Moje najbliższe otoczenie.

Burza mózgów: W mojej miejscowości. Rodzic prosi, aby dziecko/dzieci dokończyły zdanie: W mojej miejscowości... Jeśli jest to za trudne, można zdanie rozwinąć, np. W mojej miejscowości lubię/nie lubię...

Układanie puzzli przedstawiających dane miasto/daną wieś. Obrazek przedstawiający miasto/wieś, w którym/w której mieszkają dzieci (pocięty na 3–4 części oraz w całości na wzór). Dzieci, patrząc na wzór, próbują ułożyć widok miasta/wsi, w którym/w której mieszkają.

 Zabawa matematyczna Co najpierw? Co później? Rodzic prosi, aby dzieci spojrzały na to, co robi. Może to być np. podejście do kącika lalek i wożenie lalki wózkiem, otworzenie książki i udawanie, że się ją czyta. Zadaniem dzieci jest określenie, co było wcześniej, a co później. Rodzic może opisywać swoje działania.

Słuchanie wiersza L. J. Kerna Nasze podwórko.

Nasze podwórko to miejsce,

które najlepiej znamy.

Wszyscy,

bez żadnych wyjątków,

takie podwórko mamy!

 Nasze podwórko to teren

najbardziej nam bliski na ziemi.

W zimie śnieg na podwórku leży,

 a w lecie się trawa zieleni.

 Gdy słońce świeci na niebie,

 wesołe jest nasze podwórko,

smutnieje zaś, gdy się zjawi

pan deszcz

z ponurą córką chmurką.

Czasami z naszego podwórka,

na którym się co dzień bawimy,

 widać wieże kopalni

lub wielkiej huty kominy.

I czy to będzie w Gliwicach,

 w Toruniu,

w Łomży,

czy w Krośnie,

gdy spojrzysz na nasze podwórko,

 to stwierdzisz, że ono rośnie!

Bo naszym podwórkiem nie jest

to tylko, co jest blisko,

ale i traktor w polu,

i stadion,

 i lotnisko,

 i jakiś stary zamek,

 i lasy na pagórkach,

i Wisła, która płynie

 środkiem Naszego Podwórka.

 Rozmowa na podstawie wysłuchanego utworu

. − Co to jest nasze podwórko?

− Czy naszym podwórkiem można nazwać plac zabaw w przedszkolu albo teren wokół przedszkola?

 − Jak myślicie, kiedy podwórko się cieszy, a kiedy smuci?

 − Co widać z naszego podwórka w przedszkolu, a co z wasz

Zabawa językowa Symbole mojej miejscowości (lub gminy). Obrazek z herbem miejscowości lub gminy, gdzie mieści się przedszkole i/lub inne symbole (np.: flaga, maskotka miasta). N. prezentuje obrazek z herbem i pyta dzieci, czy wiedzą, co on przedstawia. Następnie prosi, aby to opisały i powiedziały, dlaczego to znajduje się w herbie. Jest to dobry czas, aby przedstawić miejscowe legendy, przekazy ludowe itp

Zabawa językowa Co widzisz wokół siebie? Rodzic prosi, aby dzieci usiadły w różnych miejscach sali, rozejrzały się wokół siebie i powiedziały, co widzą. Zadanie można utrudnić, jeśli powiemy np. Co widzisz, kiedy spojrzysz w górę, w dół itp.?

Zabawa ruchowa Podaj do mnie. Piłka. Rodzic prosi, aby dziecko/dzieci stanęły naprzeciwko siebie. Następnie podają sobie piłkę w wybrany sposób, np. kopiąc lekko nogą lub rzucając.

Quiz dydaktyczny Moja miejscowość/mój region. Dzieci potwierdzają prawdziwość zdań/informacji przez głośne wypowiedzenie słowa Tak, a nieprawdę poprzez głośne wypowiedzenie słowa Nie. Rodzic modyfikuje zdania zgodnie z zamieszkiwanym przez dzieci regionem/zamieszkiwaną miejscowością.

Np. Zamieszczone informacje dotyczą Warszawy. Jednym z teatrów w naszym mieście jest Teatr Narodowy. Rzeka, która przepływa przez nasze miasto, to Warta. Osoba, która rządzi naszym miastem, to prezydent. Symbolem naszego miasta jest Syrenka.

Rytzmizowanie tekstu: Moja okolica mnie zachwyca!

Dzieci powtarzają za rodzicem tekst : „Moja okolica mnie zachwyca”, następnie wyklaskują w prostym rytmie, wytupują, uderzają dłońmi w kolana i o podłogę.

Wzory grafomotoryczne z liniami: prostymi, ukośnymi i falistymi. Wzory grafomotoryczne z liniami: prostymi, ukośnymi i falistymi, ołówki. Dzieci wykonują pracę starannie i dokładnie. 

Małgorzata  Łopińska - Kubiczek, Aleksandra Ciesielska

Żłobek, przedszkole gminne i oddziały przedszkolne w Gminie Tychowo
 nie zostaną otwarte 6 maja 2020 r.

UZASADNIENIE:

Placówki, o których mowa powyżej są szczególną formą opieki nad najmłodszymi dziećmi w systemie wychowania i oświaty. Utrzymanie wśród tak małych dzieci narzuconych przez GIS i MZ reżimów sanitarnych w postaci ograniczenia kontaktu bezpośredniego z dziećmi jest niemożliwe. Zorganizowanie w warunkach trwającej epidemii odpowiedniej, bezpiecznej formy wydawania i spożywania posiłków, a także właściwej formy zabawy, spacerów i leżakowania oraz dowozu dzieci do i z placówek jest prawie niemożliwe.

Bardzo ważnym aspektem koniecznym do właściwej działalności tego typu placówek, jest zabezpieczenie zwiększonej ilości kadry pedagogicznej oraz pracowników obsługi. Zapewnienie warunków pracy zgodnych z kodeksem pracy i sprzętu ochronny osobistej nie gwarantuje w czasie epidemii właściwej działalności placówek. Sugerowana zasada zmniejszenia liczebności dzieci do 10 osób w grupie oraz utrzymanie zasady jednego opiekuna na grupę, spowoduje w krótkim czasie zwiększone zapotrzebowanie na kadrę. Może to doprowadzić do paraliżu placówek i konieczność ponownego ich zamknięcia.

Niezależnie od powyższej decyzji od 30 kwietnia 2020 r. dyrektorzy placówek oświatowych prowadzą przygotowania techniczne, sanitarne, kadrowe oraz lokalowe ukierunkowane na uruchomienie żłobka, przedszkola i oddziałów przedszkolnych
w Gminie Tychowo.

O terminie otwarcia placówek zostaniecie Państwo poinformowani z trzydniowym wyprzedzeniem.

Burmistrz Tychowa

Robert Falana

1. Zabawa relaksacyjna przy muzyce.

Siadamy z dzieckiem na dywanie. Dziecko opiera się o nas, my je obejmujemy, przytulamy i włączamy cicho muzykę. Wsłuchujemy się w dźwięki i odgłosy. W trakcie słuchania możemy się np. lekko  kołysać, głaskać dziecko.

 https://www.youtube.com/watch?v=kXazHHn8QYw

Po wyciszeniu przystępujemy do kolejnych zabaw.

2. Ćwiczenie sprawności manualnej  - Niespodzianka

Potrzebne będą pudełka, pojemniki różnej wielkości z zakrętkami (np. po kremach, po cacao, itp.) oraz drobne zabawki np. z Kinder jajek.

Zabawa polega na tym, że dziecko odkręca i otwiera pojemniki, w których ukryta jest jakaś niespodzianka. Następnie samo chowa zabawki do pudełek i zakręca czy zamyka  pojemniki.

3. Usprawnianie samoobsługi – Już potrafię

Dajemy dziecku jakieś ubrania z zamkiem błyskawicznym(najlepiej kurtki, bluzy) i na guziki (koszula, sweterek)

-  Dziecko rozpina i zapina zamek błyskawiczny np. od swojej kurtki czy innego ubrania.

-  Dziecko rozpina i zapina guziki.

4. Ćwiczenie koordynacji wzrokowo ruchowej oraz motoryki małej –Zakrętkowe wyścigi i inne zabawy.

Potrzebne będą kolorowe zakrętki do butelek różnej wielkości.

Pokazujemy dziecku jak przemieszczać zakrętki po stole, pstrykając w nie palcem wskazującym i kciukiem. Można też popychać je samym palcem wskazującym lub jedną stroną kciuka. Wszystkie metody są dozwolone.

- Ustawiamy kapsle np. na podłodze czy na brzegu stołu i pstrykając popychamy je na koniec, który dotrze  pierwszy.

-  Ustawiamy  przed dzieckiem dwa przedmioty np. dwa kubki, w niewielkiej odległości od siebie będą  służyć za bramkę. Zabawa polega na strzeleniu przez dziecko gola - pstrykając zakrętką. Stopniowo zmniejszamy odległość między „słupkami” bramki, żeby utrudnić dziecku zadanie.

-  Układamy zakrętki w linii. Niech dziecko spróbuje pstryknąć palcami w każdą zakrętkę  i w ten sposób zmienić ich położenie.

-  Dziecko segreguje zakrętki wg koloru.

-  Dziecko segreguje zakrętki wg wielkości ( na małe i duże)

-  Za każdym razem liczy ile jest w danym kolorze, ile jest małych czy dużych.

5. Dotykowy szlak  -  rozwijanie zmysłu dotyku.

Potrzebne przedmioty - wszystko co mamy w domu na czym można stanąć i dostarczyć zmysłowi dotyku przyjemnych doznań, np.:

• Chodniczki.
• Duże kawałki materiałów: aksamitu, sztruksu, satyny, szyfonu.
• Narzuta z owczej wełny lub sztuczne futro.
• Styropianowa pianka używana do pakowania delikatnych przedmiotów.
• Narzuta, ręczniki frotté.
• Poszewki na poduszki wypełnione dużymi koralikami lub grochem.
• Materac z pianki.
• Duże kawałki folii bąbelkowej.
• Karbowany karton, papier ścierny.
• Pokrowiec na siedzenie w samochodzie zrobiony z drewnianych kuleczek.

Przygotowanie do zabawy:

• Niech dziecko zdejmie obuwie i skarpetki.
• Rozłóż wszystkie przedmioty, tworząc z nich duży okrąg. Najpierw ułóż je blisko siebie. Gdy dziecko po chwili zabawy nabierze trochę pewności, oddal je od siebie, aby mogło stawiać większe kroki i przeskakiwać.

Co może robić dziecko:

• Chodzić, przeskakiwać lub podskakiwać – do przodu, do tyłu i na boki – z jednego podłoża na drugie.
• Położyć się na podłodze i turlać się lub czołgać po szlaku.
• Próbować chodzić bardzo cicho, nawet po folii bąbelkowej.

Dotykanie różnych faktur stopami, dłońmi i całym ciałem wpływa na rozwój świadomości dotykowej. Ocenianie odległości między jednym przedmiotem a drugim wpływa na poprawę uwagi, umiejętności wzrokowo motorycznych oraz  wzrokowo-przestrzennych, a „podróżowanie” z jednego podłoża na drugie angażuje równowagę, ruch, propriocepcję, kinestezję i planowanie motoryczne.

6.  Na zakończenie przypominamy zabawę naśladowczą z piosenką  z ostatnich zajęć:

Dziecko ogląda film z piosenką i naśladuje ruchy skrzata – pokazuje to co skrzat.

                                                                                Miłej zabawy

                                                                         Katarzyna Wiśniewska

Piosenka - Poćwicz tak, jak ja!:​​​​​​​

Miejsca, które znam.

Karta pracy, cz. 4, s. 21.

Dziecko rysuje po śladach. Określa, który rysunek kojarzy się z bliskim  otoczeniem.

Rozmowa na temat miejsc w swojej miejscowości, które należy odwiedzić.

Pocięte zdjęcia/widokówki przedstawiające charakterystyczne punkty w miejscowości dziecka – w Tychowie. (jeśli nie mamy widokówek możemy je wydrukować i pociąć lub wykorzystać zdjęcia przedstawiające Tychowo zamieszczone wczoraj). Układanie pociętych zdjęć/widokówek przedstawiających charakterystyczne punkty w miejscowości,  określanie, co przedstawiają. Dziecko opowiada o innych miejscach, które zna, odwiedza z rodzicami. Dziecko wypowiadają się na temat swojego miejsca zamieszkania.                                              

 − Z czego znany jest nasz region?                                                                                                                     

 − Co jest najbardziej charakterystyczne w naszej miejscowości?                                                   

− Co się wam najbardziej podoba?                                                                                              

− Czego chcielibyście się dowiedzieć o swoim regionie?

