DBAMY  O  OGRÓDEK

Spotkasz go w ogrodzie,
gdzie pracuje co dzień
dba o krzaki i kwiatki,
sadzi rośliny z użyciem łopatki. ( ogrodnik)

Ogród wiosną

Rozmowa z dzieckiem na podstawie ilustracji . Dzieci wypowiadają się na temat obrazków. Mówią, co jest na nich przedstawione, wskazują charakterystyczne narzędzia potrzebne do pracy w ogrodzie.  zał.

 Ćwiczenie oddechowe – Piórko.

Dzieci wykonują dowolne improwizacje ruchowe w rytmie nagrania dowolnego utworu , w ręku trzyma  piórko. Podczas przerwy w muzyce dzieci unoszą piórka na wysokość głowy, wypuszczają je z dłoni i zaczynają w nie dmuchać. Starają się, żeby piórka nie spadły na podłogę.

Dzieci dbają o środowisko – masażyk według Bożeny Formy.

Rysują na plecach osoby , która jest w domu.   Rodzic wypowiada treść :

                                                 Dzieci :

W zgodzie z przyrodą             rysują powoli całą dłonią koła, zaczynając od środka   pleców, 

żyją wszystkie dzieci.             uderzają delikatnie pięściami w różne części pleców, 

Kochają jasne słonko,            delikatnie uderzają palcami lewej ręki i prawej ręki,    dotykając                                                         pleców   opuszkami palców, 

które na niebie świeci    .        wykonują koliste ruchy całą dłonią,

Nie łamią gałęzi,                 delikatnie uderzają bokiem dłoni w różne części    pleców, 

dbają o rośliny,                        rysują kwiatek, 

podczas wycieczek do lasu     delikatnie uderzają rozwartymi dłońmi od dołu    pleców do góry,

 nie płoszą zwierzyny.              przesuwają rozwarte dłonie od góry pleców w dół,

Często też dorosłym             kładą dłonie na środku pleców i delikatnie naciskają, 

dobry przykład dają         

–  w wyznaczonych miejscach   uciskają delikatnie ramiona.

 śmieci zostawiają.

Słuchanie wiersza Ogrodnicy.

 Idą, idą ogrodnicy. Tup! 

Niosą grabki i łopatki. Hej! 

Będą spulchniać ziemię, 

aby lekko było jej.

Puk, puk, puk łopatką.

 Szu, szu, szu grabkami. 

Tryśnie woda z koneweczki

 na nasze grządeczki.

 Rozmowa na temat wysłuchanego wiersza.

R. pyta dzieci: 

− Dokąd idą dzieci?

− Co dzieci niosą ze sobą do ogrodu?

− Co dzieci będą robiły w ogrodzie? 

 Zabawa ruchowo-ortofoniczna Co robimy w ogrodzie?

R.  rozkłada na podłodze chustki ( sznurek itp.)  , – ścieżki między grządkami. Dzieci swobodnie maszerują  wzdłuż chustek tak, aby nie nadepnąć na grządki. Powtarzają słowa dźwiękonaśladowcze: tup, tup, tup. Na klaśnięcie R. zatrzymują się, milkną, naśladują czynności, jakie wykonuje się w wiosną w ogrodzie, np.:  – kopiemy grządki łopatką – puk, puk, puk,

 – grabimy grządki – szu, szu, szu,

– podlewamy kwiaty – palcami naśladują spadanie kropel i mówią: kap, kap, kap.

Karta pracy  nr 38   . Ozdabianie konewki wg własnego pomysłu.

Karta pracy nr 39 . Odszukują w naklejkach obrazki kwiatów w taki sposób, aby liczba zgadzała się z liczbą kropek na skrzynkach . Kolorowanie wg instrukcji .

Można wydrukować kolorowankę , jeśli nie mamy kart pracy :  https://i.pinimg.com/474x/3d/d7/93/3dd7932d90fbf403472b3200196cd3ec.jpg  

Słuchanie piosenki W naszym ogródeczku

W naszym ogródeczku // zrobimy porządki// 3x
Wygrabimy ścieżki //przekopiemy grządki// 3x
Raz dwa trzy.

Potem w miękką ziemię // wsiejemy nasionka // 3 x
Będą się wygrzewać // na wiosennym słonku // 3x
Raz dwa trzy.

Spadnie ciepły deszczyk //i wszystko odmieni// 3 x
W naszym ogródeczku //grządki zazieleni// 3 x.
Raz dwa trzy.

Zabawa ruchowo-naśladowcza do piosenki „W naszym ogródeczku”

W naszym ogródeczku                  dz. rysują rękoma koła przed sobą

zrobimy porządki                          dz. „grożą” palcem wskazującym, na zmianę jedną i drugą ręką

Wygrabimy ścieżki                        dz. naśladują grabienie
przekopiemy grządki                    dz. naśladują kopanie łopatą

Raz dwa trzy.                                dz. klaszczą 3 razy

Potem w miękką ziemię               dz. naśladują wrzucanie nasionek do ziemi

wsiejemy nasionka

Będą się wygrzewać                     dz. „wkręcają żaróweczki”

na wiosennym słonku

Raz dwa trzy.                                dz. klaszczą 3 razy

Spadnie ciepły deszczyk               dz. poruszają paluszkami i ponad głowami i powoli

i wszystko odmieni                         opuszczają je wzdłuż całego ciała aż do podłogi.

W naszym ogródeczku                 dz. rysują rękoma koła przed sobą.

grządki zazieleni

Raz dwa trzy.                               dz. klaszczą 3 razy

Założenie hodowli cebulek kwiatów .

Szpadelek, grabki, patyki, cebulki kwiatów, konewka z wodą. R. wspólnie z dzieckiem poszukuje w ogrodzie miejsca zapewniającego roślinom najlepszy rozwój. Dzieci uzasadniają swój wybór. Następnie przypominają kolejność wykonywania poszczególnych prac w ogrodzie i wspólnie z R. je wykonują: przekopują ziemię szpadelkami i wyrównują ją grabkami, wykonują w ziemi wgłębienia patykiem, sadzą cebulki kwiatów i podlewają je wodą z konewki. R. przypomina dzieciom o konieczności systematycznej pielęgnacji roślin, zachęca do śledzenia ich wzrostu. 

Karta pracy- „Co przyda się w ogrodzie”

 (załącznik)

ZABAWA PALUSZKOWA WEDŁUG KRZYSZTOFA SĄSIADKA – BIEDRONKA.

Rodzic recytuje wierszyk, jednocześnie; wyciąga przed siebie obie dłonie i recytuje

wierszyk. Podczas kolejnych wersów R. palcami jednej ręki dotyka palców drugiej ręki,

zaczynając od najmniejszego. Na koniec wykonuje dłonią zygzaki i unosi ją ku górze.

Biedronka mała

robaczki spotkała:

z tym się przywitała,

tego pogłaskała,

temu pomachała,

tego zabrać chciała,

z tym się pożegnała…

i do nieba poleciała.

Ciekawostka o biedronkach: Biedronka to pożyteczny chrząszcz. Zjada mszyce, które żywią się sokami roślin uprawianych w ogrodzie.

ZABAWA RUCHOWA PODĄŻAJ ZA SWOJĄ STRZAŁKĄ.

Do zabawy potrzeba: kolorowe strzałki wycięte z papieru.

Przed zabawą należy wyznaczyć miejsce startu oraz metę. Uczestnicy wybierają dla siebie strzałkę (dla każdego w innym kolorze) stają na linii START, rzucają swoimi strzałkami i idą za nimi. Podnoszą je z podłogi i rzucają dalej. Zabawa trwa dotąd, aż dojdą do wyznaczonego celu META.

ODSŁUCHANIE PIOSENKI

https://www.youtube.com/watch?v=fdhmWn8bi7o

Zachęcam do obejrzenia programu dla dzieci Domowe Przedszkole Wiosenne Nowalijki  https://vod.tvp.pl/video/domowe-przedszkole,wiosenne-nowalijki,47787  

Potoczna Dorota ,Gryga Urszula

Zabawa ruchowa z muzyką

Wypoczynek w lesie i nad wodą

Rozmowa na podstawie obrazków. Książki przyrodnicze lub obrazki przedstawiające wodę i las (zanieczyszczone). Dziecko wypowiada się na temat obrazków (swoich odczuć) i zastanawia się, co mogło być przyczyną zanieczyszczeń.

Ćwiczenia oddechowe Rybki w wodzie. Słoik z wodą, słomki, małe kawałki papieru w kształcie rybek. Dziecko za pomocą słomek umieszcza papierowe rybki w wodzie (słoiku z wodą). Mogą przenieść tam kilka rybek.

Zabawa twórcza Co słychać w lesie? Nagranie muzyki relaksacyjnej (odgłosy lasu i śpiewu ptaków), https://www.youtube.com/watch?v=BzpheDcdgzg . Dziecko kładzie się na plecach i przez krótki czas w ciszy słucha odgłosów lasu. Następnie przeciąga się, siada i odpowiadają na pytania Rodzica:

• Co słychać w lesie?
• Co dzieje się w lesie?

Wprowadzenie do tematu zajęć – wypowiedź dziecka na temat czystej wody i brudnej wody. Dwa słoiki: w jednym jest czysta woda, a w drugim brudna (można celowo ją zabrudzić, np. ziemią). Dziecko ogląda oba słoiki. Zastanawia się, gdzie jest czysta woda, a gdzie brudna. Na koniec Rodzic zadaje pytanie:

Z którego słoika napilibyście się wody?

Dlaczego?

