach dziewczynki i... znikła. A może wciąż tam siedzi. Jak myślicie?
• Rozmowa na temat opowiadania. Pytamy:
− W co bawili się: żabka, konik polny, biedronka i motylek cytrynek?
− Dlaczego biedronka nie mogła odnaleźć przyjaciół?
− Co to jest barwa ochronna?
Ubarwienie ochronne czy maskujące polega na upodobnieniu się barwą ciała do środowiska życia danego zwierzęcia. Ubarwienie ochronne jest rozpowszechnione wśród zwierząt, takich jak niedźwiedź polarny, pasikonik, rzekotka drzewna.
Zabawa ruchowa Żabie zabawy.
Na hasło: Żabki skaczą, dziecko naśladuje żabie skoki. Na hasło: Żabki pływają, wykonuje siad klęczny, chowa głowę w ramionach, pochyla się do przodu.
Majowa łąka – praca plastyczna.
• Ilustrowanie ruchem i głosem opowiadania.
Był piękny wiosenny dzień i przedszkolaki wybrały się na spacer na pobliską łąkę (dziecko maszeruje w różnych kierunkach ). Słońce mocno świeciło, a wiatr rozdmuchiwał nasiona mniszka pospolitego i innych roślin (dziecko chodzi na czworakach i dmucha na rośliny). Nagle dziecko usłyszało pierwsze odgłosy. To pracowite pszczółki krążyły nad kwiatkami, szukając najpiękniejszych okazów, aby zebrać z nich nektar (dziecko lata jak pszczółka, machając rękami – skrzydełkami), wesoło bzyczały, (naśladują bzyczenie pszczół: bzz, bzz, bzz). Na listkach koniczyny siedziały koniki polne, poruszając śmiesznie łapkami, z których strząsały resztki
porannej rosy (dziecko siedzi, poruszają w dowolny sposób kończynami), cykając cichutko (naśladują dźwięk: cyt, cyt). Nagle, zupełnie nie wiadomo skąd, pojawiły się żaby (dziecko naśladuje skakanie żabek), które kumkały głośno (naśladują kumkanie: kum, kum, kum), jakby ostrzegały się przed jakimś niebezpieczeństwem. Miały rację, że były takie zdenerwowane, bo na łące pojawiła się para bocianów. Chodziły, wysoko unosząc nogi (naśladuje chód bociana), z szeroko rozłożonymi
skrzydłami, i rozglądały się na boki, co chwilę przystawały i pochylały się, szukając czegoś w trawie. Ponieważ niczego nie mogły znaleźć – klekotały ze złością (naśladuje głos bocianów – kle, kle, kle).
Wysoko nad łąką krążył skowronek, śpiewając wiosenną piosenkę (naśladuje śpiew skowronka:–dzyń, dzyń, dzyń), odpowiadał mu wróbel (naśladuje głos wróbla: – ćwir, ćwir, ćwir), który przysiadł zmęczony na pobliskim drzewie w poszukiwaniu pokarmu dla swoich głodnych dzieci. Czekały one niedaleko w gniazdku, piszcząc:… (naśladuje kwilenie piskląt: pi, pi, pi), aby jak najszybciej przyniósł im coś do jedzenia. Dziecko już miało wracać do przedszkola, kiedy zobaczyło ślimaka, który
wolno sunął po trawie. Gdy tylko napotkał na jakąś przeszkodę, szybko chował się do domku, który niósł na grzbiecie. Dopiero po chili wystawiał głowę i rozglądał się dookoła (dziecko naśladuje zachowanie ślimaka). Nad łąką latały kolorowe motyle, co pewien czas siadając na kwiatkach (dziecko naśladuje ruch latających motyli). Przyglądała im się z zaciekawieniem wrona, siedząca na pobliskiej
wierzbie i głośno kracząca z zachwytu (naśladuje krakanie: krrrra, krrr). Wiosenny wietrzyk poruszał trawą, kwiatami i gałązkami drzew, szumiąc wesołe piosenki szszsz… szszsz… szszuuu…(wydaje, szumiące dźwięki, kołysząc uniesionymi rękami). Dziecko było zadowolone ze spaceru. Wróciło pełne wrażeń do przedszkola (maszerują ), gdzie czekał już na nie pyszny obiadek.
Zapoznanie ze sposobem wykonania prac.
Dla dziecka: wyprawka, karta 23, nożyczki, klej.
• Wycinanie z karty pasa w kolorze zielonym. Składanie pasa według instrukcji.
• Przyklejanie wiosennych kwiatów-naklejek według instrukcji (od największych do najmniejszych).
Zabawa Spotkanie na łące.
Kołatka (wykorzystać dwie łyżki stołowe- ułożone jedna na drugiej, trzymając za rączkę potrząsamy łyżkami), grzechotka, bębenek (pojemnik plastykowy, na którym gramy uderzając rękoma w dno).
Dźwięki bębenka są sygnałem do poruszania się bocianów, które spacerują po łące, wysoko unosząc kolana i machając dostojnie szeroko rozłożonymi na boki rękami – skrzydłami. Grzechotka dziecko zamienia się w motyla, które biega, machając rękami jak skrzydłami na wysokości barków. Kołatka jest sygnałem dla żabek, które skaczą obunóż w przysiadzie.
Zabawa pobudzająco-hamująca Wiosenne zagadki.
Obrazek wiosenny majowej łąki, kastaniety.
Dziecko swobodnie maszeruje w dowolnych kierunkach w rytmie wystukanym na dowolnym instrumencie. Podczas przerwy w grze rodzic prezentuje dziecku zagadkę o tematyce wiosennej. Po jej rozwiązaniu dziecko ponownie maszeruje.
Rozwiązywanie zagadek Bożeny Formy Mieszkańcy łąki.
Wiosną i latem się pojawia,
kiedy ranek nastaje
jej kropelki są na kwiatkach,
listkach i na trawie. (rosa)
Na niebie jej barwy
pięknie się mienią,
jak most ogromny
łączy niebo z ziemią. (tęcza)
Błyszczący na jej plecach
płaszczyk czerwony,
czarnymi kropkami
pięknie ozdobiony. (biedronka)
Rozciąga policzki
jak woreczki małe.
Zimowe zapasy
przenosi w nich całe.
Na czas mroźnej zimy,
gromadzi je w norze.
Ma miłe futerko,
znacie go może? (chomik)
Karta pracy, cz. 4, s. 38.
Słuchanie opowiadania rodzica o cyklu rozwojowym motyla – można wykorzystać filmy edukacyjne – linki umieszczone poniżej.
Narodziny Pazia Królowej - największy polski motyl.
https://www.youtube.com/watch?v=A-2bCr9oBz4
Larwa przeobraża się w motyla
https://www.youtube.com/watch?v=zNeizTuJCgg
Numerowanie kolejnych obrazków za pomocą kropek (lub liczb). Oglądanie zdjęć motyli. Słuchanie ich nazw. Opowiadanie o najciekawszym motylu.