Utrwalanie refrenu piosenki Najpiękniejsze miejsce świata  (słowa zamieszczone wczoraj)

Nauka pierwszej zwrotki piosenki. Dzieci powtarza za rodzicem kolejne fragmenty utworu, naprzemiennie: głośno, cicho. Utrwalanie refrenu poprzez jego śpiewanie coraz głośniej, następnie coraz ciszej. Słuchanie kolejnych zwrotek. Rozmowa na temat zawartych w nich treści.

Zabawy z kostkami (ćwiczenia w dodawaniu i odejmowaniu)

Potrzebujemy: dwie kostki, którym zaklejamy sześć kropek, puste pole będzie liczone jako zero. 

Jeśli nie mamy dwóch kostek możemy  je wydrukować i skleić lub przygotować karty z odpowiednią liczbą oczek i postępować jak wyżej losując karty.

Dodawanie z użyciem kostek

Dziecko rzuca kolejno dwiema kostkami. Po wyrzuceniu liczy oczka na jednej kostce i na drugiej. Mówi np. 4 i 3 następnie liczy ile to jest razem przeliczając oczka na obydwu kostkach. Mówi 4 i 3 to razem 7 lub 4 dodać 3 to 7.

Odejmowanie z użyciem kostek

Potrzebujemy: dwie kostki, na jednej mamy oczka bez zmian a na drugiej naklejamy karteczki tak, aby było sześć, siedem, osiem, dziewięć i dziesięć.

Dziecko kolejno rzuca kostkami. Najpierw tą z większą liczbą oczek, a potem tą drugą. Liczy oczka wyrzucone na pierwszej, a potem – na drugiej kostce. Od liczby kropek z pierwszej kostki odejmuje liczbę kropek z drugiej kostki. Mówi np. 10 odjąć 6 to 4. Możemy pomagać dziecku zakrywając odpowiednią liczbę oczek.

Zabawa ruchowa Z domu do domu.

Dziecko stoi w szarfie czyli  kółku ułożonym ze wstążki – domku  rozłożonym na podłodze. Kiedy usłyszy hasło: Z domu! wybiega z domku i biega po pokoju. Hasło: Do domu! jest sygnałem do jak najszybszego powrotu do swojego domku – szarfy.

 Ćwiczenia gimnastyczne

Dla dziecka plastikowa butelka.

• Zabawa orientacyjno-porządkowa Posłuszne kręgle.

Dziecko porusza się swobodnie po pokoju, trzymając butelkę  w ręce. Na mocne uderzenie w bębenek  (określony sygnał rodzica )zatrzymują się i manipulują butelką: podają ją sobie z jednej ręki do drugiej, z przodu, za plecami, pod kolanami; podrzucają i łapią.

• Ćwiczenie mięśni brzucha Jak najdalej w przód.

Dziecko w siadzie prostym, butelkę trzyma w obu rękach. Wykonując skłon tułowia w przód, sięga rękami jak najdalej w kierunku stóp (kolana proste).

• Skręty Na prawo, na lewo.

Dziecko w siadzie skrzyżnym, trzyma butelkę na głowie, przytrzymując ją rękami, łokcie ma na zewnątrz. Wykonuje skręty tułowia w prawo i w lewo; co pewien czas wykonuje kilka rzutów i chwytów kręglami.

• Skrętoskłony Witamy stopy.

Dziecko w siadzie rozkrocznym, butelkę trzyma oburącz w górze; wykonuje skrętoskłon do lewej stopy – przywitanie jej (podczas ćwiczenia dziecko stara się nie zginać kolan, kręgle trzyma obiema rękami).

• Ćwiczenie mięśni grzbietu Oglądamy butelkę.

Dziecko leży na brzuchu, trzyma butelkę w obu rękach przed twarzą. Unosi głowę, prostuje ręce; ogląda butelkę, wytrzymuje przez chwilę. Potem powrót do leżenia – odpoczynek.

• Ćwiczenie mięśni brzucha Spotkanie.

Dziecko leży na plecach, trzyma butelkę w obu rękach wyciągniętych za głową. Jednocześnie wznosi obie ręce i nogi – dąży do spotkania nóg z butelką; potem powraca do pozycji wyjściowej.

• Ćwiczenie mięśni grzbietu i brzucha Z nóg do rąk.

Dziecko leży na plecach, butelkę trzyma pomiędzy stopami. Przekazuje butelkę do rąk za głową i powraca do siadu. Ponownie wkłada butelkę pomiędzy stopy i od nowa wykonuje ćwiczenie.

• Bieg Postaw butelkę.

Dziecko biega z butelką w różnych kierunkach przy wybranej muzyce. Podczas przerwy w grze stawia butelkę na podłodze tak, aby się nie przewróciła.

• Ćwiczenia przeciw płaskostopiu Sprytne stopy.

Dziecko w siadzie prostym podpartym, butelkę ma pomiędzy stopami (pionowo). Krąży obunóż w prawo i w lewo.

− Wałkuje butelkę raz jedną, raz drugą stopą.

− W siadzie podpartym – chwyta stopami butelkę i podnosi ją do góry.

Życzę miłej zabawy, zachęcam też rodziców.

Słuchanie legendy charakterystycznej dla danej miejscowości.
"Wielki głaz z Tychowa i Borzysławia

W Tychowie,na południowy-wschód od Białogardu, jest ogromny kamień, którego większa część jest głęboko w ziemi. Pomimo tego jest on i tak na dziewięć stóp wysoki. Na górze jest płaski i pochylony pod kątem w kierunku północno- zachodnim. Jest tak duży, że trzeba zrobić pięćdziesiąt cztery kroki jeśli chcesz przejść wokół niego. Woźnice twierdzą, że można na nim zawrócić wozem zaprzężonym w cztery konie. Kolejny duży kamień był dawniej we wsi Borzysław nieopodal Tychowa. Mówi się ,że dwa kamienie diabeł rzucił z daleka. A było to tak:

Żyli w Tychowie mężczyźni,którzy chcieli zawrzeć pakt z diabłem. Spotkali się z nim. Diabeł obiecał im dużo pieniędzy i towarów. Aby go podpisać muszą się z nim spotkać niedaleko Sadkowa w odległości 3/4 od Tychowa na jednym z dużych kamieni leżących w polu. Gdy przyszła wyznaczona noc mężczyzn ogarnął strach i obawa,że jest to wielki grzech,który popełniają przeciwko Bogu. Poprosili pastora do siebie i zwierzyli mu się ze swojej niedoli i poprosili go,aby zamiast nich spotkał się z diabłem i powiedział,że nie podpiszą cyrografu. Pastor był pobożnym i mądrym człowiek i mocno przejął się sprawą. Przeżegnał się i zmówił modlitwę do Boga...,powiedział,że może pomóc i udał w się drogę do kamienia wyznaczonego na spotkanie. Mężczyźni mieli czekać na niego w Tychowie. Duchowny miał na początku plan,aby przeciwstawić się złu i wygnać diabła z okolicy. Gdy został sam to ogarnął go strach i zdał sobie sprawę,że najlepiej byłoby się schować bo diabeł zna wiele sztuczek i jest sprytniejszy od niego. Jednak nie zrobił tego. Zatrzymał diabła. Czas mijał i w Sadkowie zaczął piać kogut. Diabeł spojrzał ze złością na pastora i oskarżył mężczyzn,że chcieli oszukać. Na to duchowny,że zrozumieli swój błąd i nie chcą z diabłem paktować. Diabeł rozejrzał się z dzikością dookoła,wściekły chwycił kamień na którym stał i rzucił nim w powietrze,aby trafić mężczyzn w Tychowie. Złość i furia spowodowały,że rzucił nim tak niezdarnie,że kamień rozpadł się na dwie części. Jedna część wbiła się w ziemię obok Borzysławia ,kilometr od Sadkowa,a większy kawałek spadł ćwierć mili dalej,w Tychowie

Część kamienia,która wylądowała obok Borzysławia, została połupana i zużyta przez rolnika na budowę stodoły. Dużą dziurę po kamieniu z Sadkowa można zobaczyć za starym cmentarzem niemieckim. Niemcy nazywali ją "Fundelkuhle".

− Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat legendy – wyjaśnia niezrozumiałe pojęcia i zwroty.

− Dziecko wypowiada się na temat treści utworu.

− Dziecko samodzielnie opowiada legendę.

Dziecko słuchają nagrań zespołów ludowych charakterystycznych dla danego regionu.

Zespół "Dobrowianki i Radość 

N. zwraca uwagę na ich tematykę, występującą tam gwarę, instrumenty ludowe. Następnie dzieci pod kierunkiem rodzica uczą się wybranej przyśpiewki.

Karta pracy, cz. 4, s. 22.

Kolorowanie ramki zdjęcia przypominającego miejscowość dziecka. Kolorowanie rysunku.

ZUMBA KIDS - Electronic Song - Minions

Najpiękniejszy dom.

Zabawa orientacyjno-porządkowa "Duży dom-mały dom"

Dziecko porusza się na palcach w różnych kierunkach w tempie podanym przez rodzica.

Na hasło: mały dom-dz. kuca i układa ręce nad głową w kształcie daszku.

Na hasło: duży dom-  dz. staje na palcach i macha rękami uniesionymi w górze.

Zabawę można powtórzyć kilka razy

Zabawa popularna Maszerują̨ dzieci drogą.

 Dziecko:

Maszerują̨ dzieci drogą,

 maszerują̨ w miejscu,

raz, dwa, trzy!

 wyklaskują̨ rytmicznie,

Lewą nogą, prawą nogą,

 wystawiają̨ do boku lewą nogę̨ i prawą nogę̨,

raz, dwa, trzy!

 wyklaskują̨ rytmicznie

A nad drogą słonko świeci

 wznoszą̨ obie ręce wysoko w górę̨,

i uśmiecha się do dzieci,

 obracają się wokół własnej osi,

raz, dwa, raz, dwa, trzy!

 wyklaskują rytmicznie.

Ćwiczenia oddechowe Idziemy do przedszkola.
Słomka dla dziecka, piłeczka pingpongowa.
Dziecko ma za zadanie przeprowadzić́ piłeczkę̨ wyznaczoną trasą na dywanie (drogą do przedszkola) za pomocą̨ słomki. Rodzic przypomina o prawidłowym torze oddechowym. Dziecko wciąga powietrze nosem, a wypuszcza ustami przez słomkę̨, kierując piłeczką.

Zestaw ćwiczeń́ ruchowych

Chusteczki szyfonowe, nagranie Nad pięknym modrym Dunajem. https://www.youtube.com/watch?v=Oip1FwYLSwk

• Marsz po obwodzie koła ze swobodnym wymachiwaniem chusteczkami.
• Ćwiczenie z elementem rzutu i łapania.

Dzieci dłońmi ściskają̨ mocno chusteczki, a następnie wyrzucają̨ je w górę̨ jak najwyżej i łapią̨.

• Ćwiczenie z krążeniem ramion.

Dzieci stoją w rozkroku, plecy mają proste – łopatki ściągnięte. Trzymając chusteczkę w prawej dłoni, zataczają wyprostowaną ręką duże koło. Następnie przekładają chusteczkę do lewej dłoni i powtarzają ćwiczenie.

• Ćwiczenie z elementem skłonu.
  Dzieci chwytają chusteczki oburącz, unoszą je wysoko nad głową, wykonują skłony do boków, i przodem, do podłogi.
• Ćwiczenie z elementem wymachu rękami.
  Dzieci prawą ręką trzymają chusteczki, lewą opierają na biodrze, plecy mają proste. Następnie wykonują duży wymach ręką, trzymają chusteczki. Po kilku powtórzeniach, następuje zmiana ręki trzymającej chusteczki.
• Ćwiczenia z elementem przeskoku.
  Dzieci kładą chusteczki na podłodze i przeskakują przez nie obunóż: raz z jednej, raz z drugiej strony.
• Ćwiczenia rozciągające mięśnie klatki piersiowej.
  Dzieci siedzą (siad ugięty), plecy mają wyprostowane. Jedną rękę mają wyciągniętą w górę, w skos, drugą rękę – w dół, w skos. W pierwszej ręce trzymają chusteczki. Składają ręce na wysokości klatki piersiowej, gdzie następuje przekazanie chusteczek.
• Ćwiczenia wzmacniające mięśnie kręgosłupa.
  Dzieci leżą na brzuchu, nogi mają wyprostowane i złączone, głowę uniesioną, w rękach wyciągniętych do przodu trzymają chusteczki. Starają się chwilę wytrzymać w tej pozycji, a następnie odpoczywają.
• Ćwiczenie stóp.
  Dzieci stoją, przed nimi leżą chusteczki. Starają się złapać chusteczki palcami stopy (naprzemiennie) i podrzucić do góry.
• Ćwiczenie mięśni nóg.
  Dzieci wysoko unoszą kolana i starają się przełożyć chusteczkę raz pod prawym, raz pod lewym kolanem.
• Ćwiczenia przeciw płaskostopiu.
  Dzieci siedzą̨ z rękami podpartymi z tyłu i podnoszą chusteczki palcami stóp.
• Zabawa muzyczno-ruchowa Taniec motyli. https://www.youtube.com/watch?v=OpknSm2D3OY
• Dzieci, słuchając utworu, swobodnie naśladują motyle fruwające po łące, poruszają̨ chusteczkami. Kiedy muzyka cichnie, rozkładają chusteczki na podłodze, siadają na nich (siad skrzyżny) i prostują plecy. Oddychają swobodnie, wciągając powietrze nosem i wypuszczając buzią (naśladują wąchanie kwiatów).