Osłuchanie ze słowami i melodią piosenki Piosenka ekologiczna (sł. i muz. J. Kucharczyk). Nagranie piosenki Piosenka ekologiczna, „Ziemia to wyspa zielona” https://www.youtube.com/watch?v=-ZQTnkXpcCA

Rozmowa na podstawie wysłuchanego utworu:

Dlaczego tak ważne jest, Ziemia była czysta i zadbana?

Kto mieszka  na Ziemi?

Jaki kolor ma Ziemia w piosence?

Ćwiczenia oddechowe z wykorzystaniem wody. Dla dziecka: słomka, miseczka z wodą. Dziecko siada przy stoliku. Według instrukcji Rodzica dziecko próbują zrobić fale na wodzie (dmuchają delikatnie na powierzchnię wody) lub puszcza bąbelki (zanurza słomki i dmucha w nie).

Zabawa sensoryczna Drzewa iglaste, drzewa liściaste. Liście, igły drzew, przepaska. Rodzic prezentuje dziecku liście i igły z drzew. Mówi, że drzewo liściaste ma liście, a drzewo iglaste – igły. Dziecko ma założoną przepaskę na oczy. Za pomocą dotyku odgaduje, czy ma w ręce fragment drzewa iglastego czy liściastego. Opisuje również swoje wrażenia dotykowe (używającnp. słów: kłuje, jest gładki, jest niemiłe w dotyku, bo... itp.)

„Krecik” - zabawa z tekstem Joanny Myślińskiej i Iwony Mojsak (masażyk).

Krecik norki kopie, - lekko drapiemy paluszkami w różnych miejscach na plecach dziecka,

 nie wiadomo gdzie. - lekko uciskamy paluszkami różne punkty na plecach dziecka,

 Może tu się schował - łaskoczemy dziecko w wybranym miejscu na plecach,

–czy ktoś z was to wie?

Krecik norki kopie, - lekko drapiemy paluszkami w różnych miejscach na brzuszku dziecka,

nie wiadomo gdzie. - lekko uciskamy paluszkami różne punkty na brzuszku dziecka,

Może tu się schował - łaskoczemy dziecko w wybranym miejscu na brzuszku,

–czy ktoś z was to wie?

Krecik norki kopie, - lekko drapiemy paluszkami w różnych miejscach na główce i szyjce dziecka,

nie wiadomo gdzie. - lekko uciskamy paluszkami różne punkty na główce i szyjce dziecka,

Może tu się schował - łaskoczemy dziecko w wybranym miejscu na główce i szyjce dziecka,

–czy ktoś z was to wie?

„Słoneczko” –wykonanie pracy plastycznej.

Kształcenie umiejętności posługiwania się nożyczkami. Dzieci otrzymują niebieską kartkę, wycięte żółte koło i gruby pasek żółtego papieru. Zadaniem dzieci jest wycięcie promieni, ułożenie słońca i przyklejenie go na niebieską kartkę. Dzieci mogą dorysować oczy i uśmiechniętą buzię

Praca plastyczna Mój wymarzony las. Dla każdego dziecka: kartka, kredki. Dzieci malują swój wymarzony las (bez śmieci, ze zwierzętami).

Małgorzata Łopińska -Kubiczek , Aleksandra Ciesielska 

Segregujemy śmieci

Segregowanie klocków według jednej cechy (kolor, wielkość, rodzaj). Klocki różnego rodzaju, pojemniki/obręcze na klocki. Rodzic prosi dzieci, aby posegregowały klocki według określonej cechy, np. wielkości (małe – duże – średnie), koloru lub rodzaju. Dzieci porównują liczebność klocków, szacują, których klocków jest mniej, a których więcej. Na koniec tworzą budowle z klocków wybranego rodzaju.

Rozwiązywanie zagadki B. Szelągowskiej Śmieci.

Rodzic recytuje zagadkę i prosi dziecko o podanie rozwiązania.

O porządek trzeba dbać, wiedzą o tym także dzieci. 

Do odpowiednich worków każdy wrzuca…?(śmieci)

Słuchanie opowiadania E. Stadmüller Smok Segregiusz. Książka (s. 62–63) Rodzic otwiera książkę i zaprasza do wysłuchania opowiadania. Czytając opowiadanie, prezentuje ilustracje do niego.

Smok Segregiusz był niezwykle sympatycznym bajkowym smokiem. Uwielbiał bawić się tym, co inni uważali za śmieci. Kartonowe pudełka zamieniał w domki dla lalek albo rycerskie zamki. Plastikowe butelki oklejał błyszczącą folią i wykorzystywał jako wieże albo robił z nich rakiety. Kolorowe zakrętki z radością ustawiał jako pionki w grach planszowych, które sam wymyślał. Z puszek robił grzechotki, ze starych rękawiczek – maskotki… Nigdy się nie nudził. Zazwyczaj chodził uśmiechnięty, a gdy wpadał na jakiś kolejny zwariowany pomysł – podskakiwał z radości. Jednego Segregiusz nie mógł zrozumieć. Gdy widział powyrzucane byle gdzie papierowe torebki, puszki czy reklamówki, w jego oczach pojawiał się smutek. – Czemu ludzie wyrzucają takie wspaniałe zabawki? – rozmyślał. – Jeśli już nie chcą się nimi bawić, to przecież są pojemniki na papier, metal czy szkło. Na pewno ktoś wie, jak takie skarby wykorzystać… O, znów ktoś pomylił trawnik ze śmietnikiem i park nie jest już taki ładny jak był. Czy naprawdę tak trudno trafić papierkiem do kosza? – Czy myślisz o tym samym co ja? – spytała senna wróżka Gwiazduszka, która pojawiła się nie wiadomo skąd i przysiadła obok smoka, na parkowej ławeczce. Segregiusz spojrzał na porozrzucane wszędzie śmieci i westchnął ciężko. – Wymyśl jakąś zabawę, która nauczy wrzucania papierków do kosza – zaproponowała Gwiazduszka – a ja postaram się, aby ten pomysł przyśnił się jakiemuś dziecku. – Spróbujmy – zgodził się smok. – Tato, tato! – zawołał Olek, gdy tylko otworzył oczy. – Śniło mi się, że wygrałem wielki turniej. – Rycerski? – zainteresował się tato. – Jasne, że rycerski – kiwnął głową Olek. – Miałem na sobie srebrną zbroję, hełm z pióropuszem i walczyłem… ze śmieciami. – Z czym? – oczy taty zrobiły się okrągłe ze zdumienia. – Te śmieci chciały zasypać cały świat, a ja im na to nie pozwoliłem – oświadczył dumnie rycerz z przedszkolnej grupy Tygrysków.   – Jestem z ciebie dumny – oświadczył tato i uścisnął Olkowi prawicę. – Ten bałagan na trawnikach to rzeczywiście problem – rozmyślał, jadąc do pracy. – Akurat projektował nową szkołę, a jego kolega – architekt krajobrazu – głowił się nad tym, jak urządzić plac zabaw dla przedszkolaków i park pełen atrakcji sportowych dla starszych dzieci. – Tylko pamiętaj o koszach na śmieci – przypomniał mu tato, kiedy tylko wszedł do biura. Pan Zbyszek kiwnął głową i po paru godzinach przyniósł gotowe szkice. Kosze w kształcie smoków, rakiet, wież fantastycznie pasowały do sportowych boisk i huśtawek. – Niech dorosłych uczą dzieci, gdzie wyrzucać trzeba śmieci – podsumował jego pracę tato.

Rodzic zadaje pytania:

− Co lubił robić smok Segregiusz?

− Co smuciło smoka?

− Jaki sen miał Olek?

 − Dlaczego należy wyrzucać śmieci do kosza?

− W jaki sposób możemy chronić przyrodę?

Ćwiczenie językowe Trudne słowa. Obrazki przedstawiające sposoby ochrony przyrody. Rodzic wyjaśnia sposoby ochrony przyrody, pokazując odpowiednie obrazki. Tłumaczy trudne dla dzieci pojęcia związane z ochroną przyrody: segregacja, recykling, odpady biodegradowalne. Następnie pyta dziecko: Czy zna jeszcze jakieś trudne słowa związane z ochroną przyrody, które chce wyjaśnić? Odpady biodegradowalne – to np.: liście, chwasty, słoma, odpady z drewna, obierki po warzywach i owocach, skorupki jajek.

 ZABAWA „SEGREGUJEMY ŚMIECI”

Potrzebne: odpady z każdej kategorii (szkło, tworzywa sztuczne, bio, makulatura, zmieszane) oraz pojemniki w odpowiednich kolorach(można kolorowymi kartkami oznaczyć worki lub miski):

Szkło-zielony, papier- niebieski, plastik- żółty, brązowy- bio,

czarny-zmieszane/niesegregowane,

Zadaniem dzieci jest posegregowanie zgromadzonych odpadów.

ZABAWA „CELUJ DO KOSZA”.

Dzieci formują z gazety kule i celują do ułożonego na środku kosza, a potem kule z papieru wkładają do worka niebieskiego/ miejsca przeznaczonego na makulaturę.

ZABAWA RUCHOWA Z GAZETĄ. 

Rodzic rozkłada gazety na podłodze , dzieci swobodnie poruszają się  po pokoju(mona włączyć muzykę) , kiedy muzyka cichnie, usłyszą słowo :

deszcz - wybierają gazetę i stukają palcami w gazetę,

 burza - chowają się pod gazetą i mocno się kulą ,

kałuża - kładą gazetę i ją przeskakują. Robienie kulek z gazety.

Rodzic prezentuje wiersz B. Szelągowskiej Kosz na śmieci, a dziecko go powtarza. Następnie dziecko podnosi z podłogi jeden ze śmieci, mówi, do jakiego worka/pudełka trzeba go włożyć. Rodzic pomaga, jeśli odpowiedź dziecka jest błędna. Powtarzamy wiersz z dzieckiem.

Kosz się zawsze bardzo smuci,

gdy ktoś papier obok rzuci.

Pamiętają wszystkie dzieci,

by do kosza wrzucać śmieci!

Ćwiczenie grafomotoryczne „Smok”

Malgorzata Łopińska -Kubiczek, Aleksandra Ciesielska, Urszula Gryga

DBAMJY  O  PRZYRODĘ –  OSZCZĘDZAJMY  WODĘ

Co zagraża przyrodzie? – swobodne wypowiedzi dzieci. Dzieci oglądają zdjęcia przedstawiające różne środowiska przyrodnicze: las, jezioro, park, ogród. R. zwraca ich uwagę na piękno przyrody. Swobodnie wypowiadają się na  temat zwierząt i roślin żyjących w tych środowiskach. Wspólnie zastanawiają się, co może zagrażać przyrodzie.

Zabawa ruchowa Przeprawa przez wodę.

Układamy na dywanie ( wodzie) klocki piankowe lub inne rzeczy  , które dzieci posiadają  w domu, w odległości jednego kroku od dziecka. Umawiamy się z dziećmi , że są to kamienie. Dziecko na znak R.  przechodzi po kamieniach tak, aby nie wpaść do wody – nie stanąć na dywanie.

Słuchanie opowiadania Barbary Szelągowskiej Oszczędzajmy wodę, dbajmy o przyrodę! Książka (s. 64–65)  https://www.youtube.com/watch?v=H7GQTtHlBu0

Ada, podobnie jak pozostałe dzieci, codziennie po śniadaniu myła zęby. Starała się robić to bardzo dokładnie. Tego dnia jak zwykle wyjęła z kubeczka pastę i szczoteczkę, odkręciła kran i zaczęła szorować ząbki. Ciepła woda płynęła wartkim strumieniem do odpływu, a kubeczek z dinozaurem stał bezczynnie obok.

 – Ado, prosiłam cię już kilka razy, żebyś nalewała wody do kubeczka, a kran zakręcała podczas mycia zębów – powiedziała pani.

– Każdy z nas powinien oszczędzać wodę. Po to właśnie mamy kubeczki.

– Znowu zapomniałam – westchnęła dziewczynka. – Ale ja przecież nie leję dużo wody. Tylko troszeczkę. Naprawdę.

– Tak tylko ci się wydaje. Najlepiej będzie, jeśli zrobimy pewien eksperyment. Może to cię przekona do oszczędzania wody. Maciusiu, nalej wody do kubeczka i zacznij myć zęby. W tym czasie pani wstawiła miskę do sąsiedniej umywalki.

– A teraz twoja kolej, Ado. Zacznij myć zęby – powiedziała pani i w tym samym momencie odkręciła kran.

– Skończyłam! – zawołała po pewnym czasie Ada. Pani natychmiast zakręciła kran i zaniosła miskę z wodą do sali. Wszystkim dzieciom rozdała jednorazowe kubeczki.

– A teraz kolejno nabierajcie wodę z miski do swoich kubeczków.

– Jeden kubeczek, drugi, trzeci… Ada patrzyła z niedowierzaniem.

– Jak to możliwe? To ja zużywam aż tyle wody? – zastanawiała się dziewczynka.

– Niestety tak. Codziennie myjesz ząbki i codziennie marnujesz tyle wody, ile zużywa cała nasza grupa.

 – To ja już na pewno się poprawię. Obiecuję.

– Bardzo się cieszę, że tak mówisz. Musicie wiedzieć, że na świecie są kraje, w których brakuje wody. Są takie miejsca, gdzie trzeba kopać specjalne bardzo głębokie studnie, żeby się do niej dostać. Woda, którą pijemy, to woda słodka. Wcale nie jest jej tak dużo.

– Proszę pani, ale przecież w morzu jest mnóstwo wody – zawołała Kasia.

– Owszem, Kasiu, ale ta woda nie nadaje się do picia, bo jest słona. Zarówno ludzie, zwierzęta, jak i rośliny potrzebują słodkiej wody do życia. Dlatego jest taka cenna. Nie powinniśmy marnować jej bez potrzeby.

 – W takim razie w domu też zacznę oszczędzać wodę, i to nie tylko podczas mycia zębów – obiecała Ada, a inne dzieci przytaknęły.

– W takim razie – powiedziała pani – proponuję, żebyśmy nauczyli się na pamięć krótkiej rymowanki.

Posłuchajcie: Oszczędzajmy wodę, dbajmy o przyrodę! Wszystkie dzieci już po chwili zapamiętały słowa rymowanki. Obiecały również, że nie będą marnować wody.

• Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce .

R. zadaje pytania:

− W jaki sposób Ada myła zęby?

− Dlaczego należy oszczędzać wodę?

Zabawa ruchowa z wykorzystaniem rymowanki

– Podskocz, klaśnij i przykucnij. Dziecko – wykonuje podskok, klaszcze i przykuca. Następnie wstaje i mówi rymowankę: Oszczędzajmy wodę, dbajmy o przyrodę!  

Rozmowa na temat sposobów oszczędzania wody.

R.. kontynuuje rozmowę na temat wody i sposobów jej oszczędzania.

Dzieci, podają sposoby oszczędzania wody.

Przykłady:

− branie prysznica zamiast kąpieli w wannie,

 − dokładne zakręcanie kranu przed wyjściem z łazienki, 

− gromadzenie wody deszczowej i podlewanie nią roślin w ogrodzie.

Karta pracy, cz. 2, nr 37  - Żabki

 Dzieci:

− oglądają obrazki,

− opowiadają, co robi Ada z mamą,

− mówią, jak należy dbać o rośliny,

− w każdej doniczce rysują jeden kwiatek,

− liczą, ile w sumie jest kwiatków we wszystkich doniczkach .

Praca plastyczna

Materiały:

• biała kartka
• klej magic
• folia aluminiowa
• niebieski worek na śmieci
• niebieska plastelina
• czarny pisak

Na białej kartce rysujemy czarnym pisakiem kran, krople wody i kałuże. Kran wyklejamy kulkami z folii aluminiowej. Krople wyklejamy niebieską plasteliną. Kałuże wyklejamy kawałkami niebieskiego worka na śmieci.

Dorota Potoczna

W trosce o zasoby wody na świecie - program edukacyjny   

Strażnicy przyrody

Słuchanie piosenki Ochroń Ziemię (sł. i muz. Krystyna Gowik).

https://www.youtube.com/watch?v=3oEy3cS29W8

1. Mieszkamy na wielkiej kuli.  

          Ta kula to nasza Ziemia.  

          Dorośli ciągle na tej Ziemi chcą wszystko zmieniać.  

          Wycinają drzewa, śmiecą na leśnej łące, 

          czarny dym z kominów leci i zasłania słońce.

Ref.: Ochroń Ziemię, bądź jej przyjacielem.           

         Ty i ja – jest tu dzieci wiele. 

         Im więcej nas, tym dla Ziemi lepszy czas. (2x)

       2. Gdy wszystkie na świecie dzieci 

          zadbają o piękno Ziemi, 

          to wszystko skończy się szczęśliwie, nic się nie zmieni.  

          W ogromnym kosmosie Ziemia się nie zgubi, 

           gdy ją każdy mały człowiek   nauczy się lubić.

Rozmowa na temat tekstu piosenki.

- Określanie nastroju piosenki.

- Co to znaczy, że mieszkamy na wielkiej kuli?

- Czym jest Ziemia? Dlaczego musimy o nią zadbać?

- Czy wszyscy dorośli są przyjaciółmi Ziemi?

- Co oznaczają słowa piosenki: „W ogromnym kosmosie Ziemia się nie zgubi, gdy ją mały człowiek zacznie lubić?”

Zabawa dramowa – My, drzewa.

Dzieci są drzewami. Rodzic opowiada, co działo się z lasem, drzewami, a dzieci wcielają się w role drzew i uzewnętrzniają stany emocjonalne  w zależności od kolejnych zdarzeń opisywanych przez rodzica.

Rodzic opowiada:

Dawno temu lasy były czyste, pełne ptaków i innych zwierząt. Drzewa były szczęśliwe, wesoło się uśmiechały, słuchając śpiewu ptaków siedzących na ich gałęziach. Mijały lata, powoli zachodziły zmiany – wycinki, bezmyślne niszczenie drzew. Zaczęło to złościć drzewa. A gdy na dodatek pojawiły się śmieci, które ludzie wywozili do lasu – drzewa wystraszyły się, co się z nimi stanie. Czy zginą w tych górach śmieci? Czy uschną? Dzisiaj smutno patrzą na to,  co się dzieje. Może dzieci im pomogą?

Ćwiczenia poranne

- Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Rzucamy szyszkami.

Dzieci na niby spacerują po lesie, co pewien czas podnoszą szyszkę i rzucają nią z dużym zamachem jak najdalej.

 - Zabawa ruchowa z elementem czworakowania – Przedzieramy się przez leśne zarośla.

Dzieci poruszają się na czworakach między wyobrażonymi zaroślami, co pewien czas prostują się i maszerują do przodu.

- Zabawa ruchowa rozwijająca wyczucie ciała i przestrzeni – Toczymy zwalony pień.

 Dziecko jest przewróconym przez burzę pniem drzewa – leży na podłodze, a rodzic delikatnie turla pień w różnych kierunkach, z zachowaniem zasad bezpieczeństwa. Po chwili następuje zmiana ról i dziecko próbuje turlać rodzica.