ZABAWA MATEMATYCZNA LICZENIE SCHODÓW/PIĘTER

Dzieci, zgodnie z instrukcją rodzica, układają klocki schodkowo lub wieżę, wskazują palcem kolejne klocki i je liczą:

pierwszy stopień/ pierwsze piętro, drugi(e), trzeci(e), czwarty(e), (lub w zakresie swoich możliwości).

Możemy zabawę przenieść na prawdziwe schody, jeżeli są w domu.

Dziecko licząc schody/piętra, używa liczebników porządkowych: pierwsze, drugie, trzecie, czwarte, piąte.

ROZMOWA Z DZIEĆMI NA TEMAT: DO CZEGO SĄ POTRZEBNE KLUCZE?

Dzieci oglądają różne klucze i zastanawiają się, do czego są potrzebne, np.: do otwierania i zamykania drzwi mieszkania, domu lub garażu, do kłódki, do samochodu, do zapięcia rowerowego, walizki itp.

ZABAWA RÓŻNE ZAMKNIĘCIA.

Przedmioty z  różnymi zamkami, kłódkami, skoblami, zasuwkami, haczykami oraz

z rzepami, suwakami, guzikami, sznurowadłami; przedmioty, które mają zamknięcia, np.: skrzyneczki, kuferki, zapięcia rowerowe, kłódki itp.

Dzieci ćwiczą otwieranie i zamykanie, manipulują, dopasowują klucze, zamykają i otwierają zamki.

ĆWICZENIA ORTOFONICZNE NA PODSTAWIE WIERSZA B. SZELĄGOWSKIEJ MOJA MIEJSCOWOŚĆ.

Rodzic  prezentuje wiersz i pyta dzieci:

Czym różnią się domy na wsi i w mieście?

Powtarza wiersz, a dzieci –fragment tekstu: Da, do, du, da, do, da, w pięknym domu mieszkam ja!

Ile bloków stoi w mieście!

Jedne duże, inne małe.

Ten jest żółty, tamten szary,

a te obok – całkiem białe.

Mkną ulicą samochody;

wszędzie pełno zakamarków.

By odpocząć od hałasu,

zawsze można iść do parku.

Da, do, du, da, do, da,

w pięknym domu mieszkam ja!

Na wsi domów jest niewiele;

spokój zwykle tam panuje.

Za dnia słychać śpiew skowronka,

nocą sowa pohukuje.

Czasem piesek przerwie ciszę,

kiedy biega po ogrodzie.

Kogut pieje, krowa muczy,

kaczka kwacze gdzieś na wodzie.

Da, do, du, da, do, da,

w pięknym domu mieszkam ja!

Czy to miasto, czy też wioska,

wielkie bloki, małe domy,

najważniejsze, by prócz domu

mieć rodzinę i znajomych!

Da, do, du, da, do, da,

w pięknym domu mieszkam ja!

Ćwiczenia językowe „Lubię mój dom, bo…- spróbujcie dokończyc zdanie, raz rodzic raz dziecko.

PRACA PLASTYCZNA

karta nr 26, kredki, bibuła.

Dzieci:

− kończą rysować dom po śladzie,

− naklejają obrazki okien i drzwi,

− kolorują lub wyklejają bibułą wybrane części

domu.

Małgorzata Łopińska - Kubiczek, Urszula Gryga, Aleksandra Ciesielska

Zabawa przy muzyce „a ram sam sam”

BUDYNKI  W  MOJEJ  MIEJSCOWOŚCI 

Zabawa paluszkowa- „ Myszka”.
Mała myszka norkę sprzątała
Wyrzuciła złamany stołeczek
Wyrzuciła pęknięty kubeczek
Wyrzuciła zniszczony stoliczek
I czapkę bo była za mała
Szast prast i już posprzątała.

Oglądanie książek w kąciku . Wyszukujemy spośród nich takie, w których możemy obejrzeć budynki. Swobodne rozmowy na temat różnorodności domów. Rodzic zwraca uwagę dzieci na różnorodność zabudowy. Wymienia  rodzaje domów, np.: domy drewniane, domy murowane jednorodzinne, bloki, wieżowce.

Rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej. Wycinanie figur geometrycznych.

Nożyczki, kontury małych i dużych: kwadratów, prostokątów, trójkątów  (narysowane na kolorowych kartonach). Dzieci wycinają figury geometryczne. 

Zabawa ruchowa- "Gdzie mieszkam"

W rytmie dowolnej muzyki  dzieci poruszają się po pokoju . Na hasło "mieszkam u góry", dzieci zatrzymują się i unoszą prawą rękę w górę. Ponownie poruszają się w takt muzyki. Na hasło "mieszkam na dole", przechodzą do przysiadu.

Ćwiczenia artykulacyjne: „Co słychać w domu?”.

• trzaskanie drzwiami – trach, trach,
• stukanie garnków w kuchni – brzdęk, brzdęk,
• odkurzanie – wrr, wrr,
• kapanie wody z kranu- kap, kap itp.

Zabawa twórcza Dom

Papierowe  figury geometryczne : duży prostokąt, mały prostokąt, 2 małe kwadraty, duży trójkąt.

R. pyta dzieci, jakie budynki znajdują się w ich okolicy.  

Następnie Rodzic prosi , aby nazwały , opisały i przeliczyły figury ( wymienione wcześniej) , a następnie zastanowiły się, jak je ułożyć, aby utworzyły dom.

Dzieci wspólnie z R. układają na dużym prostokącie : 1 mały prostokąt (drzwi), 2 małe kwadraty (okna); trójkąt (dach) układają na dużym prostokącie. 

Dom niski i dom wysoki.

Będą nam potrzebne : 2 pudełka różniące się wysokością, z naklejonymi w miejscach drzwi i okien małymi i dużymi figurami geometrycznymi (prostokątami i kwadratami).

R. ustawia przed dziećmi 2 pudełka – domy. Wskazuje dom niski i dom wysoki.

Pyta dzieci, który dom jest według nich charakterystyczny dla wsi, a który dla miasta, jakie budynki znajdują się w ich miejscowości zamieszkania: niskie czy wysokie. Następnie dzieci opisują wygląd budynków. Wskazują, który budynek ma małe okna, a który – duże. Przeliczają okna i drzwi w każdym domu, posługując się liczebnikami głównymi w zakresie 5 i więcej.

Układanie figur według instrukcji.

Proszę dzieci o wybudowanie niskiego domu:

Wybudujcie niski dom, który ma dwoje drzwi i trzy okna.

Dzieci układają karton w pozycji poziomej i na nim odpowiednio 2 małe prostokąty i 3 małe kwadraty. Rodzic sprawdza wykonanie zadania, po czym dzieci zdejmują figury z kartonu.

Proszę dzieci o wybudowanie wysokiego domu:

Wybudujcie wysoki dom, który ma jedne duże drzwi oraz dwa duże okna.

Dzieci układają kartkę w pozycji pionowej i na niej odpowiednio 1 duży prostokąt i 2 duże kwadraty. Rodzic sprawdza wykonanie zadania, po czym dzieci zdejmują figury z kartonu.

A teraz proszę, abyście ułożyli figury według własnego pomysłu.

Dzieci samodzielnie budują dom według własnego pomysłu – układają na kartonie małe figury i duże figury. Po wykonaniu zadania przyklejają figury na kartonie.

Teraz Wy spróbujcie opisać Wasze wspaniałe budowle. Powiedzcie, jakie domy zbudowałyście i jakich figur do tego użyłyście.

Zabawa ruchowa z elementem skoku – Przeskocz przeszkodę.

Kilka poduszek .  Rodzic . rozkłada na podłodze  kilka poduszek , tworząc tor przeszkód. Dzieci  przeskakują obunóż przez przeszkody.

Słuchanie piosenki „ Tutaj mieszkam” - podejmujemy próby śpiewania tej piosenki

I. Wszędzie wokół piękna zieleń, drzewa , kwiaty cieszą mnie.

Tam wysoko ptaszek śpiewa, ja tu zawsze mieszkać chcę.

Ref. Wszystko tutaj jest mi bliskie . Wszystko tutaj dobrze znam .

Tutaj mam przyjaciół wielu i nie jestem nigdy sam.

II. Patrzę w prawo, widzę sklepy patrzę w lewo widzę most.

Tam na rogu jest apteka , a plac zabaw jest na wprost .

Ref. Wszystko tutaj …....

 Zabawa rozwijająca koordynację słuchowo-ruchową. 

Dzieci maszerują przy piosence. Na przerwę w muzyce  : 

- obracają się wokół siebie,

- uderzenia w rytmie ósemek np. o blat -  biegają na palcach,

- zdecydowany dźwięk – klaśnięcie -    wykonują przysiad,

- trzy klaśnięcia -    podnoszą ręce w górę,

- dwa mocne uderzenia  -  opuszczają ręce wzdłuż tułowia, pozostają przez chwilę w pozycji na baczność.

 Tańcząca woda – ćwiczenie oddechowe.

Dla  dziecka: kubek z wodą i słomka. Dzieci nabierają powietrze nosem i powoli dmuchają w słomkę. Obserwują, w jaki sposób powietrze wydostaje się z wody. Zabawę powtarzamy, zmieniając sposób dmuchania na krótki, przerywany.

Jestem zadowolony – ćwiczenie artykulacyjne.

Dzieci maszerują w dowolnych kierunkach, w rytmie piosenki . Podczas przerwy w muzyce Rodzic zwraca się do nich:

− Uśmiechajcie się, pokazując zęby, bardzo szeroko.

− Uśmiechajcie się jedną stroną buzi, następnie drugą stroną.

 − Uśmiechajcie się raz jedną stroną, raz drugą stroną, na zakończenie pokażcie szeroki uśmiech.

 Dorota Potoczna

Domek – rysowane wierszyki   ​​​​​​​

Ćwiczenia na wzmocnienie rąk 

Zachęcam do obejrzenia bajek Bingo i Bongo – Dom       

Bajka Budowa domu   

W związku z trudną sytuacją, która nas wszystkich dotknęła,  panie z obsługi Gminnego przedszkola "Dębowa Chatka" przygotowały piękne emotikony, które ozdobiły ogrodzenie naszego przedszkola. 

Akcja ma na celu dodać nam wszystkim otuchy, wywołać uśmiech na twarzach oraz dać nadzieję, że epidemia koronawirusa wkrótce się zakończy, a nasze życie wróci do normalności. Dziękujemy za trud włożony w ich pracę.

MOJA MIEJSCOWOŚĆ, MÓJ REGION

Małe miasteczko

Oglądanie obrazków, widokówek, zdjęć (zamieszczone poniżej), folderów przedstawiających miejscowość, w której mieszkają dzieci. Zdjęcia, obrazki, albumy itp., przedstawiające miejscowość, w której dzieci mieszkają. Dzieci rozpoznają miejsca. Następnie pod kierunkiem Rodzica prowadzą swobodne rozmowy na temat miejsc, w których mieszkają, adresów zamieszkania i adresu przedszkola. Dzieci dzielą nazwy miejscowości na sylaby, różnicując pierwsze i ostatnie głoski. Wypowiadają nazwy miejscowości z różnym natężeniem głosu, intonacją i w różnym tempie. Dzieci układają zdania z nazwą miejscowości, w której mieszkają. Śpiewają je na wymyślone przez siebie melodie.

http://tychowo.pl/cms/18945/atrakcje_turystyczne

Zabawa Dwie ręce, dziesięć palców (według Krzysztofa Sąsiadka).                           

Ja dziesięć palców mam,      Dziecko pokazuje  obie dłonie z rozłożonymi palcami,                                                                           

 na pianinie gram.                      naśladują grę na pianinie                                                                   

Ja dwie ręce mam,                     pokazują dłonie                                                                                            

na bębenku gram.                      uderzają na przemian dłońmi o uda                                                                 

Ja dziesięć palców mam            pokazują obie dłonie z rozłożonymi palcami,                                         

i na trąbce gram.                        naśladują granie na trąbce,                                                                               

Ja dwie ręce mam                     pokazują dłonie,                                                                                                  

i zaklaszczę wam.                     klaszczą.