- Ćwiczenia ramion i tułowia – Piłujemy drzewo.

Dziecko i rodzic podają sobie ręce i naprzemiennie przeciągają je do przodu i do tyłu, z równoczesnym pochylaniem i odchylaniem tułowia – naśladują piłowanie drzewa.

Litera „H,h”

Alfabet dla dzieci po polsku - LITERA H - UBU nauka literek - bajka dla dzieci

https://www.youtube.com/watch?v=1_3R9SYCpEM

https://www.youtube.com/watch?v=vtymVPdwi6U

Karty pracy. Nowe przygody Olka i Ady. Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia, s. 72

- Opisywanie, co przedstawia obrazek.                                                                                      

- Określanie pierwszych głosek w słowie hamak i nazwach rysunków.                          

- Rysowanie po śladach rysunków.                                                                                             

- Kolorowanie wybranych rysunków.                                                                                         

- Zaznaczanie liter „h, H” w wyrazach.

Oglądanie zdjęć wybranych drzew – liściastych i iglastych.

Zdjęcia wybranych drzew,  można wykorzystać ilustracje w książkach lub skorzystać z Internetu.

Dzieci oglądają zdjęcia drzew, nazywają je, porównują wygląd.

• zabawa „Skojarzenia - Co to jest las?”

 Rodzic z dzieckiem może narysować drzewo i podpisać LAS TO …   I wokół tego  hasła zapisywać skojarzenia dziecka ze słowem las .

• Poznawanie (przypomnienie) ogólnej budowy drzewa.

Można przygotować  poszczególne kartonowe elementy drzewa: korzenie, pień, gałęzie, koronę z liśćmi. Dzieci nazywają części drzewa. Układają je na stole we właściwej kolejności. Określają, które części rośliny rosną pod ziemią, a które nad nią.

Karty pracy, cz. 4, s. 12–13. . Kolorowanie rysunków zwierząt.

Słuchanie wiersza Agaty Widzowskiej Strażnicy przyrody

WIERSZ: "Strażnicy przyrody"

 Kuku, kuku!- echo niesie.

Kuku, kuku!- echo niesie.

To kukułkę słychać w lesie.

- Kuku, czekam! Kuku, dzieci!     

Czy sprzątniecie swoje śmieci?

Płaczą sarny i jeżyki:

- Ach! Zamienią las w śmietniki!

Rudy lisek wyszedł z norki.

- Dzieci to są mądre stworki.

O! Zbierają już butelki, zakrętki, i papierki.

Wiedzą, że ze szkiełka w lesie.

Straszny pożar się rozniesie!

Hyc! Wyskoczył zając Kicek.

- Chcecie poznać tajemnicę?

Każdy maluch las szanuje

I porządku w nim pilnuje.

Wie, że drzewo i roślina

Oczyszczają dym z komina.

- Prawda- szepnął wilczek młody.

- Dzieci bronią swej przyrody.

Nikt nie goni nas z patykiem

I nie płoszy zwierząt krzykiem.

Po mrowisku też nie skaczą.

Przecież wtedy mrówki płaczą!

Odezwała się sarenka:

- Pamiętają o ziarenkach,

W zimie dokarmiają ptaki.

Lubią nas te przedszkolaki!

Cieszmy się więc do rozpuku

I śpiewajmy: Kuku, kuku!

Analiza wiersza – rodzic zadaje pytania

− Co robiły dzieci w lesie?

− Co mówiły zwierzęta o dzieciach?

− Jak wy zachowujecie się w lesie?

Zabawa ruchowa rozwijająca reakcję na ustalone sygnały – Porządki.

Małe obręcze, pojedyncze strony z gazet, bębenek.

W pokoju w wyznaczonym miejscu znajduje się pojedyncza strona gazety. W rytmie dowolnego instrumentu  (można wykorzystać nagranie wesołej muzyki) dziecko swobodnie porusza się po dywanie. Podczas przerwy w muzyce dziecko podchodzi do leżącej gazety i zgniata ją, formując z niej kulę. Następnie manipuluje nią zgodnie z poleceniami: tocz kulę wokół siebie, podrzucaj kulę, przekładaj kulę z lewej ręki do prawej.

 Po zakończeniu zadań dźwięk instrumentu zaprasza do ponownego marszu i dalej dziecko porusza się aż do momentu przerwy w muzyce i ponownie wykonuje polecenia rodzica.

Rozmowa na temat: Kogo możemy nazwać przyjacielem przyrody?

Dzieci podają propozycje, a rodzic może zapisać je na zielonym kartonie. Na koniec – na znak, że dziecko zgadza się z tym, co jest napisane – odbijają na kartonie swoją dłoń namoczoną w farbie. Przykładowe propozycje dziecka:

Przyjaciel przyrody: nie zrywa kwiatów; nie łamie gałązek drzew; nie śmieci; dokarmia ptaki (zwierzęta); oszczędza wodę, elektryczność; segreguje śmieci; lubi zwierzęta…

Opowieść ruchowa W lesie (według Małgorzaty Markowskiej).

Dzieci wykonują to, o czym opowiada rodzic.

Wyruszamy na wycieczkę do lasu (dzieci maszerują dookoła koła). Idziemy po ścieżce.

Ścieżka robi się coraz węższa. Idziemy noga za  nogą. Las staje się gęsty – trzeba się schylać, przechodzić pod gałęziami, rozchylać zarośla (wymyślają różne sposoby przedzierania się przez las). Co jakiś czas odpoczywamy. Zatrzymujemy  się, nasłuchujemy odgłosów lasu:

śpiewu ptaków (wykonują skłony głowy w tył, na boki, skręty), stukania dzięcioła (w przysiadzie, uderzają palcami o ziemię). Idziemy dalej. Widzimy w oddali sarny na polanie (czworakują w różnych kierunkach). Wchodzimy na polanę pełną kwiatów. Biegamy radośnie, podskakujemy. Zmęczeni zabawą, kładziemy się na trawie. Zasypiamy. Las szumi: szu, szu, szu…

Nasze małe Elfiki też ciężko pracują 

„Domowego Przedszkola”  Co słychać na wsi?

Zapraszamy dzieci na wycieczkę na wieś, do gospodarstwa rolnego. Przedszkolaki poznają różne zwierzęta gospodarskie i ich głosy. Dowiadują się także skąd się bierze mleko dzięki przygodzie Reksia i Pucka z opowiadania Jana Grabowskiego.

Odwiedzają także fermy: kurzą, kaczą i gęsią.

W programie także zabawy muzyczne Urszuli Smoczyńskiej, związane z tematem programu oraz zajęcia plastyczne w czasie, których dzieci robią makietę gospodarstwa. W programie także teatrzyki dziecięce.

Poniżej link. 

https://vod.tvp.pl/video/domowe-przedszkole,co-slychac-na-wsi,45831

Kształty zwierząt dla dzieci  - Na wsi

Czy Wiesz Jak nazywa się to zwierzę?

https://youtu.be/B3GWjOfgEDs

Na wsi – prezentacja

Dziecko może skorzysta bez wsparcia osoby dorosłej.

Przechodząc ze slajdu na slajd przedszkolak dowiaduję się na przykład co nieco o:

• zwierzętach żyjących na wiejskim podwórku;
• wiejskiej zabudowie;
• maszynach, które znajdują się w gospodarstwie rolnym.

Ma także okazje:

• podjąć próbę rozpoznawania zwierząt po ich odgłosach;
• dowiedzieć się o niektórych formach wykorzystywania zwierząt przez człowieka;
• poznać małe ciekawostki dotyczące wiejskiego życia

W linku poniżej.

Ćwiczenia ruchowe- utrwalenie Ćwicz z Lulisią i Lulitulisiami - trening fitness dla dzieci część 1

Zabawa metodą opowieści ruchowej – W ogrodzie.

Dzieci wybrały się do ogrodu na zaproszenie ogrodnika Macieja (w roli ogrodnika rodzic.). Witają się z ogrodnikiem i rozpoczynają oglądanie ogrodu.

Dzieci: Wąchają kwiatki -  wykonują przysiad, skłon głowy w przód i głęboki wdech nosem, a wydech – ustami,

biegają po alejkach, naśladując motyle -  wyciągają ramiona w bok, rytmicznie podnoszą je i opuszczają. Ogrodnik Maciej prosi dzieci o pomoc przy sadzeniu.

Dzieci: Sadzą rośliny -  wykonują siad klęczny, naśladują czynności: kopania, sadzenia, przysypywania roślin ziemią, myją ręce po pracy - stają w rozkroku, wykonują lekki skłon tułowia w przód, pocierają dłońmi o siebie

podlewają posadzone rośliny -  poruszają się po wyznaczonym miejscu w pokoju i naśladują podlewanie.

 Ogrodnik chwali dzieci za dobrze wykonaną pracę i dziękuje za pomoc, podając dłoń dziecku.

Zabawa Dzieci i ich mamy.

Dziecko nazywa dorosłe zwierzęta, a rodzic pomaga  nazwać małe.  Np. owca – baran – jagnię, itd.

zał. obrazki

Zabawa matematyczna – Ile siana zebrał traktor?

Zadaniem dziecka jest policzenie kropek w tabelce oraz wybranie pola z odpowiadającą im ilością kupek siana.

Zabawa Gdzie schowały się gąski?( Mogą być obrazki lub figurki różnych zwierząt)

Chowamy w pokoju obrazki lub figurki zwierząt a dziecko ich szuka. Po odnalezieniu określa, gdzie były schowane posługując się odpowiednimi przyimkami.

Rozmowa na temat wiosennych prac na wsi.

Karta pracy, cz. 4, s. 10.

Oglądanie strony gazety ze zdjęciami przedstawiającymi prace na wsi. Określanie, co to za prace. Rysowanie w każdym kolejnym polu o jedną łopatę więcej niż w poprzednim.

Pole

Na polach rozpoczęły się prace: orka, bronowanie kultywatorami gleby oraz jej wałowanie, a następnie siew i sadzenie roślin. − Dawniej nie było traktorów. Co wykorzystywano do prac polowych? − Co robią ludzie w ogródkach? Co jest im potrzebne do pracy?

Sad

W sadzie wiosną (w marcu) właściciele przycinają gałęzie drzew i krzewów, opryskują drzewa, bielą wapnem ich pnie. − Dlaczego są wykonywane takie prace?

Zwierzęta wiejskie

Rolnicy przez cały rok codziennie muszą dbać o zwierzęta. Np. krowy muszą być dojone kilka razy dziennie. − Czy praca rolnika jest łatwa?

Zabawa bieżna – Koniki.

Dziecko jest konikiem. Porusza się w rytmie ósemek (wyklaskujemy lub wystukujemy dziecku rytm). Podczas przerwy w grze zatrzymuje się i kopie: raz prawym, raz lewym kopytkiem, podczas biegu kląska językiem, podczas kopania rży: iiihahaha.

Oglądanie obrazków narzędzi ogrodniczych. 

Obrazki narzędzi ogrodniczych. Dziecko ogląda obrazki narzędzi ogrodniczych: grabi, wideł, łopaty, motyki, sekatora, konewki. Dzieli ich nazwy na sylaby i wybranych próbuje dzielić na głoski . (Nie dzielimy na głoski nazw: konewka, widły, grabie).

Dziecko określa, do czego służą kolejne narzędzia.

Karta pracy, cz. 4, s. 11.

Rysowanie narzędzi ogrodniczych po śladach. Czytanie z rodzicem lub samodzielnie ich nazw. Łączenie rysunków z nazwami. Rysowanie w każdym kolejnym polu o jedne grabie mniej niż w poprzednim.

Kolorowanie rysunku Praca w ogrodzie: wyprawka, karta M

Jak prosto narysować kaczkę. - obrazek

ROZMOWY  NA  WIEJSKIM  PODWÓRKU

Inscenizacja do wiersza Iwony Róży Salach "Bajka"

Kukiełki, pacynki lub zdjęcia zwierząt: kota, kury, koguta, indyka, kozy, gęsi, kaczki, świni, krowy, barana, konia, szczenięcia. R. przedstawia dzieciom inscenizację wiersza, wykorzystując kukiełki, pacynki lub zdjęcia zwierząt.

 Zapraszam  na bajkę,  w której kot pali fajkę – pyku, pyku, pyk.

 Ja sama jej nie pamiętam,  więc bajkę powiedzą zwierzęta.

 – Ko, ko – kokoszka zaczęła i szybko odfrunęła.

 – Kukuryku! – zapiał kogutek  i jeszcze szybciej uciekł

. – Gul, gul – indyki pisnęły.

 – Mee – potem kozy zaczęły.

 – Gę, gę – gąski zagęgały,  lecz bajki mówić nie chciały.

 – Kwa, kwa – kaczki krzyknęły.

 – Kwi, kwi – świnki kwiknęły.

 – Muuu – głośno ryknęła krowa.

– Beee – baran jej zawtórował.

– Miau, miau – kotki zapiszczały.

 – Ihaha – koniki głos dały.

 – Hau, hau, hau – krzyknęły szczeniaczki.

Głosów był wybór taki! Zwierzęta ryczały, beczały, kwakały,  gdakały i piały, szczekały, gęgały, miauczały,  lecz bajki nie powiedziały.

Rozmowa na temat wiersza. R. zadaje pytania:

− Jakie zwierzęta wystąpiły w wierszu?

 − Jakimi głosami odzywały się zwierzęta? 

− Dlaczego zwierzęta nie opowiedziały bajki?

• Wspólne przedstawienie inscenizacji wiersza. Kukiełki, pacynki lub zdjęcia zwierząt: kota, kury, koguta, indyka, kozy, gęsi, kaczki, świni, krowy, barana, konia, szczeniaczka. R. czyta wiersz ponownie, a dzieci naśladują głos i zachowanie zwierzęcia.
• Kolejną formą zabawy może być swobodne prowadzenie dialogów  przy użyciu wybranych kukiełek nt: Rozmowy wiejskich zwierząt.

ZABAWA „NIESPODZIANKA DLA PIESKA”

Potrzebne będą: rolka po papierze toaletowym, wełna/nitka, rolka po ręczniku papierowym. Dziecko otrzymuje rolkę po ręczniku papierowym, która przywiązana jest do jednego końca wełny. Do drugiego końca, przymocowana jest rolka po papierze toaletowym- kość dla psa. Zadaniem dziecka jest nawinąć wełnę na rolkę, obracając ją palcami dookoła własnej osi- pieski starają się w jak najszybszym tempie zdobyć smakołyk. Po ukończonym zadaniu może nastąpić zamiana ról. Można zabawę wzbogacić o pomiar czasu w jakim zawodnicy wykonali zadanie, tym samym wyłaniając zwycięzcę.

ZABAWA RUCHOWA „KOTEK NA DRABINIE”

Na podłodze należy ułożyć w rzędzie jedna za drugą kolorowe paski np. z bibuły (ułożenie poziome)-szczebelki drabiny. Zabawa polega na przeskakiwaniu obunóż ze szczebelka na szczebelek. Zabawę można modyfikować zmieniając sposób poruszania się np. skok na jednej nodze.

Słuchanie opowiadania  Awantura na wiejskim podwórku St. Karaszewskiego  .

Oto link  https://www.youtube.com/watch?v=UuCFX15Z1bI

WIERSZ PALUSZKOWY "DWIE ŚWINKI"
- Dwie małe, różowe świnki   (podnieś palce wskazujące)
były bardzo głodne, jak to świnki.  (jak przy jedzeniu)
Gdy gospodarz zawołał je zaraz popędziły.  (poruszaj palcami do przodu i tyłu)
I z rozpędem do korytka z jedzeniem wskoczyły.   (skok rękoma)
Dwie małe, różowe świnki   (podnieś w górę palce)
Chciały się bawić jak to świnki.  (wyginaj palce)
Tarzały się w błocie calutki dzień,   (przekładaj ręce jedną na drugą)
a wieczorem poszły spać do chlewiska.  (połóż ręce pod głowę).

Dzień dobry zwierzątka- zabawa fabularyzowana usprawniająca narządy mowy

Bardzo wcześnie rano wszystkie zwierzęta jeszcze smacznie spały. Kogut i kury w kurniku na grzędzie (oblizywanie czubkiem języka górnych zębów po wewnętrznej stronie), krowa i koń w oborze (unoszenie języka za górne zęby i cofanie go do podniebienia miękkiego), a piesek w budzie (język w przedsionku jamy ustnej, oblizywanie górnych zębów).
Pierwszy obudził się kogut, wyskoczył z kurnika (szerokie otwieranie buzi i wysuwanie języka nie dotykając o zęby), rozejrzał się po podwórku (kierowanie języka w kąciki ust, przy szeroko otwartych ustach), wyskoczył na płot (unoszenie języka nad górną wargę) i głośno zapiał - kukuryku!!
Głośne pianie koguta obudziło kury, które zawołały - ko - ko - ko!! Na śniadanie kurki zjadły ziarenka (chwytanie ziarenek ryżu preparowanego wargami).
Obudził się też piesek, zaszczekał - hau hau, hau!! Pobiegał w koło podwórka (usta szeroko otwarte, oblizywanie warg ruchem okrężnym). Zmęczył się bardzo tym bieganiem i dyszy (wysuwanie szerokiego języka do brody).
Wyszedł także ze swej kryjówki kotek i zamiauczał - miau, miau!! Wypił mleczko z miseczki (wysuwanie języka nad dłońmi ułożonymi w kształcie miseczki).
W chlewiku świnka zaczęła potrącać ryjkiem drzwi (wysuwanie warg do przodu jak przy samogłosce u).
Krowa zaryczała - muu, muu!! A koń zaparskał, że też już nie śpi (parskanie, kląskanie).
A ty co mówisz wszystkim rano, gdy się obudzisz? (dzień dobry).

Rozwiązywanie zagadki tematycznej:

Po kąpieli błotnej świnki do niego wchodzą i wcale się nie martwią, że w nim nabrudzą (chlewik)

Każdy kojarzy ją z korytem.

To zwierzę urocze, spokojne i skryte,

różowe i czyste, a gdy spojrzysz na nie,

powita cię zawsze uprzejmym chrumkaniem (świnka

PRACA PLASTYCZNA

Używając dowolnej techniki nadaj kolorów wybranemu zwierzątku. Farby, kredki, wydzieranka, mazaki, można wykorzystać różne faktury.

Załącznik-obrazki do wyboru

1. Zabawa na rozpoczęcie „Pokaż” rozwijająca orientację w schemacie ciała.

Pokaż (imię dziecka), gdzie masz oko
gdzie masz ucho a gdzie nos
gdzie masz rękę gdzie masz nogę
gdzie na głowie rośnie włos
daj mi rękę tupnij nogą
kiwnij głową tak i nie
klaśnij w ręce
hoop, do góry
razem zabawimy się !!
(gestami ilustrujemy kolejne fragmenty wiersza)

2.  Zabawy z wierszem – ćwiczenie myślenia, uważnego słuchania i rozumienia tekstu, koncentracji uwagi, pamięci wzrokowej.