Słuchanie piosenki  Najpiękniejsze miejsce świata.

1.Są na całym świecie tysiące miasteczek
i są też wioseczki jak z bajeczki.
Tutaj bloki różne, biurowce, wieżowce,
tam domki, łąki, pola, rzeczki.

Ref.
A ja mieszkam właśnie tu, tutaj tulę się do snu,
tutaj swoje mam radości i troski.
Każde drzewo tutaj znam, każdą drogę tu i tam.
To jest mój kawałek Polski.
Najpiękniejsze miejsce świata, w prawo, w lewo, w tył i w przód.
Taki to mój mały cud!

2.
Słychać tu tramwaje i gwar na chodnikach.
Gdzieś indziej, jak gdaczą sobie kurki.
W jednym miejscu śmiechy, a w drugim muzyka,
a w trzecim cicho płyną chmurki.

Ref.:

3.
Ktoś pokochał morze lub dom nad jeziorem.
Ktoś góry, gdzie czystej wody zdroje.
Ktoś pokochał ciszę i gwiazdy wieczorem
Ja także kocham miejsce swoje.

Rozmowa na temat piosenki.                                                                                                            

Rodzic  pyta:                                                                                                                              

− O jakim miejscu jest piosenka?                                                                             

− Jakie ono jest?                                                                                                                                    

• − Co to znaczy, że mamy „swój kawałek Polski”?                                                                                               

Określanie nastroju i budowy piosenki.                                                                                               

Określanie charakteru melodii i metrum piosenki. Zaznaczenie klaśnięciem pierwszej miary taktu.                                                                                                                    

Nauka refrenu na zasadzie echa

Ćwiczenia poranne                                                                                                                          

-  Ćwiczenia dużych grup mięśniowych Pobudka.                                                          

Dziecko leży na dywanie – śpi. Na klaśnięcie powoli wstaje, prostuje się, przeciąga, przeciera oczy, maszeruje po pokoju, aby rozprostować mięśnie; ale chce mu się jeszcze spać i na sygnał – dwa klaśnięcia – ponownie zasypia.                                                                                            

-  Ćwiczenia z elementem czworakowania  Rozrzucone klocki.                            

Dziecko chodzi na czworakach pomiędzy rozłożonymi na dywanie klockami. Co pewien czas prostuje się i rozgląda, jak dużo klocków rozłożonych jest na dywanie.                                                                    

-  Ćwiczenia z elementem celowania Zbieramy klocki.                                                

Dziecko spacerują po pokoju, zbiera i wrzuca klocki do wyznaczonego pojemnika (celuje).

Słuchanie wiersza Małgorzaty Strękowskiej- Zaremby Małe miasteczko.                                                                                                                 

-  Zabawa z rymowanką – Miejscowość swoją znamy, miejscowość swą kochamy. Dziecko wypowiadaj rymowankę cicho, głośno, rytmizuje ją prostym, wymyślonym przez nie ruchem (np.: klaskanie, tupanie, podskoki), śpiewa na własną melodię.                                                                       

-  Słuchanie wiersza Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby Małe miasteczko.

W małym miasteczku nie ma wieżowców, 

schodów ruchomych ni zoo,                                                                   

lecz drzew tu więcej, kwiatów i ptaków,                                                                                    

które śpiewają wesoło.                                                                                             

Dokoła rynku stoi rząd domów                                                                                                          

w siedmiu kolorach tęczy;                                                                                                  

ruch jest nieduży, spokojnie, miło,                                                                                     

czasami pszczoła zabrzęczy.                                                                                              

Czyste powietrze pachnie zielenią                                                                                             

na niebie świeci słoneczko,                                                                                                         

wszędzie jest blisko, ludzie się znają,                                                                                         

dbają o swoje miasteczko.              

 Rozmowa na temat wiersza.                                                                                            

• Rodzic pyta: − Jak wygląda małe miasteczko? − Jakie są plusy mieszkania w małym miasteczku?                                                                                                                               
• Wskazywanie różnic między miasteczkiem (wsią), a dużym miastem.                                 

Zabawa ruchowa Spacer krętą uliczką.                                                         

Apaszka do zawiązania oczu. Rodzic  zawiązuje dziecku oczy, i podaje określenia kierunku w jakim dziecko ma się poruszać, np.: prosto, w prawo, w lewo, itd. Uważamy, aby zabawa przebiegała bezpiecznie.

WIEŚ

Zachęcanie rodzica i dziecka do wspólnego spaceru po swojej miejscowości, osiedlu.

Zadaniem dziecka na spacerze jest:

− oglądanie i porównywanie budynków mieszkalnych,

− zwracanie uwagi na budownictwo jedno- i wielorodzinne,

− zachęcanie do obserwacji zmian jakie zaszły w najbliższej okolicy,

− poznawanie nazw mijanych ulic,

− przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i przepisów ruchu drogowego.

Zabawy na świeżym powietrzu

Zabawa ruchowa – Pomniki.

Dziecko w parze z rodzicem : jedno jest projektantem, a drugie – materiałem, z którego powstanie pomnik. Dziecko maszeruje w różnych kierunkach w  bezpiecznym miejscu na powietrzu. Wącha czyste powietrze, które pachnie zielenią, na niebie świeci słoneczko (patrzy w górę), wszędzie jest blisko, ludzie się znają, dbają o swoje miasteczko.

Na hasło rodzica, projektant tworzy wymyślony przez siebie pomnik, ustawiając partnera w odpowiedniej pozycji. Przy powtórzeniu zabawy następuje

zmiana ról.

Karta pracy, cz. 4, s. 20.

Dziecko rysuje szlaczki po śladach, a potem – samodzielnie.

Następnie nakleja w ramce widokówki, zdjęcia albo rysuje ważne miejsca ze swojej miejscowości. Rysuje po śladzie, bez odrywania kredki od kartki.

Ćwiczenia twórcze Nowe ulice.

Dziecko wymyśla nazwy ulic pochodzące od owoców (np. Cytrynowa, Bananowa) lub słodyczy (np. Czekoladowa, Herbatnikowa).

Zabawa Rodzinna zabawa

W rytmie nagrania piosenki, (można wykorzystać dzisiejszą piosenkę ) dziecko swobodnie maszeruje w określonym kierunku. Podczas przerwy w muzyce rodzic unosi wybrany przez siebie piktogram. Dziecko wykonuje odpowiednie, wcześniej ustalone dla niego ruchy.

 Dziecko:

piktogram z jednym serduszkiem   -     miarowo klaszcze,

piktogram z dwoma serduszkami  -      naprzemiennie: klaszczą, tupią,

piktogram z trzema serduszkami   -      naprzemiennie: klaszczą, tupią i

 wykonują obrót wokół siebie,

piktogram z czterema serduszkami    -     naprzemiennie: klaszczą, tupią, wykonują

 obrót wokół siebie, kłaniają się.

Miłej zabawy

CZAS NA ROZRYWKĘ

Taniec dla dzieci Gumi miś

POZNAJEMY   GÓRY

Ćwiczenie analizy i syntezy wzrokowej – Widok na góry. Zdjęcia/pocztówki przedstawiające górskie krajobrazy. Dzieci oglądają zdjęcia przedstawiające górskie krajobrazy. Wypowiadają się na ich temat i wymieniają charakterystyczne elementy krajobrazu górskiego. R. uzupełnia ich wypowiedzi. Następnie rozkłada przed dziećmi widokówki przedstawiające krajobraz górski (pocięte na 2 lub 4 części). Dzieci składają je w całość. 

Zabawa ruchowa Wycieczka. Zdjęcie miejscowości, w której mieszkają dzieci. R . umieszcza w wybranym miejscu pokoju zdjęcie miejscowości, w której mieszkają dzieci. Na polecenie R. dzieci  wybierają się na wycieczkę – spacerują w różnych kierunkach sali. Klaśnięcie  jest sygnałem do powrotu do swojej miejscowości, do swojego domu. Możemy wykorzystać Marszową piosenkę wówczas robimy pauzę dz. wraca do domu.  https://www.youtube.com/watch?v=3_oZrVBfnhA

Proszę o przeczytanie  opowiadania Ewy Stadtmüller Jak dobrze nam zdobywać góry. Książka

(s. 66–67)    https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/oia-aplus-ks/mobile/index.html#p=69 .

Link do opowiadania :  https://www.youtube.com/watch?v=bf_5jDWUsrs&feature=youtu.be

R. rozdaje książki i zaprasza do wysłuchania opowiadania. Czytając opowiadanie, prezentuje ilustracje do niego.

Rodzice uwielbiali górskie wyprawy. Kilka razy w roku pakowali plecaki i wyruszali na szlak.

– Jeszcze trochę podrośniecie i wybierzemy się w góry wszyscy razem – obiecywał dzieciom tata.

– Ale kiedy to będzie? – niecierpliwił się Olek.

– Może już niedługo… – uśmiechnęła się mama.

– Maj jest w tym roku taki piękny… To chyba tatę przekonało, bo już następnego dnia zaczął planować pierwszy rodzinny rajd.

– Chcecie zobaczyć, dokąd pójdziemy? – zapytał, rozkładając mapę.

 – Najpierw szlak poprowadzi nas wąwozem, potem kawałek przez las i wyjdziemy na grań.

– Na co? – nie zrozumiała Ada.

– Grań to inaczej grzbiet górski – wyjaśniła mama.

– Zobaczycie, jak pięknie wyglądają wiosną górskie łąki zwane przez górali halami.

– Tylko pamiętaj: żadnego marudzenia – upominał siostrę Olek. Trzeba przyznać, że Ada bardzo się starała. Szła dzielnie i nie narzekała, chociaż po dwóch godzinach marszu poczuła się trochę zmęczona.

– A daleko jeszcze do tych halek? – zapytała.

– Do hal? – roześmiała się mama.

– Bliżej niż myślisz. Rzeczywiście, gdy tylko wyszli z lasu, Ada aż krzyknęła z zachwytu.

– Są!!! Są hale!! Są baranki i pan barankarz w kapeluszu!!!

– Pan barankarz nazywa się baca – uśmiechnął się tato – a pomaga mu dwóch młodych juhasów. Zobacz, są jeszcze tacy pasterze, co biegają na czterech łapach i szczekaniem zaganiają owieczki do stada. Ten większy ma na imię Bacuś, a ten mniejszy – Gronik. Była jeszcze Dolina…

– Dolina ma szczeniaki i musi się nimi zajmować – uśmiechnął się baca i zaprosił całe towarzystwo do bacówki, czyli drewnianej, okopconej jałowcowym dymem, chatki, gdzie nad paleniskiem wędziły się żółte góralskie serki zrobione z owczego mleka.

– Weźmiemy sobie takiego świeżutkiego oscypka na kolację – obiecał tata. Baca zapakował serek, po czym postawił na stole cztery drewniane kubki, do których nalał czegoś, co wyglądało jak kefir. – To żętyca. Zostaje po zrobieniu oscypków – wyjaśniła mama.

– Jest bardzo zdrowa. W smaku trochę przypomina maślankę. – Żętyca… – powtórzył Olek, żeby lepiej zapamiętać. – A wiecie, jak się nazywa to, czym się podpieram? – zapytał baca, mrużąc jedno oko. – Laska? – próbowała zgadnąć Ada. – Raczej… siekierka – poprawił ją Olek.

– Nie jest to siekiera i nie jest to laga. To, czym się podpieram, to moja ciupaga – zrymowało się bacy, który, bardzo z siebie zadowolony, podkręcił wąsa i po chwili zastanowienia dokończył.

– To, co góral ma na nogach, kierpcami się zowie. Nie ma spodni ino portki, kapelusz na głowie. Cuchą się owinie, kiedy wiatr na hali, a gdy słonko zajdzie, to watrę rozpali. To dopiero była łamigłówka. Na szczęście mama z tatą znali się na góralskiej mowie i wyjaśnili, że kierpce to skórzane góralskie buty, cucha to wełniane góralskie okrycie, coś w rodzaju krótkiej peleryny, a watra – ognisko. – Mamuś, a dlaczego górale mówią… inaczej niż my? – zapytał Olek późnym popołudniem, gdy dotarli już do schroniska.

– Mówią po swojemu, czyli gwarą – wyjaśniła mama. – Ludzie mieszkający w różnych regionach Polski różnią się od siebie: językiem, strojem, zwyczajami… – Sami się o tym przekonacie, kiedy odwiedzimy Śląsk albo Kaszuby – włączył się do rozmowy tato.

 – A kiedy odwiedzimy? – zapytał Olek, który zdążył już nabrać ochoty na kolejną rodzinną wyprawę.

 Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce. Mapa Polski, widokówki lub zdjęcia przedstawiające widok na pasma górskie. R. zadaje pytania:

− Co ciekawego zobaczyli Olek i Ada podczas pobytu w górach?

− Dlaczego baca mówił językiem niezrozumiałym dla Olka i Ady?

Wskazuje na mapie Polski główne pasma górskie.

Zabawa ruchowa Baca i owieczki. Kapelusz góralski, dzwoneczek. R. pokazuje dzieciom kapelusz góralski i mówi, że to kapelusz noszony przez mężczyzn, którzy mieszkają w górach.  R. zakłada kapelusz i zostaje bacą i staje z boku pokoju . Dzieci to owieczki, które spacerują swobodnie po sali – pasą się. Na słowa bacy: Hop, hop, owieczki, i dźwięk dzwoneczka dzieci idą za góralem – góral prowadzi je do zagrody (w wyznaczone miejsce).

Zabawa rytmiczna Dźwięki niskie i wysokie w podskokach  https://www.youtube.com/watch?v=4YFmTNqTfsU

Pamiątki z gór. Układanie elementów. Ciupaga, oscypek ,kapelusz góralski z piórkiem, pluszowa owieczka ( mogą to być obrazki) . R. pokazuje dzieciom charakterystyczne dla regionów górskich elementy, np.: ciupagę, oscypek, kapelusz góralski z piórkiem, pluszową owieczkę. Dzieci nazywają te elementy i co o nich wiedzą.  Następnie R. układa je przed dziećmi.  Dziecko zamyka oczy, a R. w tym czasie zmienia ułożenie elementów. Zadaniem dziecka, jest wskazanie i nazwanie, co się zmieniło, a następnie ułożenie elementów tak, jak były na początku. 

Ćwiczenia usprawniające język:

• dotykanie czubkiem języka na zmianę do górnych zębów, a następnie do górnej wargi przy maksymalnym opuszczeniu szczęki dolnej
• oblizywanie dolnej i górnej wargi (zlizywanie masy czekoladowej, budyniu)
• język w kształcie grota wykonuje poziome ruchy wahadłowe od jednego do drugiego kącika ust
• ruchy koliste języka w prawo i w lewo wewnątrz jamy ustnej
• oblizywanie lub "odliczanie" zębów i zewnętrznej powierzchni dziąseł pod wargami
• udawanie ssania cukierka.

Masaż  relaksacyjny Wycieczka    

Idzie pani: tup, tup, tup (stukamy plecy malucha opuszkami palców),
dziadek z laską: stuk, stuk, stuk (stukamy w plecy zgiętym palcem),
skacze dziecko: hop, hop, hop (opieramy dłoń na przemian to na przegubie i na palcach)
żaba robi długi skok (dotykamy stóp, pleców i głowy dziecka).
Wieje wietrzyk: fiu, fiu, fiu (dmuchamy w jedno i w drugie ucho dziecka),
kropi deszczyk: puk, puk, puk (stukamy w plecy dziecka wszystkimi palcami),
deszcz ze śniegiem: chlup, chlup, chlup (klepiemy plecki dziecka dłońmi złożonymi w miseczki),
a grad w szyby łup, łup, łup (stukamy dłońmi zwiniętymi w pięści).
Świeci słonko (palcem wykonujemy na plecach koliste ruchy),
wieje wietrzyk (dmuchamy we włosy dziecka),
pada deszczyk (znowu stukamy opuszkami palców).
Czujesz dreszczyk?  (leciutko szczypiemy w kark)

Proponuje wykonanie makiety gór z papieru

 Należy zgnieść  arkusz papieru, następnie przypiąć go zszywaczem do podstawy

z bristolu. Góry formujemy w odpowiedni kształt i malujemy farbami plakatowymi w kolorze szarym, czarnym i białym. Do gotowej pracy można dołożyć owieczki  lub obrazki góralskich chat i górali.  Przypinanie i formowanie gór to czynności, w których może pomóc  Rodzic lub starsze rodzeństwo .

Materiały :

• Arkusz szarego papieru lub gazety
•  blok techniczny
• pędzel
• farby
• zszywacz

    -  OBRAZ                                                                                               

ZABAWA RUCHOWA- SKACZĄCE PIŁKI

 Na podłodze rozkładamy szarfy lub naklejamy papierowe krążki w odstępach ok. 20cm, układamy trasę do pokonania. Zabawa polega na przeskakiwaniu z pola na pole zgodnie z poleceniem np. nisko jak malutka piłeczka, wysoko- jak duża piłka.

Zabawa z rymowanką „HOPSASA”

Dzieci wykonują polecenia wynikające z treści rymowanki, a na koniec klaszczą:

Hopsasa, hopsasa

podskakują nóżki

hopsasa, hopsasa

stańmy na paluszki.

Hopsasa, hopsasa

zakręćmy się wkoło

hopsasa, hopsasa

ale nam wesoło.

 (B. Szelągowska)

ZABAWA ODDECHOWA „CHUSTECZKA”

Dziecko trzyma w rękach chusteczkę higieniczną. Rodzic prosi, by dziecko:

– położyło chusteczkę przed sobą na stoliku, nabrało w policzki powietrza i mocno na nią dmuchało

– położyło chusteczkę na dłoni i ją zdmuchnęło

– wzięło chusteczkę za dwa rogi i podmuchało pod chusteczkę, tak aby drugi koniec się unosił

– przyłożyło złożoną chusteczkę do nosa, nabrało powietrza ustami, a wydmuchnęło powietrze nosem w chusteczkę.

– dzieci wyrzucają chusteczki do kosza.

Kolorowanki  - zdjęcia

Wyszukaj  różnice – karta pracy  do  wydrukowania

Miłej zabawy. Dorota Potoczna , Urszula Gryga

Zabawa  Taneczna  ​​​​​​​

Słuchanie piosenki „  Jak dobrze nam zdobywać góry” 

Jak  narysować owieczkę 

Domy i domki.

Zabawa plastyczna Dorysuj brakujące elementy. Rysunek domu: prostokątny kształt domu, trójkątny dach, po bokach dwa okna z brakującymi elementami. Dzieci kończą rysować zgodnie z poleceniami N. − Pomiędzy oknami dorysujcie drzwi. − Na dachu dorysujcie komin. − Obok domu dorysujcie drzewa. − Nad domem – słońce. Pokoloruj obrazek

Np.- zdjęcie

Rodzic rozdaje dzieciom po jednej figurze geometrycznej. Wzory geometryczne Osiedle domków Dom Klocki geometryczne, duży arkusz szarego papieru, flamastry. Dzieci: − obrysowują figury geometryczne, tworząc domy. Dla każdego dziecka: wyprawka plastyczna, karta D, klej, kartka A4. Dzieci: − wypychają poszczególne elementy, − zaginają wzdłuż linii, aby można było postawić elementy, − mogą przykleić do kartki poszczególne elementy.

Zabawa dydaktyczna „Numerowanie domów”. Rysunek domów przy ulicy, kropki. Zadaniem dzieci jest liczenie domów, a następnie numerowanie ich za pomocą kropek (w zakresie ich umiejętności).

Np.:- zdjęcie

Zestaw ćwiczeń ruchowych - Zabawy na świeżym powietrzu • Zabawa ruchowa ćwicząca wszystkie partie mięśni – Zróbcie tak jak ja. Rodzic umieszcza w kilku kopertach polecenia do wykonania (opis prostych ćwiczeń gimnastycznych lub ich graficzne symbole), tj.: przysiad, skłon, podskok, pajacyk, obrót. Dziecko/dzieci kolejno losują koperty, a Rodzic  przekazuje każdemu, co ma zrobić, lub pokazuje rysunek. Dziecko wykonuje ćwiczenie, wraz z Rodzicem

Zabawa Odczaruje mnie grzeczne słowo. Woreczki gimnastyczne dla dziecka. Dziecko/dzieci spacerują z woreczkami na głowach. Komu woreczek upadnie, ten jest zaczarowany – staje nieruchomo. Rodzic, pełniący rolę wróżki, może każdego odczarować – podaje woreczek, mówiąc słowo proszę, a odczarowane dziecko odpowiada: dziękuję i ponownie włącza się do zabawy.

Zabawa dydaktyczna Od najmniejszego do największego. Trzy sylwety papierowych domów (różnej wielkości). N. rozkłada sylwety domów różniących się wielkością i prosi, by dzieci wskazały:  najmniejszy dom,  największy dom.- zdjęcie

Zabawa dydaktyczna Duży, średni, mały. Dla każdego dziecka: zestaw trzech papierowych domków różnej wielkości, kartka, klej. Dzieci układają domki rosnąco (od najmniejszego do największego), a następnie malejąco (od największego do najmniejszego) i przyklejają je na kartce. Głośno nazywają domki: duży, średni, mały. - zdjęcie

Zabawa dorysuj brakujące elementy

Rodzic rysuje dom: Prostokątny kształt domu, trójkątny dach, po bokach dwa okna. Dzieci kończą rysować dom zgodnie z poleceniami rodzica:

- Pomiędzy oknami dorysujcie drzwi.

- Na dachu dostosujcie komin.

- Przed domem narysujcie chodnik.

- Obok domu narysujcie garaż.

- Nad domem –słońce.

- Za domem- las.

                                                                 Małgorzata Łopińska-Kubiczek, Aleksandra Ciesielka

Osłuchanie ze słowami i melodią piosenki Grzeczne słówka Presto Piosenki Maluszka

Zapraszamy do galegii zdjęć.

Wszystkiego najlepszego z okazji Dnia Strażaka. Niech Święty Florian ma Was w swojej opiece. 

Przypomnijmy dzieciom o obchodzonym dziś  Dniu Strażaka, a przy okazji utrwalimy numery alarmowe.- bajka

Oraz kilka zdjęć o pracy Strażaka. 

Piosenka STRAŻACY BOHATERZY

Numery alarmowe

Zabawa w podskokach

Mieszkamy w Europie

Karta pracy, cz. 4, s. 34–35.

Oglądanie mapy Europy. Słuchanie nazw państw europejskich – sąsiadów Polski. (Szarym kolorem zaznaczone zostały kontynenty Azji i Afryki) Kolorowanie flagi Polski. Określanie, w którą stronę są zwrócone. Oglądanie obrazków flag. Nazywanie samodzielnie lub z pomocą Rodzica. państw UE, do których one należą. Kolorowanie rysunków flag według wzoru. Oglądanie obrazków innych flag.

Globus (jeśli mamy w domu to bawimy się z globusem, a jeśli nie to pokazujemy go na ilustracji)

Oglądanie globusa; wyjaśnienie czym jest i do czego służy; odczytywanie wspólnie z Rodzicem nazw kontynentów, jakie się na nim znajdują.

Zabawa z globusem -  Wędrówka po świecie.

Wprawianie globusa w ruch, zatrzymywanie go palcem i  odczytywanie  w jakie miejsce dziecko dotarło.

Rozmowa o Europie oraz krajach należących do UE.

- Oglądanie mapy Europy. Zwrócenie uwagi na jej wielkość i kształt.                                  

- Odczytywanie z Rodzicem nazw państw europejskich.                                        

- Poznawanie ciekawostek o wybranych krajach europejskich.

Oglądanie charakterystycznych dla nich budowli, symboli, np.:

wieża Eiffla – Francja;

krzywa Wieża – Piza,

Koloseum – Włochy;

Akropol – Grecja;

wiatraki, tulipany – Holandia;

zegar Big Ben,

królowa Elżbieta – Anglia; torreador,

corrida – Hiszpania.                                                                                                                                                   

Wyjaśnienie skrótu UE; zapoznanie z nazwami państw należących do Unii Europejskiej. Omówienie flagi UE (symbol wszystkich państw należących do Unii Europejskiej, ma 12 gwiazdek, bo na początku należało do niej 12 państw).

Zabawa ruchowa Podróżujemy po Europie

Dziecko będzie zwiedzać Europę różnymi środkami lokomocji. Możemy zapytać dziecko jaki chce zwiedzić kraj i np. jeśli powie, że Polskę – rodzic mówi że jedziemy samochodem – dziecko porusza się po pokoju naśladując trzymanie kierownicy i odgłosy samochodu (brum, brum). Ponownie pytamy jaki kraj teraz zwiedzimy – np. Niemcy – jedziemy pociągiem – dziecko naśladuje jazdę pociągiem (puf, puf), Włochy – lecimy samolotem (szszszszsz), itp.

 Wykonanie pizzy.