„Balonik”  M. Golc

Dzisiaj wszystkie baloniki

Tańczą raźno w rytm muzyki.

Ten czerwony – na niteczce –

Podskakuje przy poleczce.

A zielony – ten na sznurku –

Podryguje przy mazurku.

Żółty – na patyku zmierza –

Będzie tańczył poloneza.

Jest niebieski, jest i biały –

Wszystkie w tańcu się spotkały.

  -  drukujemy  i wycinamy karty z balonikami (jeśli nie możemy wydrukować to pokazujemy dziecku na ekranie monitora) – dziecko słucha czytanego wierszyka i:

- wskazuje kolejne baloniki;

- zapamiętuje i mówi lub pokazuje, który balonik był pierwszy w wierszyku, drugi, itd.

- pytamy, który był na sznureczku, który na nitce, na patyczku

- liczymy na ostatniej karcie ile było wszystkich,

- jakie miały kolory

- jeśli mamy wycięte karty to dziecko układa je w kolejności jak czytamy wierszyk

- baloniki ułożone na stole – dziecko zapamiętuje kolejność my je rozsypujemy, a dziecko ponownie układa bawimy się kilka razy za każdym razem układamy karty w innej kolejności.

3. Zabawa z balonem. ( Jeśli mamy w domu balonik to bawimy się nim a jeśli nie to udajemy , że go mamy)

- Zabawa ruchowa z dzieckiem - trzymamy się za rączki i  mówiąc wierszyk oddalamy się od siebie aż puścimy ręce i upadniemy wesoło na dywan:

Baloniku nasz malutki – rośnij duży, okrąglutki                                                                                                Balon urósł, że aż strach – przebrał miarę no i bach.

- ćwiczenia oddechowe – nabieramy powietrza nosem i wypuszczamy buzią – pompujemy balon. (Jeśli nie mamy balonika – bawimy się tak samo ale udajemy, że pompujemy balonik.

-  ćwiczenie orientacji w schemacie ciała  – dotknij balonem – ucho, kolano, brzuch, itd.

-  ćwiczenie sprawności manualnej i wyobraźni – ozdabianie naszego balonika mazakami.                         (ozdabiamy balon napompowany lub narysowany na kartce, balon do wydruku w załączniku). Dziecko może dorysować buźkę lub ozdobić, pokolorować go wg własnego pomysłu.    Miłej zabawy

                                                         Katarzyna Wiśniewska

Na podwórku 

Zapoznanie z wybranymi popularnymi przysłowiami, których bohaterami są zwierzęta; wyjaśnienie ich znaczenia

Gdyby kózka nie skakał, toby nóżki nie złamała.

Zapomniał wół, jak cielęciem był.

Koń ma cztery nogi i tak się potyka.

Pasuje jak wół do karety.

Nie kupuj kota w worku.

Rytmizowanie wybranego przysłowia; ilustrowanie go ruchem wg pomysłu dziecka.

Karta pracy

Cz.4 str. 9 – Oglądanie obrazka, odszukiwanie na nim śladów zwierząt. Łączenie obrazków zwierząt z ich śladami. Czytanie z rodzicem lub samodzielnie nazw zwierząt. Naklejanie zdjęc zwierząt w odpowiednich miejscach.

Kolorowanka wodna – Kura i kurczęta ( z wyprawki plastycznej). Dziecko maluje obrazek wodą.                                                                                                                                                            

Po co hodujemy zwierzęta – Ćwiczenia i zabawy. 

Zabawa Co nam dają zwierzęta?

 Obrazki: kury, owcy, krowy, pszczół, gęsi, jajek, miodu, jogurtu, sera, wełny, pióra, poduszki. 

Najpierw układamy na dywanie obrazki zwierząt z wiejskiego podwórka (kury, owcy, krowy, gęsi, pszczół). Dziecko nazywa przedstawione na nich zwierzęta i zastanawia się, co one dają człowiekowi. Następnie  pokazujemy drugą grupę obrazków (jajka, miód, mleko, jogurt, ser, wełna, pióra, poduszka). Dziecko nazywa produkty pochodzące od zwierząt i umieszczają obrazki pod zdjęciami odpowiednich zwierząt.

Zabawa Smakujemy i dotykamy.

Produkty pochodzące od zwierząt, apaszka.

Pokazujemy dziecku produkty, które pochodzą od zwierząt, np.: jajka, ser, jogurt, miód, mleko, wełna (sweterek, szalik), pióra. Następnie zasłaniamy dziecku oczy i podajemy do spróbowania lub dotknięcia wybrany produkt. Dziecko podaje nazwy produktów,  a po odsłonięciu oczu nazywa zwierzęta, od których te produkty pochodzą, i wskazują  je na obrazkach (ćwiczenie poprzednie).

Burza mózgów – Co można zrobić z tych produktów?  

Podajemy nazwę produktu otrzymanego od zwierząt, a dziecko mówi, do zrobienia czego można go wykorzystać. Np.

 jajka – ciasto,  kanapki, sałatka…

 mleko – ser, budyń, jogurt…

pióra – poduszka, pierzyna…

wełna – szalik, sweter, czapka…

Zabawa ruchowa – Gdzie kto mieszka?.

Obrazki domów zwierząt: budy, ula, stajni, obory, obrazki zwierząt: koni, krów, pszczół, psów, tamburyn.

Rozkładamy w różnych miejscach pokoju obrazki „domów” zwierząt. Pokazujemy dziecku obrazek np. krowy, a dziecko nazywa zwierzątko i naśladując krowę porusza się do obrazka stajni, itd.

Jeśli nie mamy obrazków, to możemy też pobawić się bez nich.  Mówimy nazwę domów zwierząt, a dziecko, gdy usłyszy np. buda – woła piesek i porusza się oraz naśladuje odgłos psa; gdy powiemy stajnia- dziecko porusza się i naśladuje odgłos konika.

Podział nazw zwierząt na sylaby lub na głoski. Zdjęcia/obrazki zwierząt z wiejskiego podwórka. Rodzic wskazuje obrazek zwierzątka. Dziecko nazywa przedstawione zwierzątko i dzieli jego nazwę na sylaby. Chętne dziecko może nazwać pierwszą głoskę. Przykładowe zdjęcia/ obrazki: kura, kogut, owca, baran, krowa, byk, kot, koza. ( można wykorzystać karty pracy)

Zabawa Co to za zwierzę? Określanie przez rodzica cech danego zwierzęcia, bez podawania jego nazwy, dziecko odgaduje nazwę zwierzęcia. Np. To zwierzę ma białe pióra, długą szyję i woła: Gę, gę. (gęś) To zwierzę pilnuje podwórka i mieszka w budzie. (pies)  Następuje zamiana ról.

Ćwiczenia ruchowe:

Ogon pawia – Dzieci unoszą w górę wyprostowane ręce. Ich dłonie stykają się wewnętrzną stroną. Na klaśnięcie bardzo powoli opuszczają wyprostowane ręce- paw rozkłada ogon.

 Przestraszona kura-Dzieci stają na jednej nodze i machają ramionami- kura przestraszyła się szczekającego psa.

 W zagrodzie- Dzieci maszerują w wyklaskiwanym lub wystukiwanym  rytmie. Podczas przerwy zatrzymują się i klaszcząc, dzielą na sylaby nazwy prezentowanych kolejno zwierząt. (sylwety zwierząt umieszczono poniżej)

Powyższe ćwiczenia powtarzamy kilkakrotnie.

Zagadki o zwierzętach

Cukrowe – są blisko pisanek.                                 

Prawdziwe, rogate – wiodą stado

latem na górską polanę.

(baranki)

Nad rzeczułką wartką,

kto to drepce z dziatwą?

Żółte nóżki ma.

Gę, gę, gę, gę, ga! ...

(gęś)

Znasz takie stworzenie,

Co nosi korale?

Ty byś ich na szyję

nie włożyła wcale. ...

( indyk)

Żółte, puszyste piórka,

okrągłe, grube brzuszki,

oczka jak dwa paciorki

i płaskie krzywe nóżki. ...

(kaczątko)

Nawet śpi w ostrogach

Ten rycerz podwórka.

Rankiem budzi ludzi ,

w dzień czuwa przy kurkach. ...

(kogut)

Szybko biega, rży i parska.

Na śniadanie - owsa garstka.

Potem w stajni grzecznie stoi.

Czeka, aż go ktoś napoi.

Ty odważnie podejdź doń,

bo to jest po prostu ...

(koń)

Tak cichutko chodzi,

że go nikt nie słyszy, i dlatego bardzo

boją się go myszy. ...

(kot)

Beczy i potrząsa bródką ,

Chce się dostać do ogródka,

Gdzie kapusta i sałatka.

Och, nietrudna to zagadka! ...

( koza)

Mucząc woła gospodynię

Bo to zwierze z tego słynie,

Że gdy muczy to oznacza -

Gospodynię czeka praca.

Mleko wnet do wiadra leci,

By je piły wszystkie dzieci,

Żeby każdy z Was był zdrowy

A to mleko dają ...

(krowy)

Po podwórku sobie chodzi

i kurczęta żółte wodzi. ...

( kura)

Żółciutkie kuleczki

Za kura się toczą,

Kryją się pod skrzydła,

Kiedy wroga zoczą. ...

(kurczęta)

Dzięki niej na zimę

masz czapkę i szalik.

Gdy w góry pojedziesz,

ujrzysz ją na hali. ...

(owca)

Za kości rzucone dziękuje ogonem. ...

(pies)

Mieszka w chlewiku

tłuścioszka znana.

Przez ludzi na słoninkę

i mięso chowana. ...

(świnia)

Malowaniwe farbami

Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy. Dla każdego dziecka: kartka, białe serwetki, klej, farby plakatowe, pędzel.

 • Przyklejanie na kartkach pogniecionych białych serwetek, wypełnianie nimi całej powierzchni kartki.

 • Malowanie farbami plakatowymi na tak przygotowanej fakturze zwierząt wybranych przez dzieci.

 • Malowanie tła farbą w jasnym kolorze.

 • Jeśli nie posiadacie państwo serwetek, wówczas można wykonać malowanie farbami na białej kartce.

 • Zachęcamy do wysyłania swoich prac wychowawcom – zostaną one przedstawione na stronie naszego przedszkola.

Miłej zabawy

Zwierzęta na wsi gdzie mieszkają, co jedzą, co nam dają, zadania 

JAK NARYSOWAĆ KOTKA, PIESKA CZY LWA? KREDKA I OŁÓWEK - RYSUJ Z NAMI!

Przygotowania do świąt

DOMY  ZWIERZĄT  WIEJSKICH

Powitanie rymowanką z jednoczesnym wykonywaniem ruchów, o których jest      w niej mowa :

Krok do przodu, krok do tyłu,

teraz podskok w górę.

Zrób kółeczko z dwóch paluszków ( łączą ze sobą palec wskazujący i kciuk)

i wyjrzyj przez dziurę – odwraca się do osoby obok siebie i mówi : Cześć!

Karta pracy, cz. 4, nr 36 do wykorzystania w grupie „ Żabki ”

Dziecko :

− łączy obrazki zwierząt z ich cieniami,

 − rysuje w ogonie każdego koguta tyle piór, ile wskazuje liczba kropek na karteczce.

Zabawa naśladowczo- ruchowa „Wyścigi koni”

CZYNNOŚCI WYKONYWANE PRZEZ DZIECI

Rozpoczyna się wyścig, STOJĄ W MIEJSCU

Konie stoją w boksach. PRZEBIERAJĄ NOGAMI, DREPCZĄ

Start! Konie ruszyły. BIEGNĄ TRUCHTEM

Przeskakują kałużę. PODSKAKUJĄ

Nabierają pędu. SZYBKO PRZEBIERAJĄ NOGAMI

Przebiegają po grząskim gruncie. BIEGNĄ, WYSOKO PODNOSZĄC KOLANA

Dobiegają do mety. ZWALNIAJĄ BIEG Aż DO ZATRZYMANIA SIĘ

Celem utrwalenia wiadomości możemy posłuchać  wiersza Iwony Fabiszewskiej Domy zwierząt.  R.  czyta dzieciom wiersz.

W chlewiku mieszka świnka, korytko stoi tam,

a w budzie siedzi piesek; nie lubi, gdy jest sam.

W kurniku kury gdaczą, nocą na grzędach śpią,

a konie stoją w stajniach i głośno czasem rżą.

A krowy? Pewnie wiecie, obora to ich dom.

Gdy wrócą już z pastwiska, tu muczą piosnkę swą.

Rozmowa na temat wiersza.

R . pyta:

O jakich zwierzętach była mowa w wierszu?

Jak nazywa się dom świnki (psa, konia, kury, krowy)?

Jakie jeszcze inne zwierzęta oprócz kury mogą mieszkać w kurniku?

Zabawa z gazetami  https://www.youtube.com/watch?v=-v3t0Ks0dQk

Dziecko w  rękach trzyma gazetę. Liczy głośno do czterech, na cztery podnosi do góry rękę z gazetą. 

Trzy kurki – zabawa ruchowa przy popularnej piosence, ilustrowanie ruchem treści utworu.

https://www.youtube.com/watch?v=i2-YUurj8jY

Wyszły w pole kurki trzy  - (dziecko maszeruje po sali i śpiewa)

i gęsiego sobie szły.

Pierwsza z przodu,  - ( dziecko macha ręką)

w środku druga, - ( dziecko klaszcze w dłonie)

trzecia z tyłu oczkiem mruga.- ( dziecko pokazuje na oczko)

I tak w pole kurki trzy - (dziecko maszeruje)

raz-dwa, raz-dwa, w pole szły. -(dziecko zatrzymuje się i tupie)

Zabawa z rymami
Rodzic mówi zdania. Dzieci wykonują czynność, o której jest mowa w zdaniu.

Powiedz: prosię i podrap się po … nosie.
Powiedz: koń i wyciągnij do mnie… dłoń.
Powiedz: krowy i dotknij palcem … głowy.
Powiedz: króliczki i nadmij … policzki.
Powiedz: kaczuszka i dotknij łokciem …brzuszka.
Powiedz: psy i klaśnij raz, dwa, …trzy.

Rozwiązywanie karty pracy cz.2 nr13 –grupa 3latki

Dzieci:

- Oglądają zdjęcia zwierząt gospodarskich, nazywają je i naśladują głosy: krowy, koguta, barana i kozy.

- Liczą małe świnki na obrazku, kolorują mamę i czwórkę jej dzieci.

Propozycja plastyczna dla dzieci 4 letnich  Wyprawka, karta nr 23 – Wiejski zwierzyniec,

Potrzebne pomoce : klej, nożyczki, naklejki, pudełko.

Dzieci: − wycinają z karty pracy wszystkie kształty zaznaczone konturami,

− składają je i sklejają według instrukcji,

 − doklejają śwince uszy, a kurczęciu skrzydła i grzebień we właściwych miejscach, zgodnie z instrukcją. Umieszczenie sylwet zwierząt w odpowiednich miejscach zagrody. Prace wykonane przez dzieci, pudełko wyłożone krepiną, plastelina. Dzieci umieszczają sylwety zwierząt w odpowiednich miejscach zagrody.

 GDZIE JA MIESZKAM? Nazywamy domy zwierząt w gospodarstwie domowym na podstawie bajki

Posłuchajcie piosenki „ Stary Donald Farmę miał ”

ZWIERZĘTA  WIEJSKIE  I  ICH  DZIECI

Ćwiczenia oddechowe

Potrzebna będzie słomka do napojów, taca . Dziecko wycina kawałki  papieru. Rozkłada na stole , a następnie przenosi je  za pomocą słomki w inne miejsce. Powtarza tą czynność kilka razy. 

Zabawy konstrukcyjne – dzieci  budują dla wybranego  wiejskiego zwierzęcia dom z klocków i nadają mu nazwę.

Rozwiązywanie zagadek (wg. Iwony Fabiszewskiej). 

Na śniadanie owies je,

czasem rżeniem wita cię. (koń)

 Ma ryjek różowy i małe kopytka.

 Wszystko ładnie zjada ze swego korytka. (świnia)

 Ptak domowy, jajka znosi i o ziarnka,

gdacząc, prosi. (kura)

 Je trawę na łące, czasem łaty ma.

 A gdy rolnik ją wydoi, to mu mleko da. (krowa)

Kiedy idzie polną ścieżką,

kwacze głośno: kwa, kwa, kwa. (kaczka)

- Odgłosy jaki wydają zwierzęta : https://www.youtube.com/watch?v=3oE8dF4HPAE 

• Proponujemy do wykorzystania Karty pracy, cz. 2, nr 34–35 ( Żabki )

Dzieci:

− odszukują wśród naklejek zdjęcia młodych osobników zwierząt przedstawionych na obrazku,

− naklejają je obok rodziców,

− naśladują odgłosy zwierząt

 – młodych i dorosłych,

− nazywają zwierzęta, które są na zdjęciach; otaczają pętlami zwierzęta, które są zwrócone w tę samą stronę.

Zabawa ruchowa Kaczki na spacerze.

Dzieci są kaczkami. Spacerują  w sposób charakterystyczny dla tych zwierząt (w przysiadzie, trzymając się rękami za kostki nóg). Na sygnał R. – klaśnięcie w dłonie

– kaczki zatrzymują się i poruszają skrzydłami (dzieci wyciągają ręce, zgięte w łokciach, w bok i w szybkim tempie poruszają nimi w górę i w dół).

Gimnastyka narządów mowy – „Obiad kotka”
Dzieci wspólnie z osobą dorosłą wykonują określone czynności, np.:
- jedzą – układają dłonie w kształcie miseczki, wysuwają język z buzi, wykonują ruchy naśladujące wylizywanie,
- oblizują z zadowoleniem górną wargę, potem dolną, następnie górną i dolną jednocześnie w prawą stronę , potem w lewą,
- po jedzeniu myją ząbki górne językiem, potem dolne,
- okazują zadowolenie – mruczą, uśmiechając się ze zwartymi zębami i ustami rozciągniętymi na boki.

Ćwiczenia słuchowe- Rodzic/opiekun wypowiada nazwy zwierząt sylabami, a dziecko podaje pełną nazwę (np. ku-ra KURA,  kro-wa KROWA)

Oglądanie filmu edukacyjne  „Zwierzęta w gospodarstwie rolnym na wsi”

https://www.youtube.com/watch?v=xrgowwp1V-U

po obejrzeniu filmu zachęcamy do rozmowy nt. tego co dają nam  zwierzęta (np. krowa, daje mleko).

Pytania do filmu:

• Jakie zwierzęta możemy spotkać w gospodarstwie, na wsi?
• Co dają nam zwierzęta?
• Jaki dźwięk wydaje np. krowa?
• Gdzie mieszkają zwierzęta np. krowa- mieszka w oborze

Ćwiczenie słuchowe „Jakie to zwierzę? w oparciu o bajkę. Zwierzęta dla dzieci, to bajka i nauka zwierząt dla dzieci. Zwierzęta wiejskie z odgłosami, kolorowymi rysunkami i przyjemną muzyką, to chwila relaksu dla rodziców i ogromna dawka nauki dla dzieci. Dziecko pozna najważniejsze wiejskie zwierzęta, posłucha ich odgłosów a także nauczy

https://www.youtube.com/watch?v=qQtJP40a1Iw

Omówienie treści piosenki.