 Zabawa Powitanie po włosku. Rodzic wita się z dzieckiem w języku włoskim, mówiąc: Buongiorno (czyt. bondżorno) – dzień dobry. Wyjaśnia, co to znaczy i w jakim języku tak brzmi powitanie. Następnie dzieci witają się z rodzicem podając mu prawą dłoń i mówiąc: Buongiorno.

Rozmowa na temat Włoch.

Rodzic pokazuje Włochy na mapie Europy. Opowiada kilka ciekawostek o tym państwie. Włochy to państwo położone na Półwyspie Apenińskim. Swoim kształtem przypomina buta. Stolicą Włoch jest Rzym na terenie, którego znajduje się państwo kościelne – Watykan, w którym mieszka papież. Tradycyjne włoskie potrawy to spaghetti i pizza. Tradycyjny włoski taniec to tarantella neapolitańska. Na należącej do Włoch wyspie Sycylii znajduje się wulkan Etna.

• Oglądanie ciekawych miejsc we  Włoszech (wykorzystanie internetu).

• Zapoznanie dziecka z wyglądem flagi Włoch.

 • Uczenie się wybranych słów (zwrotów) z języka włoskiego. Rodzic uczy dziecko kilku podstawowych zwrotów w języku włoskim: buongiorno (czyt. bondżorno) – dzień dobry, arrivederci (czyt. airwederczi) – do widzenia, mi chiamo (czyt. mi kjamo) – nazywam się, si (czyt. sij) – tak, grazie (czyt. gracje) – dziękuję.

Opowieść ruchowa Podróżujemy po Włoszech. Nagranie muzyki relaksacyjnej, odtwarzacz CD. Dziecko naśladuje ruchem, gestem, mimiką treść opowiadania. Podróż rozpoczynamy samochodem. (Dziecko porusza się, naśladując odgłos auta: brum, brum, brr, brr). A teraz czas na odpoczynek. Kładziemy się na miękkiej, zielonej trawie, słuchamy odgłosów ptaków, szumu lasu. (Dziecko słucha nagrania relaksacyjnej muzyki). W dalszą podróż wyruszamy rowerem. (Dziecko leży na plecach, naśladuje jazdę na rowerze). A teraz czas na piknik. Zjemy pyszne spaghetti. (Dziecko naśladuje wsysanie makaronu (ćwiczenia mięśni warg), gryzienie (ruchy okrężne żuchwy), oblizywanie ust po smacznym posiłku (ćwiczenia języka)). Pod koniec naszej podróży odpoczniemy na plaży nad ciepłym Morzem Śródziemnym. (Leży na plecach, naśladuje opalanie się, pływanie).

 Wykonanie pizzy z rodzicem.

 • Oglądanie przygotowanych produktów. Produkty dobieramy wg własnych pomysłó, np. ser żółty starty na wiórki, szynka, sos pomidorowy, cukinia, zielona pietruszka, pokrojone pomidory. Dzieci oglądają przygotowane produkty. Nazywają je. Dzielą nazwy na sylaby, jeżeli potrafią, dzielą nazwy wybranych produktów na głoski.

 •  Dziecko  przygotowane ciasto smaruje  sosem pomidorowym, kładzie wybrane przez siebie dodatki.  Mama wkłada do piekarnika na określony czas.

Po upieczeniu następuje wspólna degustacja.

Zabawa Kto tak potrafi? Gazety.Oglądanie obrazka Syriusza – maskotki U Dziecko przeskakuje przez rozłożoną gazetę obunóż, skacze dookoła gazety na jednej nodze. Zwija gazety w kulki, dmucha na nie tak, aby turlały się po podłodze. Wrzuca papierowe kule do pojemnika. 

Oglądanie obrazka Syriusza – maskotki UE; wyjaśnienie pochodzenia nazwy, kolorowanie sylwety Syriusza.

Imię Syriusz pochodzi od najjaśniejszej gwiazdy na niebie. Niebieska, uśmiechnięta stonoga, w każdym kraju występuje ubrana w charakterystyczne dla niego elementy narodowe.

Słuchanie hymnu UE – Ody do radości Ludwiga van Beethovena.

MOJA  MIEJSCOWOŚĆ,  MÓJ  REGION

POZNAJEMY  NASZĄ  MIEJSCOWOŚĆ

Oglądanie zdjęć, folderów, map ze swojej  miejscowości ( regionu) . Dzieci  poznają ciekawe i charakterystyczne miejsca w ich miejscowości. Prowadzą swobodne rozmowy. Możemy wykorzystać informacje ze stron internetowych .

 http://www.gajewski.ecom.com.pl/

https://www.youtube.com/watch?v=tmpvMNZ4cg4&list=UUacxa4B5zz-PZ_aIcX6riLg&index=3

https://www.youtube.com/watch?v=2fFBN-Eayc4&list=UUacxa4B5zz-PZ_aIcX6riLg

Zabawa ruchowa „Z domu do domu”.

Gazeta  dla dziecka.

Dziecko stoi na gazecie – domku  rozłożonym  na podłodze. Kiedy usłyszy hasło: Z domu! wybiega z domku  i biega po pokoju na paluszkach. Hasło: Do domu! jest sygnałem do jak najszybszego powrotu do swojego domku – gazety. 

Słuchanie wiersza Małgorzaty Strękowskiej - Zaremby „ Małe miasteczko”.

W małym miasteczku nie ma wieżowców,

schodów ruchomych ni zoo ,

lecz drzew tu więcej, kwiatów i ptaków,

które śpiewają wesoło.

Dokoła rynku stoi rząd domów

w siedmiu kolorach tęczy;

 ruch jest nieduży, spokojnie, miło,

czasami pszczoła zabrzęczy.

Czyste powietrze pachnie zielenią,

na niebie świeci słoneczko,

wszędzie jest blisko, ludzie się znają,

dbają o swoje miasteczko.

Rozmowa na temat wiersza kierowana pytaniami :

− Jak wygląda małe miasteczko?

- Jakie są plusy mieszkania w małym miasteczku?

Plansza  : https://6.allegroimg.com/original/010e08/0da0839a484788933352349b2446

- Wskazywanie różnic między miasteczkiem (wsią), a dużym miastem.

Wysłuchajcie piosenki „ Tutaj mieszkam ”

A teraz chwila zabawy „Spacer krętą uliczką” .Będzie potrzebna apaszka do zawiązania oczu.

R. zawiązuje  dziecku  oczy, a sama będzie  przewodnikiem, który prowadzi swoje dziecko po pokoju jak po uliczce. R  trzymając  dziecko za  rękę   podaje  określenia kierunku, np.: 2 kroki prosto,3 w   prawo, 5 prosto, 4 w lewo  itd.  , a zadaniem przewodnika jest przeprowadzenie dziecka „krętą uliczką”  do pokoju. Bardzo proszę o zachowanie bezpieczeństwa podczas tej zabawy.

Mam nadzieję ,że będzie wesoło.

Zabawa orientacyjno-porządkowa „Moja miejscowość”. 

Dzieci  poruszają się swobodnie po pokoju. Kiedy Rodzic klaśnie i wypowie nazwę miejscowości, w której mieszka, przedszkolaki podskakują, a kiedy wypowie inną nazwę – kucają .

Zabawa słownikowa „Dokończ po mnie”. Dzieci kończą zdania rozpoczęte przez Rodzica:

Miejscowość, w której mieszkam, to…

Mieszkam w… przy ulicy…

Lubię swoją miejscowość, bo…

Moje przedszkole znajduje się w…

Zabawa rytmiczna  W podskokach https://www.youtube.com/watch?v=ZNYBvHTGP1U

Zachęcam do wykonania pracy plastycznej  - Moja miejscowość. 

Możemy wykonać pracę z pomocą domowników.

Będą potrzebne: Arkusz brystolu formatu A3,

- kartki z papieru kolorowego,

- gazety,

- nożyczki,

- klej, kredki pastelowe,

- kawałki bibuły i folii aluminiowej. Wspólnie ustalają, jakie miejsca chcą przedstawić na obrazku i w jaki sposób go wykonają. Dzieci wycinają lub wydzierają z papieru i gazet domy, bloki, szkołę, przedszkole, postacie ludzi, samochody, przyklejają folię aluminiową/bibułę jako ulice. Pastelami lub kredkami dorysowują charakterystyczne obiekty znajdujące się w najbliższej okolicy. 

https://www.youtube.com/watch?v=Wvi5KbmxQQQ 

Proponuje wykonanie kart pracy ( zał . )

-  Rysowanie według wskazówek  

-  Labirynt  ; dorysuj okna  

Zabawa Prawda – nieprawda. Porządkowanie informacji na temat swojej miejscowości. Po usłyszeniu prawdziwej informacji dziecko  klaszcze w ręce , przy nieprawdziwej –  tupie . Przykłady: 

− Moja miejscowość to duże miasto.

 − W mojej miejscowości jeżdżą autobusy.

                                                                                                         Życzę udanej zabawy .  Dorota Potoczna

Obejrzyjcie program Wieś i miasto 

Moja miejscowość mój region.

Jesteśmy uprzejmi wobec innych

Ćwiczenia słuchowe Co słychać wokół nas? Rodzic prosi, aby dziecko przez chwilę było bardzo cicho i uważnie słuchały odgłosów wokół. Jeśli ich nie ma (lub są niewyraźne), Rodzic może sam je stworzyć (np. postukać w podłogę). Następnie dziecko opowiada, co słyszały.

 Wprowadzenie do tematu zajęć – scenki dramowe. Obrazki przedstawiające scenki między dziećmi (np. jedno drugiemu podaje klocki, dzieci kłócą się ze sobą). Rodzic dobiera się w parę z dzieckiem i prezentują wylosowane zachowanie. Po każdej prezentacji oceniają czy zachowanie jest pozytywne czy negatywne.  - obrazek

Osłuchanie ze słowami i melodią piosenki Grzeczne słówka Presto Piosenki Maluszka

 Rozmowa na podstawie tekstu piosenki. 

− Jakie magiczne słowa są wymienione w piosence?

− Dlaczego te słowa są magiczne?

− Co to jest dobre wychowanie?

 Nauka  piosenki „Grzeczne słówka”

Ćwiczenia warg. Kiedy Rodzic podaje przykład właściwego zachowania się wobec drugiej osoby (np. podanie chusteczki, kiedy ktoś płacze) – dziecko szeroko rozchyla usta, pokazując zęby. Kiedy Rodzic poda przykład niewłaściwego zachowania (np. dokuczanie koledze), dzieci tworzą dziobek.

Zabawa badawcza Co jest słodkie, a co słone? Dwie szklanki z ciepłą wodą, dwie łyżeczki, sól, cukier. Dzieci wsypują produkty do kolejnych szklanek i mieszają je łyżeczkami. Rodzic pyta o to, dlaczego ich zdaniem cukier i sól zniknęły. Dzieci próbują powstałych roztworów, określając ich smak.

Zabawa Kto tu mieszka? Worek z ziemią. Rodzic pokazuje dzieciom przyniesiony worek i pyta, co się w nim znajduje. Po odpowiedzi zadaje kolejne pytanie: Jakie zwierzęta mieszkają w ziemi?

Zabawa badawcza Powietrze jest bardzo ważne. Dwa słoiki różnej wielkości, dwie małe świeczki (typu tealight), dwa talerzyki, zapałki/zapalniczka. Rodzic stawia świeczki na talerzykach i podpala ich knoty. Następnie przykrywa je słoikami i wspólnie z dziećmi obserwuje, gdzie świeczka zgaśnie szybciej. Dzieci mogą podać swoje wnioski. Rodzic może wytłumaczyć, że tam, gdzie był mniejszy słoik, było mniej tlenu, a w większym słoiku było go więcej.

Zabawa językowa Jaki jest ogień? Świeczka, zapałki/zapalniczka. Rodzic podpala knot świeczki i stawia ją w bezpiecznej odległości od dzieci. Zadaje pytanie: Jaki jest ogień? Słucha wypowiedzi dzieci.

Zabawa logopedyczna Mów tak jak ja. Rodzic wydaje różne dźwięki, z różnym natężeniem i różną intonacją (np. la-la-la, la-mi-la), a dzieci powtarzają je w ten sam sposób.

Zabawa w kolory

Osoba, która na początku poprowadzi zabawę, trzyma piłkę. Pozostałe siadają w szeregu naprzeciw niego. Prowadzący rzuca piłkę po kolei do każdego, wymieniając przy tym różne kolory. Dzieci łapią i odrzucają piłkę. Nie można jej złapać, gdy rzucający piłkę powie „czarny!”. Zmiana z prowadzącym następuje, gdy ktoś złapie piłkę, mimo że padło hasło „czarny!”.

Zabawa ruchowa PAJĄK I MUCHY

Dzieci biegając swobodnie, naśladują gestami i dźwiękiem muchy. Na zawołanie "pająk!", zastygają w bezruchu. Osoba pełniąca funkcję pająka wychodzi na spacer pomiędzy uczestnikami, uważnie obserwując czy ktoś się nie porusza. Ten kto nie wytrzyma w bezruchu, zabierany jest do "sieci" (miejsce z boku pola zabawowego). Gdy pająk na chwilę wraca do sieci, muchy mają możliwość swobodnego fruwania, aż do następnego polowania.

W zabawie należy zamieniać się rolami pająk-muchy.

Praca plastyczna Kwiatek. Dla każdego dziecka: kartka, farby, kolorowy papier. Rodzic prosi, aby dziecko pomalowało dłoń farbą i odbiło na kartce z bloku, następnie należy wyciąć z papieru łodygę oraz liść, który należy przykleić pod dłonią (można również dorysować)- kwiatek dla bliskiej osoby (np.: koleżanki, kolegi, mamy, taty). Rodzic przypomina również, jaki zwrot grzecznościowy jest stosowany podczas wręczania prezentu.

PRACA PLASTYCZNA- NIEZWYKŁY OBRAZEK

 Wspólne tworzenie obrazków na podstawie odrysowywania dłoni.

https://www.youtube.com/watch?v=mhfjjji40w0

Gryga Urszula, Małgorzata Łopińska - Kubiczek, Aleksandra Ciesielska

ZABAWA PRZY MUZYCE- tańce połamańce.  Zabawa polega na naśladowaniu czynności o jakich mowa w piosence.

27 kwietnia 2020

Biuro Programu „Niepodległa” już po raz kolejny zaprasza do akcji #mojaflaga organizowanej z okazji Dnia Flagi Rzeczypospolitej Polskiej. Jej ambasadorami akcji są wszyscy, którzy wywieszają biało-czerwoną podczas świąt państwowych i w ważnych momentach życia. Zachęcamy do sfotografowania swojej flagi i podzielania się zdjęciem w mediach społecznościowych z oznaczeniem #mojaflaga.

FLAGA POLSKI W NASZYCH OKNACH

Aby wziąć udział w akcji wystarczy wywiesić biało-czerwoną flagę przed domem, na balkonie czy w miejscu pracy. Jak mówi Jan Kowalski, dyrektor Biura Programu „Niepodległa”: „Nie musi to być duża flaga, możemy uszyć ją sami, albo zrobić z papieru. Ważne, żebyśmy pokazali w tych trudnych czasach, że potrafimy się jednoczyć i solidarnie okazać nasz patriotyzm i odrobinę optymizmu zgodnie z hasłem »Wszystko będzie dobrze«.”

Pozostając w domach, aktywnie możemy włączyć się w świętowanie. Wystarczy zrobić zdjęcie wywieszonej flagi i udostępnić je w mediach społecznościowych z hasztagiem #mojaflaga. Pokażmy jak świętujemy razem!

#MOJAFLAGA NA DZIEŃ FLAGI RP

W akcji #mojaflaga dotychczas brali udział miedzy innymi Marcin Gortat i Energa Basket Liga, Tour de Pologne i Czesław Lang oraz czołowi polscy lekkoatleci tacy jak Adam Kszczot, Konrad Bukowiecki, Paweł Wojciechowski czy Marcin Lewandowski. W promocję akcji angażowały się również Polski Komitet Olimpijski, Polska Liga Siatkowa i profil Łączy Nas Piłka.

„Polacy wielokrotnie pokazali, że chcą się angażować w świętowanie ważnych rocznic. Ubiegłoroczna akcja #mojaflaga przyciągnęła uwagę ponad miliona internautów. Mamy nadzieję, że w tym roku podobnie wielu okaże dumę z naszych barw narodowych.” – opowiada Jan Kowalski, dyrektor Biura Programu „Niepodległa”.

WYWIEŚ FLAGĘ!

Teraz kolej na Was! Biuro Programu „Niepodległa” zaprasza wszystkich Polaków i przyjaciół Polski do wywieszania flagi nie tylko 2 maja, ale przez cały weekend majowy oraz dla uczczenia ważnych rocznic.

Świętujmy razem!

02 maja- Święto Flagi – jest, to bardzo ważny dzień dla każdego Polaka, dlatego chciałyśmy zaproponować Wam wykonanie pracy.

Zapraszamy wszystkie dzieci do wykonania pracy plastycznej „Biało-czerwona” – mój rysunek z flagą Polski”  Celem jest promocja Święta Flagi, utrwalanie wizerunku flagi narodowej, popularyzacja wiedzy o polskiej tożsamości i symbolach narodowych. Pamiętać należy, aby jednym z elementów pracy była polska flaga.

Wysyłajcie swoje zdjęcia w trakcie pracy i po jej wykonaniu.  Bardzo zachęcamy i liczymy na Waszą aktywność.

1.  Zabawa ruchowa z wykorzystaniem wierszyka -  to świetny pomysł na przyjemnie spędzony czas z dzieckiem. Pokazujemy dzieciom, że gimnastyka może być świetną zabawą, ćwiczymy pamięć, myślenie oraz koordynację wzrokową-ruchową. Dzieci poznają części ciała i zaczynają lepiej orientować się w schemacie swojego ciała. Wspieramy także rozwój mowy.

Pada deszczyk

Pada deszczyk, pada deszczyk (dziecko palcami pokazuje padający deszcz)
wieje, wieje wiatr (dziecko rączkami pokazuje wiejący wiatr)
Pada deszczyk, pada deszczyk
wieje, wieje wiatr
Błyskawica, grzmot (dzieci klaszczą, a potem tupią) 
błyskawica, grzmot
a nad nami kolorowa tęcza. (dziecko dłońmi pokazuje nad głową tęcze)

Zabawę powtarzamy kilka razy w różnym tempie – wolno, szybko. Zachęcamy, aby dziecko powtarzało z nami wierszyk.

2.  Ćwiczenie myślenia logicznego i wdrażanie do prawidłowych zachowań         w różnych sytuacjach społecznych.

Oglądamy z dzieckiem filmik. W trakcie zatrzymujemy, aby dać dziecku czas na prawidłową odpowiedź. Jeśli dziecko będzie miało trudności – to zabawę powtarzamy.

Klasyfikacja zachowań na rzeczy dobre i złe - Bajka dla dzieci.

3.  Ćwiczenie percepcji wzrokowej

Gra edukacyjna - Kształty i kolory:

https://www.matzoo.pl/zerowka/ksztalty_46_320

4.  Ćwiczenia usprawniające koordynacje wzrokowo – ruchową i  koncentracje uwagi.

 Proponuje obejrzeć filmik  -  Odtwarzanie sekwencji ruchów, aby zobrazować przebieg zabawy. Potrzebna będzie jedna duża kartka, kilka mniejszych w różnych kolorach oraz taśma. Szykuje się dobra zabawa!

http://zielonydzwoneczek.pl/wp-content/uploads/2020/03/Learning-through-movement-Kleurenpalet-Facebook.mp4?_=1 

5.  Ćwiczenie sprawności manualnej.

Wyklejamy plasteliną lub kolorujemy tęczę.- zał

                                                                     Wesołej zabawy

                                                                  Katarzyna Wiśniewska

MAJOWE ŚWIĘTA

• 1 maja -  Święto Pracy
• 2 maja -  Dzień Flagi
• 3 maja – Święto Konstytucji 3 Maja

      MAJOWE_SWIETA.odt

Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby Dzień Flagi.

Książka (s. 70–71) .

W przedszkolu gruchnęła wieść, że zbliża się Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej i wszystkie przedszkolaki będą malować chorągiewki.

– A po co? – spytała Lenka.

– Na jaki kolor? – chciał wiedzieć Alan.

– Na czerwony – powiedział Szymek.

– Nie. Na biały – sprostowała Ada.

– A po co? – ponownie spytała Lenka.

– Będziemy z nimi maszerować. Flagi byłyby dla was za ciężkie – wyjaśniła pani.

– Tylko wojsko maszeruje. My nie jesteśmy wojskiem – zauważył Alan.

– Ale jesteśmy Polakami, a to dzień poświęcony naszej polskiej fladze. Z tej okazji możemy

nawet maszerować – powiedziała z uśmiechem pani. – Drugiego maja przemaszerujemy przez

całe osiedle.

– Dostaniemy prezenty? – zapytał Hubert.

– To Dzień Flagi, a nie Dzień Dziecka – zauważył Szymek.

Hubert się naburmuszył. Jednak musiał przyznać, że Szymek ma rację. Jeśli już wręczać

prezenty, to polskiej fladze, a nie przedszkolakom, którzy z pewnością nie są ani flagami, ani

chorągiewkami.

Wszyscy lubią malować, więc chwilę później Ada, jej koleżanki i koledzy z zapałem przystąpili do pracy. Jednak malowanie chorągiewek nie było wcale proste. Wymagało szczególnej

uwagi. Ci, którzy się zagapili i zamalowali na czerwono więcej niż połowę chorągiewki, musieli

malować od nowa. Bo przecież chorągiewka w polskich barwach powinna być tylko w połowie

czerwona. Ada też nie od razu była zadowolona ze swojej pracy.

– Dobrze, że na chorągiewkach nie trzeba malować komarów. Komary są strasznie trudne

do wykonania – pocieszyła ją Lenka.

– Muchy też – dodała Ada. I poczuła ulgę, że nie musi malować ani mrówek, ani much, tylko

czerwony pas na białej chorągiewce.

W Dniu Flagi przedszkolaki z przedszkola Ady wzięły udział w radosnym marszu po osiedlu. Każde dziecko niosło dumnie własnoręcznie wykonaną biało-czerwoną chorągiewkę.

Dzieci machały nimi, aż furczało. Ada widziała las rąk przed sobą i czuła, że wszyscy, ona także,

robią coś bardzo ważnego. Żałowała, że nie widzą jej rodzice i Olek, i babcia z dziadkiem. Przechodnie z podziwem patrzyli na maszerujących.

– O, widzę, że mali Polacy też świętują – pochwaliła ich jakaś pani w sukience w paski.

Ada czuła dumę, że mieszka w Polsce, że maszeruje z biało-czerwoną chorągiewką i że jest

Polką – może trochę małą, ale co tam: przecież kiedyś urośnie.

– Będę wtedy maszerowała z dużą flagą, żeby było ją widać aż z kosmosu – powiedziała.

– Nasze chorągiewki też widać – zapewniła ją Lenka.

Ada i Lena podniosły swoje chorągiewki jeszcze wyżej i pomachały kosmonautom i kosmitom. Niech wiedzą, że polska flaga świętuje, a z nią świętują mali Polacy.

Rodzic rozmawia z dziećmi na temat opowiadania, pyta:

− Po co przedszkolaki malowały flagi?

− Jak czuła się Ada, maszerując 2 maja z kolegami i koleżankami i machając chorągiewką?

− Z czego była dumna?

Ćwiczenia z tekstem.

Książka (s. 70–71).

Dzieci słuchają tekstu czytanego przez rodzica, który jest umieszczony pod ilustracjami do opowiadania.

Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej to polskie święto obchodzone 2 maja, wprowadzone

na mocy ustawy z 20 lutego 2004 roku, by propagować wiedzę o Polskiej tożsamości oraz

symbolach narodowych. Flaga składa się z dwóch poziomych pasów: białego i czerwonego. Pierwszy symbolizuje czystość i niepokalanie, drugi – odwagę i waleczność. Oficjalnie

flaga została uznana za symbol narodowy w 1919 roku, w rok po uzyskaniu przez Polskę

niepodległości.

Wykonanie chorągiewki z kolorowego papieru.

Dla dziecka: paski papieru – białego i czerwonego, klej, patyczek (taki jak do balonów).

Dziecko sklejają paski papieru, doklejają patyczek. Chorągiewka gotowa

Zabawa ruchowa – Ziemia, woda, powietrze.

Dziecko stoi w wyznaczonym miejscu.

− Na hasło: Ziemia – dotyka dłońmi podłogi, jednocześnie przykucając.

− Na hasło: Woda – chwyta się dłońmi za kolana.

− Na hasło: Powietrze – wskazuje przestrzeń nad głową.

Rodzic podaje hasła w różnej kolejności.

Wyjaśnienie dzieciom Co oznaczają kolory na naszej fladze.

 „Barwy ojczyste”  Czesław Janczarski

Barwy ojczyste

Powiewa flaga,

gdy wiatr się zerwie,

A na tej fladze,

biel jest  i czerwień,

Czerwień – to miłość,

Biel serce czyste…

Piękne są nasze

barwy ojczyste.     

Iwona Wiśniewska, Katarzyna Wiśniewska, Katarzyna Korolak

Piosenka młodego patryioty

Święto Flagi – prezentacja w formie piosenki.