• Jakie zwierzęta pojawiły się w piosence?
• Jakie odgłosy wydaje krowa, koń, koza, owca, świnia, kaczka, kura, kogut?
• Naśladowanie odgłosów wymienionych zwierząt w piosence.

Praca plastyczna - KROWA

Na arkuszu białego papieru rysujemy kontur krowy. Zadaniem dziecka jest dorysować oraz łaty-wykonując je poprzez odbicie dłoni/palca pomalowanego farbą (w zależności od rozmiaru krowy).

Małgorzata Łopińska Kubiczek, Dorota Potoczna, Urszula Gryga, Aleksandra Ciesielska

Dorosłe zwierzęta i młode zwierzęta – do wykorzystania bajka :  Szukam mamy – gdzie jest moja mama 

PIOSENKA „KOCHANA KRÓWKO”

Poranna gimnastyka

Tyle stóp, tyle kroków

-  zajęcia w załączniku

DŁUGI_KROTKI_CW._MIERZENIE_DLUGOSCI_(2).doc

Słuchanie wiersza „Podwórkowa awantura”:

Kura gdacze, kaczka kwacze - goni kurę mokrą raczej.

Gęś też syczy, kogut pieje. Gwałtu! Rety! Co się dzieje?

Ryczy krowa, świnia kwiczy, – a indyk się rozindyczył.

Kot mysz goni, głośno miauczy.

– Dość awantur! Już wystarczy!

Tak pies Burek głośno szczeka... – i już słychać go z daleka

Koza meczy: bo ta koza groźna była. mee, mee, mee... C

zego psisko mądrzy się? Dla ochłody - wiadro wody poleją na głowy, brody!

Wyszły z mody awantury!

A sio gęsi, a sio, kury!

Powiedziała, co wiedziała, białą brodą pokiwała, pochyliła nisko rogi,

Cisza! Spokój!

Zejść mi z drogi!

Awantura się skończyła, bo ta koza groźna była.

Rozmowa n/t treści wiersza:

- jakie zwierzęta brały udział w podwórkowej awanturze?

- kto próbował je uspokoić i w jaki sposób to zrobił?

- jakie głosy wydawały zwierzęta?

W wiejskiej zagrodzie - zabawa ruchowe

- Nastał ranek, z kurnika wychodzi domowe ptactwo - marsz po pokoju,

naśladowanie głosów ptactwa domowego:

• kury - ko, ko, ko

• indyki - gul, gul, gul

• kogut - kukuryku

- Zatrzymują się, machają skrzydłami - wykonywanie ruchów rękami.

- Rozglądają się czy gospodarz niesie dla nich ziarno - wykonanie skrętów szyi w prawą i lewą stronę.

- Kogut wskoczył na płot - wykonywanie podskoków obunóż.

- Gospodarz sypie ziarno - skłony w przód.

- Gospodarz idzie do obory. Wyprowadza konie, krowy na pastwisko - przemieszczają się na czworakach.

- Zwierzęta żeby dojść na pastwisko przechodzą przez mostek - przejście na czworakach po szerokiej ławeczce. - Zwierzęta się najadły. Odpoczywają ciekawie się rozglądając - przejście do leżenia przodem, podparcie dłońmi o podłogę, unoszenie głowy jak najwyżej, spoglądanie raz w jedną, raz w drugą stronę.

- Zapadają w drzemkę, leżą na jednym boku, po chwili odwracają się na drugi bok - przechodzą z leżenia na prawym boku do leżenia na lewym boku.

- Zbliża się wieczór, zwierzęta wracają do obory - chód na czworakach, przejście przez "mostek" (jak wyżej).

Na zakończenie ćwiczenie rozluźniające - stanie w lekkim rozkroku, swobodny zwis tułowia i rąk.

Karta pracy: 

cz. 4 str.7 – Która tasiemka jest dłuższa? Kolorowanie tasiemek. Kończenie rysowania kurcząt wg wzoru. Kolorowanie wg polecenia.

Cz. 4 str. 8 – Kolorowanie tak samo puzzli ze zdjęciami dorosłych zwierząt i ich dzieci. Nazywanie mam i ich dzieci. Całościowe czytanie nazw zwierząt przedstawionych na zdjęciach. Naklejanie ich zdjęć w odpowiednich miejscach. ( Naklejki znajdują się w środku książki).

Literki. Polski alfabet - literki z ź ż 

https://www.youtube.com/watch?v=w7pbjAxNRjQ

Karty pracy. Nowe przygody Olka i Ady. Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia.

Str. 68 – określanie co przedstawia obrazek. Podawanie pierwszej głoski z jego nazwy. Rysowanie po śladach rysunków. Podawanie głosek, jakimi rozpoczynają się: słowo żubr i nazwy rysunków. Zaznaczanie litery ż,Ż w wyrazach.

Zabawa bieżna „Jaskółki”

Układamy na dywanie kółko np. ze sznurka czy wstążki – to gniazdko. Dziecko – jaskółeczka wchodzi do środka – do gniazdka. Na sygnał – słonko świeci jaskółka wylatuje z gniazdka i fruwa – biega po pokoju na paluszkach machając skrzydełkami. Na sygnał – burza – jaskółka wraca do gniazda. Zabawę powtarzamy kilka razy.

Katarzyna Korolak, Iwona Wiśniewska, Katarzyna Wiśniewska

Gimnastyka

Ruch to zdrowie! - ćwiczenia gimnastyczne

NAJPIERW SKŁON – Wygibasy z naszej klasy - piosenka dla dzieci, dziecięce hity!

Literki. Polski alfabet - literki z ź ż

1. Zabawa na rozpoczęcie

Zabawy w naśladowanie czynności (dziecko powtarza po rodzicu, udajemy, że wykonujemy jakąś czynność klaszczemy, podskakujemy, tupiemy, robimy obroty, drapiemy się np. po głowie, klepiemy po brzuchu) nie tylko jest dla dziecka interesująca, ale pozwala mu rozwijać umiejętność naśladownictwa.

2. Zabawa paluszkowa „Idzie rak”  z ćw. orientacji w schemacie ciała
Idzie rak,
Nieborak – idziemy palcami po różnych częściach ciała dziecka
Czasem naprzód – idziemy palcami do przodu i do tyłu, delikatnie szczypiemy dziecko
Czasem – wspak
Jak uszczypnie
Będzie znak

Pytamy dziecko gdzie uszczypnął rak a dziecko nazywa część ciała lub powtarza po nas. Za każdym razem kończymy zabawę na innej części ciała.

3. Ćwiczenia słuchowe

       Stymulując funkcje słuchowe przyczyniamy się do rozwoju mowy dziecka. 

• Uderzanie o siebie klockami, łyżeczkami, garnuszkami; uderzanie łyżeczką o pustą szklankę, o szklankę z wodą, klaskanie, darcie papieru, gniecenie papieru, przelewanie wody( z wysokości, z niska), drapanie po szkle, papierze, stole.

            ·    Szukanie ukrytego w pokoju zegarka, radia, dzwoniącego budzika.

• Rozróżnianie i naśladowanie głosów zwierząt: kota, psa, krowy, kury, koguta, kaczki, gęsi itp.

https://www.youtube.com/watch?v=tj2ccM-9kF0

-  Dziecko ogląda zwierzęta, słucha ich odgłosów, naśladuje je i nazywa jakie to zwierzę.

Farma - bajki dla dzieci - odgłosy zwierząt

           https://www.youtube.com/watch?v=xlcQL4NfaHc&t=65s

4. Ćwiczenia oddechowe - poprawiają wydolność oddechową, sprzyjają wydłużaniu fazy wydechowej, co powoduje poprawę jakości mowy. Ćwiczenia prowadzone są najczęściej w formie zabawowej, przy wykorzystaniu różnych środków, np. piórek, piłeczek, wody mydlanej, chrupek, wiatraczków itp. Są także wplatane w opowieści i zabawy ruchowe. 

           ·  Wdech nosem ( usta zamknięte) i wydech ustami.

           ·  Dmuchanie na płomień świecy.

           ·  Dmuchanie na piłeczkę pingpongową, wyścigi piłeczek.

           ·  Dmuchanie na kulkę z waty, na wiatraczek.

           5. Doskonalenie sprawności manualnej i grafomotorycznej

            - chodzenie stopa za stopą po linii- sznurek lub skakanka rozłożona w pokoju

            - rzucanie i chwytanie piłki

             - nawlekanie różnych elementów na sznurek np. makaron rurki

          6. Usprawnianie funkcji wzrokowej i koordynacji wzrokowo-ruchowej:

           - dobieranie par jednakowych obrazków (domino, dobieranki, loteryjki)  - np. załącznik do wydruku.

           - dobieranie par jednakowych figur geometrycznych ( wycinamy po dwie takie same  figury z kolorowego papieru

           - odtwarzanie z pamięci układu elementów (wykorzystujemy figury z poprzedniego  ćwiczenia) – układamy np. koło, kwadrat, prostokąt, trójkąt a dziecko układa- odtwarza  pod spodem taki sam układ, w ten sam sposób wg wzoru (dziecko widzi ułożone przez nas figury).

                                                                                         Milej zabawy

                                                                                         Katarzyna Wiśniewska