POZNAJEMY   WARSZAWĘ

Przywitanie  i rozgrzewka https://www.youtube.com/watch?v=l78D-0TKWBM

Ulica w dużym mieście – ćwiczenie słuchu fonematycznego. Obrazek przedstawiający ulicę w dużym mieście. R. pokazuje dzieciom zdjęcie i nazywa jego wybrane elementy, np.: ulica, samochód, przystanek itp. Dzieci wskazują  je na zdjęciu i powtarzają głośno ich nazwy. Dzielą je rytmicznie (na sylaby   u-li-ca ).

Zabawa ruchowa z elementem równowagi – Droga do stolicy

R. proponuje dzieciom wspólną podróż do stolicy Polski – Warszawy. Układa z chustek lub innych przedmiotów  wąską ścieżkę. Dzieci poruszają się po pokoju .  Podróżują takim środkiem lokomocji, jaki zaproponuje R. (np. pociągiem – wydają odgłosy pociągu szu, szu i poruszają się ;  samochodem – naśladują trzymanie w rękach kierownicy i jazdę samochodem, samolotem – prostują ręce w bok i naśladują lot samolotem. Na sygnał R. klaśnięcie w dłonie  natrafiają na przeszkodę – wąski tunel w przypadku samochodu i pociągu – lub podchodzą do lądowania, jeśli przed przerwą naśladowały lot samolotu. Przechodzą przez wcześniej ułożoną ścieżkę stopa za stopą.

Zachęcam do włączenia nagrania https://www.youtube.com/watch?v=HsIGiUiEKnY Wszyscy kochamy naszą stolicę .

Proszę pokazać mapę Polski , gdzie jest Warszawa. http://przedszkolankowo.pl/wpcontent/uploads/2017/01/POLSKA5.jpg

Dz. zapoznają się  z herbem Warszawy. R.  Prosi, aby dzieci opisały jego wygląd. 

Link do herbu : https://www.youtube.com/watch?v=DBKm-61cVq4

Herb Warszawy to umieszczona na czerwonym polu postać kobiety z długim, rybim ogonem – Syrena. W lewej ręce trzyma tarczę, a w prawej ręce wzniesiony do góry miecz. Nad postacią Syreny znajduje się złota korona, która symbolizuje zwycięstwo. Syrena pilnuje bezpieczeństwa mieszkańców stolicy. Tarcza i miecz jej w tym pomagają.

Proszę o włączenie legendy o Warsie i Sawie  https://www.youtube.com/watch?v=oOUTLcq4zgs 

Słuchanie legendy o Syrence warszawskiej (opracowanie redakcyjne legendy Artura Oppmana Syrenka).

Rozmawiali z sobą dwaj rybacy znad Wisły w owych zamierzchłych czasach, gdy na miejscu dzisiejszej Warszawy leżała niewielka rybacka osada, otoczona gęstymi lasami.

– A widzieliście ją, tę Syrenę, Szymonie?

 – Widzieć nie widziałem, Mateuszu, ale słyszałem, jak śpiewa.

– Jak tylko słoneczko ma się ku zachodowi i czerwienią pomaluje Wisełkę, zaraz jej piosenka się rozlega. – Warto by ją wypatrzeć, zobaczyć.

– Jeśli nas ujrzy – umknie i skryje się w wodzie.

– Najlepiej zapytać o to ojca Barnabę, pustelnika. To człowiek mądry i pobożny; on powie i nauczy, co czynić nam należy. Udali się do pustelnika Barnaby i opowiedzieli mu o Syrenich śpiewach, które słyszą wieczorami. Ojciec Barnaba zadumał się na długą chwilę, a obaj rybacy czekali w skupieniu, aż namyśli się, co poradzić.

– Więc trzeba tak zrobić: w pełnię miesiąca wybierzemy się we trzech do źródełka; na ubrania przyczepimy gałęzi świeżo zerwanych, żeby Syrena człowieka nie poczuła, bo się nie pokaże; zaczaimy się przy samym źródle, a gdy wyjdzie i śpiewać zacznie, wtedy zarzucimy na nią sznur, zwiążemy i miłościwemu księciu na Czersku zawieziemy w darze. Niech ją na zamku trzyma i niech mu wyśpiewuje.

Była piękna, pogodna noc. Ale w lesie nie wszyscy spali. Zza brzóz i wierzb stojących nad potokiem widać było trzy skulone postacie. Przycupnęły one wśród krzaków gęstych i patrzyły w wodę potoku, mieniącą się srebrzyście od blasków księżyca. Byli to dwaj rybacy, Szymon i Mateusz, i pustelnik, ojciec Barnaba.

Nagle z wody wynurzyła się przecudna postać. Miała długie kruczoczarne włosy, szafirowe oczy. Przyglądającym się jej rybakom aż serca zamarły ze wzruszenia. Syrena chwilę trwała w milczeniu, zapatrzona w niebo i w gwiazdy

– i oto w ciszy tej czarownej nocy zadźwięczał piękny śpiew. Wtem z krzaków, cicho, bez szelestu, wyskoczyły owe trzy postacie i rzuciły się na Syrenę. Rybacy z ojcem Barnabą skrępowali i wyciągnęli Syrenę z wody. Szamotała się nieszczęsna, ludzkim głosem ich prosiła o uwolnienie. Głos ten wzruszyć ich nie mógł, gdyż, wedle rady ojca Barnaby, uszy mieli woskiem szczelnie zatkane.

– Zamkniemy Syrenę w oborze, a pilnować jej będzie pastuszek Staszek. Skoro świt zawieziemy ją do księcia. Staszek został sam na sam z Syreną, siadł naprzeciwko i tak, jak mu rozkazali, patrzył w nią bacznie i oczu z niej nie spuszczał.

Nagle Syrena spojrzała na Staszka swymi czarodziejskimi oczami i zaśpiewała. Staszek był na wpół przytomny. Jak żyje, nie słyszał nic podobnego. Śpiew syreny grał na jego sercu tak, jak gra wiosna na sercu każdego człowieka. A Syrena nagle spojrzała wprost w oczy Staszka i rzekła:

– Rozwiąż mnie! Nie zawahał się ani na chwilę.

 – Otwórz wrota i chodź za mną. Usłuchał. Otworzył wrota i czekał, co się stanie. Nie czekał długo. Syrena uniosła się ze słomy, na której leżała, i skacząc na swoim rybim ogonie, przeszła przez wrota i skierowała się w stronę Wisły. Szła i śpiewała. A Staszek, jak urzeczony, szedł za nią, szedł za nią, bez woli, bez myśli. A gdy już była tuż-tuż nad brzegiem Wisły, odwróciła się, spojrzała ku wiosce i zawołała na głos cały:

 – Śpiewałam wam, ludzie prości, ludzie serca cichego i dobrego, ale na rozkaz śpiewać nie chcę i nie będę. Wolę skryć się na wieki w falach wiślanych, wolę zniknąć sprzed waszych oczu i tylko szumem rzeki do was przemawiać. A gdy przyjdą czasy ciężkie i twarde, czasy, o których nie śni się ani wam, ani dzieciom i wnukom dzieci waszych śnić się jeszcze nie będzie, wtedy, w lata krzywdy i klęski, szum fal wiślanych śpiewać będzie potomkom waszym o nadziei, o sile, o zwycięstwie. Tymczasem pędem od wioski lecą ku brzegowi obaj rybacy i pustelnik stary i krzyczą:

– Nie puszczaj! A Syrena, chlup, do wody, a za nią w te pędy Staszek. I zniknął. Minęły lata i wieki. Na miejscu wioski powstało bogate i warowne miasto. A miasto to, później stolica, na pamiątkę dziwnej przygody z Syreną, wzięło ją za godło swoje, i godło to po dzień dzisiejszy widnieje na ratuszu Warszawy.

Rozmowa kierowana na podstawie usłyszanej legendy. Zdjęcie warszawskiej Syrenki.

R. zadaje pytania:

− Jak wyglądała Syrenka?

 − Dlaczego rybacy chcieli ją schwytać?

 − Kto uwolnił Syrenkę?

 − Co obiecała Syrenka warszawiakom?

Syrenka warszawska  - zachęcam do ułożenia puzzli online 

Proponuje wykonanie karty pracy Syrenka – rysowanie  po śladzie. ( zał.) Jeśli dz. nie posiada w domu wyprawki plastycznej można wykonać Syrenkę Warszawską wypełniając kontur.   https://www.youtube.com/watch?v=_c-B47yflns

Proszę włączcie  nagranie  piosenki „ Warszawa” , która prezentuje zabytki  stolicy .- filmik  

Zabawa ruchowa z muzyką  https://www.youtube.com/watch?v=-_AEFmTzS6k

Zabawa z muzyką marszową   https://www.youtube.com/watch?v=lbB770dSoI0&list=RDlbB770dSoI0&start_radio=1&t=0

Karta pracy, cz. 2, nr 46.

Dzieci:  − łączą ze sobą połówki pocztówek przedstawiających ciekawe miejsca w stolicy Polski, nazywają je z pomocą osoby dorosłej, − rysują po śladach rysunków fal na rzece Wiśle.

Proszę, aby dziecko powtórzyło wiersz „ Moja Ojczyzna”. Przypominamy jak wygląda godło Polski . R. Pyta:  − Gdzie widziałyście godło Polski? 

− Gdzie w przedszkolu znajduje się godło Polski? 

Zaśpiewajcie piosenkę Jestem Polką i Polakiem .

Zabawa ruchowa Barwy ojczyste.

Biały pasek krepiny i czerwony pasek krepiny dla dziecka ( może to być kartka biała i czerwona).  Nagranie muzyki do marszu

Link :  https://www.youtube.com/watch?v=_I70_mZwuYg  .

Dzieci maszerują w takt muzyki  machają dowolnie paskami krepiny. Na przerwę w muzyce zatrzymują się i wykonują polecenia R. Na hasło: Biały! –  podnoszą do góry biały pasek  i falują nim w powietrzu.  Na hasło: Czerwony! – do góry podnoszą czerwony pasek krepiny, i falują nim.

Na hasło: Barwy ojczyste! – dzieci  podnoszą ręce do góry i poruszają nimi. Zabawę powtarzamy kilka razy.

Słuchanie piosenki  „  Mały patriota”   https://www.youtube.com/watch?v=O8lbwWF7yXo 

Praca plastyczna Moja ojczyzna. Wyprawka, karta nr 12

Potrzebne przybory :  biała bibuła, flamastry, nożyczki.

Dz.  wypychają z karty pracy kształt godła,

 − wyrywają małe kawałki białej bibuły i wyklejają nimi skrzydła orła, 

− koronę, dziób i pazury orła kolorują żółtym flamastrem.

Proszę pamiętajmy, iż przed nami ważne Majowe Święta :

1 maja – Święto Pracy

2 maja – Dzień Flagi   -  Prezentacja  : https://www.youtube.com/watch?v=AMi7DWaQsVk

3 maja -  Konstytucji   -  Prezentacja   https://www.youtube.com/watch?v=iaQxsbMYKFo

Wywieśmy w swoich domach flagi. Proszę prześlijcie zdjęcia prac dzieci  o Polsce .

Jak zrobić kotylion z papieru    https://www.youtube.com/watch?v=_c-B47yflns&list=RDCMUCCaDR29Fup4JARIQPe3EyOA&start_radio=1&t=7

Święta  Majowe     https://www.youtube.com/watch?v=QGGc4W1iUzM

CO TO ZA MIEJSCE? – poznawanie nazw wybranych miejsc w Polsce. Słuchanie ciekawostek

na ich temat.

Mapa Polski, przewodnik po Polsce.

Rodzic pokazuje mapę Polski. Dziecko wskazuje palcem dowolne miejsce na

mapie. Rodzic odczytuje, co to za miejsce, podaje nazwę regionu, miasta, wsi, lasu, parku narodowego, góry, rzeki itp. Korzystając z przewodnika po Polsce, przekazuje krótką informację na temat tego miejsca. - mapa 

ZABAWA POBUDZAJĄCO-HAMUJĄCA BARWY NARODOWE.

Nagranie piosenki” Jestem Polakiem” https://www.youtube.com/watch?v=plug6OIrxRM obrazek przedstawiający godło, nagranie hymnu.

Dzieci swobodnie maszerują w rytmie piosenki „Jestem Polakiem”. Na przerwę w muzyce powtarzają rymowankę: Wiedzieć o tym wypada, że biało-czerwona jest polska flaga.

Dzieci ponownie maszerują w rytmie piosenki. Na przerwę w muzyce Rodzic unosi obrazek polskiego godła. Dzieci zatrzymują się, przyjmując postawę na baczność, i słuchają fragmentu hymnu narodowego.

                                                                                                        Miłej zabawy Dorota Potoczna , Urszula Gryga